Hermon Atkins MacNeil

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaHermon Atkins MacNeil

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento27 de febreiro de 1866 Editar o valor em Wikidata
Everett (Massachusetts) (Estados Unidos de América) Editar o valor em Wikidata
Morte2 de outubro de 1947 Editar o valor em Wikidata (81 anos)
Queens, Estados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEstados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
EducaciónMassachusetts College of Art and Design (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoEscultura Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónescultor Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade Cornell Editar o valor em Wikidata
Membro de
Participou en
1932Xogos Olímpicos de 1932
1928Xogos Olímpicos de 1928 Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
CónxuxeCarol Brooks MacNeil (1895–valor descoñecido)
Premios
WikiTree: MacNeil-891

Hermon Atkins MacNeil, nado en Everett,[1] Massachusetts, o 27 de febreiro de 1866 e finado en Queens, Nova York, o 2 de outubro de 1947, foi un escultor e deseñador de moedas estadounidense.[2]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Hermon Atkins MaxNeil naceu na granxa familiar en Everett,[2] fillo do granxeiro e construtor John Clinton MacNeil e da súa esposa, Mary Lash. Asistiu á Massachusetts Normal Art School —logo coeñecida como Massachusetts College of Art and Design—, onde se graduou en 1886.[3][4]

Logo trasladouse a París para perfeccionar a súa formación, na Academie Julian e na Escola de Belas Artes,[4][5] con profesores como Henri Chapu e Alexandre Falguière.[3][6]

De regreso a América, instalouse primeiro no oeste, onde pasou unha tempada convivindo coas poboacións indíxenas e facendo esbozos para posteriores obras escultóricas.[2] Posteriormente dedicouse ao traballo nun estudio de Chicago, en tanto que ensinaba no Instituto de Arte desa cidade.[4][5]

A primeira muller de MacNeil, Carol Brooks, con dous dos seus fillos, en 1907.[7]

En 1895 acadou a bolsa Rinehart, grazas á cal puido pasar en Roma unha etapa formativa de catro anos (1896-1900), durante a cal se converteu no alumno predilecto de John Quincy Adams Ward.[3] Antes de marchar a Roma casou con Carol Brooks, unha antiga alumna tamén escultora, que o acompañou na súa estadía alí.[5]

Ao seu regreso aos Estados Unidos exerceu a docencia en varias das mellores escolas de arte do país. Foi un dos primeiros profesores de Debuxo e Modelaxe da Universidade Cornell,[5] e tamén ensinou no Pratt Institute, de Brooklyn, na Art Students League e na Academy of Design de Nova York.[8] Estableceuse en Queens, onde xa en 1900 montou un estudio propio no barrio de College Point, que se converteu no seu fogar durante 47 anos, ata o seu falecemento.[3][5]

Entre outras sociedades eruditas e artísticas, MacNeil foi presidente da National Sculpture Society e membro da National Academy of Design, da New York Architectural League, da New York Municipal Art Association, da American Federation of Arts, da American Academy in Rome e da Century Association. En 1906 foi escollido membro da American Academy of Arts and Letters.[3]

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Hermon Atkins MacNeil casou o 25 de decembro de 1895 con Carol Brooks MacNeil, unha das súas antigas alumnas e tamén unha destacada escultora,[7] con quen tivo tres fillos. Esta súa primeira esposa finou en 1944 e MacNeil casou en segundas nupcias con Cecilia Weick Muench, en 1946.[3][4]

MacNeil faleceu na súa casa en Queens, Nova York, o 2 de outubro de 1947.[4][9]

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

Obra[editar | editar a fonte]

O cuarto de dólar da "Liberdade en pé" (1916) deseñado por Hermon Atkins MacNeil.

No seu estudio de Queens preparou obras tan salientables como Sun Vow e Primitive Chant —propiedade do Museo Metropolitano de Nova York—,[11] e The Moqui Runner;[12] o monumento a McKinley en Columbus;[13] as esculturas Coming of White Men,[14] en Portland, e Pony Express, en St. Joseph; a estatua do xeneral Clark en Vincennes; o monumento á guerra en Flushing Park, Queens; o baixorrelevo do edificio Marquette en Chicago;[15] ou diversas estatuas do xeneral Washington, entre outros traballos.[3]

Así mesmo, MacNeil realizou os bustos de Rufus Choate, Francis Parkman e James Monroe para o Salón da Fama da Universidade de Nova York e un busto do seu mestre e antigo patrocinador, John Quincy Adams Ward, para o Salón de Artistas da mesma universidade.[3]

Os traballos de MacNeil fixérono merecedor de medallas nas exposicións de Chicago, Buffalo, París e San Francisco. Tamén recibiu medallas na exposición de Charleston de 1902, na exposición de San Luís de 1904 e na exposición de Atlanta de 1895.[3]

Mais quizais a súa obra máis senlleira e recoñecida sexa o deseño da moeda dun cuarto de dólar da "Liberdade en pé", que se cuñou entre 1916 a 1930 e leva a súa inicial ("M") á dereita da data. Para se encargar deste traballo, MacNeil foi o gañador dun concurso no que participaron máis de 50 artistas.[3][4]

Outra das súas obras máis características é Justice, the Guardian of Liberty ("O gardián da Liberdade"), de 1935, no frontón leste do edificio do Tribunal Supremo dos Estados Unidos.[16]

MacNeil foi un dos doce escultores invitados a participar no concurso de estatuas da Muller Pioneira en 1927.[17] A súa obra tamén formou parte dos concursos de arte dos Xogos Olímpicos de Verán de 1928 en Ámsterdam e de 1932 nos Ánxeles.[18]

Escolma de obras[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Outras fontes sinalan como lugar de nacemento a veciña localidade de Chelsea, Massachusetts. Véxase, por exeplo: Smith, P. (2012). Páxina 270.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 "Hermon A. MacNeil". Smithsonian American Art Museum.
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 The Numismatist (1947). Páxina 780.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Smith, P. (2012). Páxina 270.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Holden, J. S. (1907). Páxina 9.418.
  6. ↑ Hugh, C. ed. (1911).
  7. ↑ 7,0 7,1 Holden, J. S. (1907). Páxinas 9.405.
  8. ↑ Holden, J. S. (1907). Páxina 9.419.
  9. ↑ The Numismatist (1947). Páxina 779.
  10. ↑ "The Saltus Medal Award". American Numismatic Society.
  11. ↑ Holden, J. S. (1907). Páxinas 9.409, 9.411.
  12. ↑ Holden, J. S. (1907). Páxina 9.408.
  13. ↑ Holden, J. S. (1907). Páxinas 9.406-9.407.
  14. ↑ Holden, J. S. (1907). Páxina 9.410.
  15. ↑ Holden, J. S. (1907). Páxina 9.403.
  16. ↑ Holden, J. S. (1907). Páxinas 9.403-9.417.
  17. ↑ Exhibition of Models for a Monument to the Pioneer Woman [...]. Nº 11. Art Institute of Chicago. 1927.
  18. ↑ "Hermon Atkins MacNeil". Olympedia.org

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hermon_Atkins_MacNeil&oldid=6719004»