Gran Premio de Suráfrica de 1985

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Unión Sudafricana Gran Premio de Suráfrica de 1985
Detalles da carreira
Carreira 15 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1985.
Trazado do circuíto de Kyalami
Trazado do circuíto de Kyalami
Data 19 de outubro 1985
Nome oficial South African Grand Prix
Localización Circuíto de Kyalami Kyalami, Gauteng, Suráfrica
Percorrido Percorrido permanente de carreira
4´104 km
Distancia 75 voltas, 308´8 km
ClimaSeco
Pole position
Piloto Nigel Mansell Williams-Honda
Tempo 1:02.366
Volta rápida
Piloto Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda
Tempo 1:08.149 na volta 74
Podio
Primeiro Nigel Mansell Williams-Honda
Segundo Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda
Terceiro Francia Alain Prost McLaren-TAG

O Gran Premio de Suráfrica de Fórmula 1 de 1985, celebrouse no Circuíto de Kyalami Kyalami, Gauteng, o 19 de outubro de 1985. Foi a décimo quinta rolda da tempada de Fórmula Un de 1985. Foi o 31º Gran Premio de Suráfrica desde o primeiro Gran Premio disputado en 1934 e o décimo sétimo que se celebrou en Kyalami, nos arredores de Xohanesburgo. Disputouse sobre 75 voltas ao circuíto de catro quilómetros para unha distancia de carreira de 309 quilómetros.

Boicot[editar | editar a fonte]

A carreira estivo marcada porque algúns equipos intentaron boicotear o evento debido ao apartheid, a segregación de negros negros e brancos, e foi a última carreira de Fórmula Un en Suráfrica ata que terminou o apartheid en 1992. A carreira foi gañada por Nigel Mansell nun Williams, quen tamén logrou a pole position.

O evento foi boicoteado por varios equipos de Fórmula Un, a saber Ligier e Renault debido as crecentes presións internacionais contra tolerar o sistema de apartheid do país. Os equipos franceses Ligier e Renault estaban ombreiro con ombreiro co boicot do goberno francés ás sancións a Suráfrica,[1] aparentemente fixerono baixo presión.[2] A maior parte dos pilotos de Fórmula Un, incluíndo a Alain Prost, Niki Lauda e Nigel Mansell estaban persoalmente moi en contra das carreiras en Suráfrica, pero os pilotos sabían que foran contratados para pilotar en todos os Grandes Premios, e que tiñan que competir en Kyalami.[3]

Algúns gobernos trataron de obrigar aos seus pilotos a non participar na carreira. As sancións do Brasil a Suráfrica case impediron a participación de Nelson Piquet e Ayrton Senna na carreira.[4]

Finlandia e Suecia tiveron reservas similares con respecto ao finés Keke Rosberg e o sueco Stefan Johansson.[4] A Federación Nacional do Automóbil de Suecia anunciou que Johansson non podía competir en Suráfrica antes do evento,[4] pero disputou a carreira.

Ayrton Senna cambiou de opinión sobre o seu boicot persoal á carreira, dicindo que participaría na carreira se o seu equipo Lotus participaba.[5] O equipo participou e el tamén, retirándose fóra dos puntos.

Este foi o final do Gran Premio de Suráfrica ata que terminou o apartheid, co presidente da FIA Jean-Marie Balestre anunciando días despois da carreira que o gran premio non regresaría ao país debido ao apartheid.

O Gran Premio de Suráfrica só volvería en 1992, despois de que terminara o apartheid, nunha nova configuración do circuíto de Kyalami. Nigel Mansell, pilotando un Williams - Renault V10, tamén gañou a carreira cando regresou o Gran Premio ao calendario en 1992.[6]

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pole position went to Nigel Mansell, averaging 236´898 km/h.

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 diferenza
1 5 Nigel Mansell Williams-Honda 1:03.188 1:02.366
2 7 Nelson Piquet Brabham-BMW 1:03.844 1:02.490 +0.124
3 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda 1:03.073 1:02.504 +0.138
4 12 Ayrton Senna Lotus-Renault 1:04.517 1:02.825 +0.459
5 8 Suíza Marc Surer Brabham-BMW 1:05.411 1:04.088 +1.722
6 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 1:04.611 1:04.129 +1.763
7 19 Italia Teo Fabi Toleman-Hart 1:06.083 1:04.215 +1.849
8 1 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 1:05.357 1:04.283 +1.917
9 2 Francia Alain Prost McLaren-TAG 1:05.757 1:04.376 +2.010
10 18 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-BMW 1:05.079 1:04.518 +2.152
11 17 Austria Gerhard Berger Arrows-BMW 1:06.546 1:04.780 +2.414
12 22 Italia Riccardo Patrese Alfa Romeo 1:06.386 1:04.948 +2.582
13 20 Italia Piercarlo Ghinzani Toleman-Hart 1:07.800 1:05.114 +2.748
14 23 Eddie Cheever Alfa Romeo 1:07.159 1:05.260 +2.894
15 27 Italia Michele Alboreto Ferrari 1:05.268 1:05.757 +2.902
16 28 Stefan Johansson Ferrari 1:05.406 1:05.388 +3.022
17 3 Martin Brundle Tyrrell-Renault 1:06.709 1:05.649 +3.283
18 4 Francia Philippe Streiff Tyrrell-Renault 1:07.935 1:06.205 +3.839
19 29 Italia Pierluigi Martini Minardi-Motori Moderni 1:10.025 1:08.658 +6.292
20 24 Países Baixos Huub Rothengatter Osella-Alfa Romeo 1:09.904 1:09.873 +7.507
NTS 33 Australia Alan Jones Lola-Hart 1:07.144 1:05.731 +3.365

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 5 Nigel Mansell Williams-Honda 75 1:28:22.866 1 9
2 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda 75 + 7.572 3 6
3 2 Francia Alain Prost McLaren-TAG 74 + 1 volta 9 4
4 28 Stefan Johansson Ferrari 74 + 1 volta 16 3
5 17 Austria Gerhard Berger Arrows-BMW 74 + 1 volta 11 2
6 18 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-BMW 74 + 1 volta 10 1
7 3 Martin Brundle Tyrrell-Renault 73 + 2 voltas 17
Ret 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 52 Motor 6
Ret 29 Italia Pierluigi Martini Minardi-Motori Moderni 45 Radiador 20
Ret 1 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 37 Turbo 8
Ret 4 Francia Philippe Streiff Tyrrell-Renault 16 Accidente 19
Ret 12 Ayrton Senna Lotus-Renault 8 Motor 4
Ret 27 Italia Michele Alboreto Ferrari 8 Turbo 15
Ret 7 Nelson Piquet Brabham-BMW 6 Motor 2
Ret 20 Italia Piercarlo Ghinzani Toleman-Hart 4 Motor 13
Ret 19 Italia Teo Fabi Toleman-Hart 3 Motor 7
Ret 8 Suíza Marc Surer Brabham-BMW 3 Motor 5
Ret 24 Países Baixos Huub Rothengatter Osella-Alfa Romeo 1 Eléctrico 21
Ret 22 Italia Riccardo Patrese Alfa Romeo 0 Colisión 12
Ret 23 Eddie Cheever Alfa Romeo 0 Colisión 14
NTS 33 Australia Alan Jones Lola-Hart Indisposto 18

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Notas[editar | editar a fonte]

  • Esta foi a última carreira dun Gran Premio de Fórmula Un que tivo lugar nun día que non fora domingo (a carreira disputouse o sábado).
  • Primeiros puntos para Gerhard Berger (Berger terminou sexto no Gran Premio de Italia de 1984, pero non puido puntuar porque pilotaba o segundo coche do equipo ATS Team, que só inscribira un coche no campionato).
  • Última carreira de F1 que tivo lugar no circuíto orixinal de 4´104 quilómetros de Kyalami, e o último Gran Premio de Suráfrica ata 1992.
  • Philippe Streiff pilotou un Tyrrell en Kyalami substituíndo a Ivan Capelli. O equipo Ligier de Streiff boicoteara a carreira, pero o equipo 'prestoulle' o Tyrrell para o Gran Premio. Streiff ficharía por Tyrrell para 1986 e 1987.
  • Ambos pilotos de Alfa Romeo quedaron fora en Crowthorne (a primeira curva) na primeira volta xusto despois de que na saída o Toleman de Piercarlo Ghinzani quedara entre ambos Alfas e logo de tocar a Riccardo Patrese no lado dereito saíse despedido contra Eddie Cheever no lado esquerdo de Ghinzani. O comportamento de Ghinzani na pista resultou ser un problema para os demais pilotos, o motor do seu Toleman Hart explotou espectacularmente e deixou un regueiro de aceite na trazada de algunhas curvas, sobre todo en Crowthorne, o piloto de Williams Keke Rosberg derrapou sobre o aceite deixado por Ghinzani e trompeou alí, o que deu ao seu compañeiro de equipo Nigel Mansell o liderado, aínda que Rosberg foi capaz de continuar e lograr finalmente o segundo posto.
  • Alan Jones cualificara o seu Lola no posto 18º, pero non puido tomar a saída logo de enfermar de gripe. Malia que Jones xa mostrara síntomas de malestar durante a cualificación, non impediu que os rumores de que o equipo Lola Haas sacarao da carreira como parte do boicot político. Os rumores foron negados tanto polo equipo como por Jones.
  • Carlos Reutemann pilotou o coche de apoio médico durante esta carreira. Sid Watkins afirma na súa autobiografía que o coche usado foi collido "prestado" dun aparcadoiro público xunto ao paddock xa que Reutemann rompera os dous coches destinados a esta tarefa polos organizadores da carreira. Os clips do vídeo do inicio da carreira mostran a pouca potencia que tiña a berlina prestada.
  1. Walker, Rob (February 1986). "Tiger, Tiger". Road & Track (New York, United States: Hachette Filipacchi Médias) 37 (6): 122. 
  2. Paskman, Ken (1985-10-24). "Auto Racing". Orlando Sentinel (Orlando, Florida, United States: Tribune Company) (3 Star Edition): B.2. 
  3. "1985 South African Grand Prix flashback". 5 February 2008. Consultado o 19 December 2014. 
  4. 4,0 4,1 4,2 Martin, Gordon (1985-09-17). "The Apartheid Controversy Reaches Formula 1 Racing". San Francisco Chronicle (San Francisco, California, United States: Hearst Communications) (Final Edition): 63. 
  5. "Injury shelves Lauda". The Gazette (Montreal, Quebec, Canadá: CanWest Global Communications) (Final Edition): C.12. 1985-09-27. 
  6. "GRAND PRIX RESULTS: SOUTH AFRICAN GP, 1992". Consultado o 19 December 2014. 

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]


Carreira anterior:
Gran Premio de Europa de 1985
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1985
Carreira seguinte:
Gran Premio de Australia de 1985
Carreira anterior:
Gran Premio de Suráfrica de 1984
Gran Premio de Suráfrica Carreira seguinte:
Gran Premio de Suráfrica de 1992