Gran Premio de Francia de 1980

Gran Premio de Francia de 1980
Detalles da carreira
	Carreira 7 de 14 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1980.
	; Trazado do Circuíto de Paul Ricard.
Data	29 de xuño de 1980
Nome oficial	Grand Prix de l'A.C.F.
Localización	Francia
Percorrido	Circuíto permanente ; 5´809 km. km
Distancia	54 voltas, 313´686 km
Clima	Seco
Pole position
Tempo	1:38.88
Volta rápida
Tempo	1:41.45 na volta 48
Podio

O Gran Premio de Francia de fórmula 1 de 1980 celebrouse no Circuíto Paul Ricard en Francia o 29 de xuño de 1980. Foi a sétima proba da tempada de Fórmula Un de 1980, o 58º Gran Premio de Francia, ou o 66º Gran Prix de l'ACF e o sexto, que se celebrou en Paul Ricard. A carreira levouse sobre 54 voltas ao circuíto de 5.809 quilómetros para unha distancia total de carreira de 314 quilómetros.

Resumo da carreira[editar | editar a fonte]

Orixinalmente, a carreira era a oitava proba da tempada, pero mudou a orde logo da retirada do Gran Premio Español da programación, como consecuencia da primeira gran confrontación entre a FISA e a FOCA.^{[Cómpre referencia]} A controversia ameazaba con estenderse ao Gran Premio de Francia, os equipos aliñados da FISA, principalmente Ferrari, Renault e Alfa Romeo, boicotearan a carreira española, da que posteriormente elimináronse os resultados de cara ó campionato. Os dous bandos chegaron a un acordo a tempo para que o Gran Premio de Francia non se verá afectado.

Resultados[editar | editar a fonte]

A carreira foi gañada por Alan Jones pilotando un Williams FW07B. A vitoria foi a sétima vitoria de Jones nun Gran premio de Fórmula Un e a súa terceira do ano. Jones entraba nun período de boa forma logo de gañar o Gran Premio Español catro semanas antes. Jones gañou por catro segundos sobre o francés Didier Pironi que pilotaba un Ligier JS11 / 15. Terceiro foi o francés Jacques Laffite compañeiro de equipo de Pironi. Laffite liderara durante gran parte da carreira ata que os seus pneumáticos perderon agarre. O gran continxente francés dominara a previa cos equipos todo franceses Renault e Ligier ocupando catro das seis primeiras posicións na grella con só Jones 4º e o seu compañeiro do equipo Williams Carlos Reutemann 5º en medio.

O Renault RE20 de Jean-Pierre Jabouille rompeu a súa transmisión e Jones pasou a Pironi, logo ao Renault de René Arnoux e finalmente a Laffite na volta 34.

Arnoux caeu á quinta posición detrás de Nelson Piquet (Brabham BT49) con problemas co acelerador e Reutemann logrou o último punto no sexto lugar. A vitoria deu a Jones o liderado do campionato pasando a Arnoux e Piquet. Jones avantaxaba a Piquet por tres puntos e Arnoux por cinco. Pironi empatou con Arnoux.

Williams avantaxaba a Ligier por cinco puntos, sen cambios desde Mónaco grazas aos esforzos dos catro pilotos e Brabham aumentou a brecha sobre Renault entre o terceiro e cuarto posto.

Shadow Racing Cars[editar | editar a fonte]

Esta carreira tamén viu a última carreira de Shadow Racing Cars. Geoff Lees e David Kennedy foron 25 e 27 na cualificación no Shadow DN12 que significou que os dous pilotos non puideran participar na carreira. O equipo venderase só dous meses antes ao empresario e propietario dun equipo automobilístico con sede en Macau Teddy Yip. O equipo de carreiras de Yip Theodore Racing participaría como un equipo de Fórmula Un na tempada 1981.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	27	Alan Jones	Williams-Ford	54	1:32:43.4	4	9
2	25	Didier Pironi	Ligier-Ford	54	+4.52 segs	3	6
3	26	Jacques Laffite	Ligier-Ford	54	+30.26 segs	1	4
4	5	Nelson Piquet	Brabham-Ford	54	+1:14.88 segs	8	3
5	16	René Arnoux	Renault	54	+1:16.15 segs	2	2
6	28	Carlos Reutemann	Williams-Ford	54	+1:16.74 segs	5	1
7	7	John Watson	McLaren-Ford	53	+1 volta	13
8	2	Gilles Villeneuve	Ferrari	53	+1 volta	17
9	29	Riccardo Patrese	Arrows-Ford	53	+1 volta	18
10	30	Jochen Mass	Arrows-Ford	53	+1 volta	15
11	4	Derek Daly	Tyrrell-Ford	52	+2 voltas	20
12	1	Jody Scheckter	Ferrari	52	+2 voltas	19
Ret	20	Emerson Fittipaldi	Fittipaldi-Ford	50	Motor	24
Ret	3	Jean-Pierre Jarier	Tyrrell-Ford	50	+4 voltas	16
Ret	31	Eddie Cheever	Osella-Ford	43	Motor	21
Ret	9	Marc Surer	ATS-Ford	26	Caixa de cambios	11
Ret	22	Patrick Depailler	Alfa Romeo	25	Dirección	10
Ret	11	Mario Andretti	Lotus-Ford	18	Caixa de cambios	12
Ret	21	Keke Rosberg	Fittipaldi-Ford	8	Trompo	23
Ret	23	Bruno Giacomelli	Alfa Romeo	8	Dirección	9
Ret	8	Alain Prost	McLaren-Ford	6	Transmisión	7
Ret	12	Elio de Angelis	Lotus-Ford	3	Embrague	14
Ret	15	Jean-Pierre Jabouille	Renault	0	Transmisión	6
Ret	6	Ricardo Zunino	Brabham-Ford	0	Embrague	22
NSC	17	Geoff Lees	Shadow-Ford
NSC	14	Jan Lammers	Ensign-Ford
NSC	18	Dave Kennedy	Shadow-Ford

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

Clasificación do campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Alan Jones	28
2	Nelson Piquet	25
3	René Arnoux	23
4	Didier Pironi	23
5	Carlos Reutemann	16

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	Williams-Ford	44
2	Ligier-Ford	39
3	Brabham-Ford	25
4	Renault	23
5	Arrows-Ford	11

Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Carreira anterior: Gran Premio de Mónaco de 1980	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1980	Carreira seguinte: Gran Premio do Reino Unido de 1980
Carreira anterior: Gran Premio de Francia de 1979	Gran Premio de Francia	Carreira seguinte: Gran Premio de Francia de 1981

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]