Gran Premio de Bélxica de 2019

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bélxica Gran Premio de Bélxica de 2019
Detalles da carreira
Carreira 13 de 21 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2019.
Trazado do circuíto de Spa-Francorchamps.
Trazado do circuíto de Spa-Francorchamps.
Data 1 de setembro 2019
Nome oficial Gran Premio de Bélxica
Localización Circuíto de Spa-Francorchamps, Spa, Bélxica
Percorrido Percorrido permanente de carreira
7´004 km
Distancia 43 voltas, 301´048 km
ClimaParcialmente nubrado
Pole position
Piloto Charles Leclerc Ferrari
Tempo 1:42.519
Volta rápida
Piloto Alemaña Sebastian Vettel Ferrari
Tempo 1:46.409 na volta 36
Podio
Primeiro Charles Leclerc Ferrari
Segundo Lewis Hamilton Mercedes
Terceiro Finlandia Valtteri Bottas Mercedes

O Gran Premio de Bélxica 2019 (oficialmente Formula 1 2019 Johnnie Walker Belgian Grand Prix) foi unha carreira de Fórmula 1 que que se celebrou o 1 de setembro de 2019, no Circuíto de Spa-Francorchamps de Spa, Bélxica. Foi a décimo terceira rolda do Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2019 e o 75º Gran Premio de Bélxica e a sexaxésima segunda vez que se disputou a carreira en Spa-Francorchamps.

Antecedentes[editar | editar a fonte]

Alexander Albon e Pierre Gasly cambiaron os seus asentos para a carreira, Albon ocupou o lugar de Gasly en Red Bull Racing e Gasly volveu á Scuderia Toro Rosso para cubrir o asento vacante de Albon.[1][2] O resto dos participantes permaneceron sen cambios desde o Gran Premio de Hungría de 2019 aínda que Nicholas Latifi pilotou na primeira sesión de prácticas para Williams, substituíndo a George Russell.[3]

Sancións[editar | editar a fonte]

Carlos Sainz, Nico Hülkenberg e Daniel Ricciardo recibiron unha pena na grella de cinco posicións por exceder a súa cota de compoñentes da unidade de potencia.[4][5][6] Alexander Albon, Daniil Kvyat e Lance Stroll deben comezar dende a parte traseira da grella polo mesmo motivo.[7][8][9]

Carreira[editar | editar a fonte]

Informe da carreira[editar | editar a fonte]

O falecemento de Anthoine Hubert na carreira de Fórmula 2 do sábado cerníase sobre a carreira. Gardouse un minuto de silencio por Hubert antes do comezo da carreira e organizouse unha ovación de pé na volta 19, o mesmo número que o seu coche.[10][11]

A carreira tivo un comezo axitado Carlos Sainz sufriu un fallo de potencia na liña de saída. Mentres Charles Leclerc saíu limpo, Lewis Hamilton terceiro puido atacar ao segundo posto de Sebastian Vettel no interior de La Source, presionando ao Ferrari fóra da pista, ocupándo o segundo posto. Non obstante, un mal paso por Raidillon e a maior velocidade máxima do Ferrari significou que Vettel puido recuperar o segundo posto na recta de Kemmel. Detrás dos primeiros catro, Kimi Räikkönen estaba no exterior de Sergio Pérez Mendoza na recta principal pero non viu a Max Verstappen, que tivo un inicio pobre, por dentro e tocouse co piloto de Red Bull en La Source. Os dous pilotos sufriron danos, Verstappen, especialmente porque loitaba por liderar, pero intentou continuar, ao final bateu coas barreiras á saída de Raidillon.[12]

Por mor do incidente, o resto dos coches tiveron que esquivar os restos. Lando Norris, que comezou 11º, conseguiu saltar á 5ª posición. Daniel Ricciardo non tivo a sorte e foi tocado por Lance Stroll na parte traseira dereita. O incidente de Verstappen-Räikkönen levou ao despregamento do coche de seguridade e Sainz, Räikkönen e Ricciardo entraron en boxes. Sainz, que sufriu unha perda de potencia, tivo unha parada moi lenta, como fixo Räikkönen cando o seu equipo non puido asegurar un novo alerón dianteiro. Räikkönen parou de novo na volta 2.

Sainz continuou lento e non alcanzou ao paquete despois da súa parada, acabando coa zona de seguridade na última chicana ao final da volta 3, que era a volta 2 para Sainz. Isto provocou que o coche de seguridade, que estaba a piques de entrar de volta aos boxes quedou fóra.

O coche de seguridade entrou para o inicio da volta 5 e os Ferraris lograron abrir unha brecha cos Mercedes no reinicio. Leclerc axiña conseguiu saír do rango do DRS, pero Vettel mantivose por diante de Hamilton que o atacou varias veces no primeiro stint. As mensaxes radiofónicas entre Hamiton e o seu enxeñeiro revelaron que o piloto de Mercedes non pensaba que Vettel fose tan rápido. Non obstante, aínda que os vehículos Mercedes eran moito máis fortes que os Ferraris no segundo sector, non eran tan rápidos no primeiro ou terceiro sectores, ambos os cales conteñen os principais puntos de adiantamento, a recta Kemmel, Les Combes e a chicana final.

Con Norris no 5º lugar e Romain Grosjean no 6º lugar, Kevin Magnussen se enredou nunha loita con Pérez polo 7º lugar. Os dous pilotos pelexaron varias voltas pero finalmente Pérez superou a Magnussen na recta Kemmel na volta 10 e o Haas logo caeu cara a atrás. Pierre Gasly superou a Magnussen cara ao final da Kemmel na seguinte volta con Stroll facendo o mesmo unha volta despois.

Gasly entrou a boxes na volta 13 e foi un segundo máis rápido que o seu novo compañeiro de equipo de Toro Rosso Daniil Kvyat, demostrando que o rebaixado podería ser bastante potente. Isto levou a Ferrari a facer entrar a boxes a Vettel ao final da volta 15 para montar pneumáticos medios. Houbo un breve lapsus antes de que Mercedes respondese, pero escolleron non seguer presionando, como fixo Leclerc. Vettel estableceu a volta rápida na 17, que incluíu un adiantamento a Norris, e comezou a recortar un tempo significativo sobre Leclerc, Hamilton e Valtteri Bottas que aínda non entraran en boxes. Os tres primeiros estaban todos nunha estratexia dunha sóa parada, polo que estaban estirando os pneumáticos. Leclerc entrou na volta 21, Hamilton ao final do 22, e Bottas na 23. Hamilton perdeu un segundo durante a súa parada debido ao pneumático traseiro esquerdo e saíu varios segundos detrás de Leclerc. Os tres foron adiantados por Vettel na estratexia de parada en boxes, con todo, Leclerc marcou a volta rápida na volta 23 e, xunto cos Mercedes, comezaron a atrapar a Vettel cando a degradación dos pneumáticos pasoulle factura. Axiña quedou claro que Vettel acabaría parando por segunda vez.

Ao comezo da volta 27, Vettel permitiu adiantar a Leclerc. Hamilton acercouse rapidamente a Vettel pero tivo que loitar para superalo debido ás diferenzas de velocidade nos sectores. Finalmente, na volta 32, ao acercarse preto do sector tres, Hamilton puido adiantar en Les Combes e pasar a Vettel, pero Leclerc abriu unha brecha de máis de 6 segundos. Con Bottas tamén atrapado, Vettel entrou a boxes ao final da volta 33 para montar pneumáticos brandos, buscando o punto extra da volta rápida, que logrou na volta 36.

Detrás dos líderes Alexander Albon, no seu debut en Red Bull, levou a cabo unha boa carreira de recuperación. Non conseguindo saír na Q2 e sancionando por exceder a súa cota por compoñentes da unidade de potencia, comezou o 17º na grella. Cando Sainz non conseguiu o décimo quinto lugar, Albon tivo que tomar medidas evasivas co que perdeu a posición. Isto foi corrixido case inmediatamente despois do incidente de Verstappen-Räikkönen, xa que foi capaz de gañar posicións. Albon entrou en boxes ao final da volta 23 para montar pneumáticos brandos, Albon gañou silenciosamente lugares mentres se desenvolvía a batalla entre Mercedes e Ferrari. Despois de pasar Gasly para o 9º lugar, Albon intentou pasar a Ricciardo polo exterior de Bruxelles, na volta 34, pero non logrou rematar a xogada. Despois realizou un movemento de retroceso para pasar ao piloto de Renault polo exterior da curva 11 nunha impresionante manobra. Na volta 38, Albon superou a Kvyat ao comezo da recta Kemmel para situarse no 7º lugar quedando a máis de dez segundos detrás do 6º posto de Pérez.

De volta cos líderes, Hamilton comezou a recortar tempo a Leclerc. Os dous pilotos tiveron que abrirse paso entre o tráfico nas últimas voltas, desacelerando os dous. Con todo, Hamilton logrou acercarse a menos dun segundo na última volta, pero non foi o suficientemente preto como para facer un adiantamento. Cando os líderes entraron no segundo sector, Antonio Giovinazzi estrelouse e quedou enterrado na parede en Pouhon, provocando as bandeiras amarelas. Leclerc logrou sobrevivir nos últimos momentos para lograr a vitoria. Tamén foi a primeira vitoria de Ferrari desde que Kimi Räikkönen gañara no Gran Premio dos Estados Unidos de 2018, Leclerc e o 39º vencedor da Scuderia e Mónaco a 23ª nación en gañar unha carreira na F1. Bottas terminou 3º con Vettel 4º.

Lando Norris, que disputou unha tranquila carreira no quinto lugar, parou na liña de inicio na última volta e acabou clasificado no 11º lugar. Leclerc dedicou a súa vitoria a Anthoine Hubert.[13] Os finalistas do podio levaron a cabo unha celebración notablemente sinxela e non pulverizaron champaña no podio por respecto a Hubert.

Pneumáticos dispoñibles[editar | editar a fonte]

Pneus dispoñibles para Spa-Francorchamps
Pneus para pista seca Pneus para chuvia
Représentation des pneus durs
Duros
(Tipo C1)
Représentation des pneus medium
sans_cadre
Medios
(Tipo C2)
Représentation des pneus tendres
Brandos
(Tipo C3)
    Représentation des pneus intermédiaires
Intermedios
   Représentation des pneus pluie
      Chuvia

Cualificación[editar | editar a fonte]

Clasificación da cualificación[editar | editar a fonte]

Pos. Piloto Construtor Tempos cualificación Grella final
Q1 Q2 Q3
1 16 Charles Leclerc Ferrari 1:43.587 1:42.938 1:42.519 1
2 5 Alemaña Sebastian Vettel Ferrari 1:44.109 1:43.037 1:43.267 2
3 44 Lewis Hamilton Mercedes 1:45.260 1:43.592 1:43.282 3
4 77 Finlandia Valtteri Bottas Mercedes 1:45.141 1:43.980 1:43.415 4
5 33 Países Baixos Max Verstappen Red Bull Racing-Honda 1:44.622 1:44.132 1:43.690 5
6 3 Australia Daniel Ricciardo Renault 1:45.560 1:44.103 1:44.257 10[14]
7 27 Alemaña Nico Hülkenberg Renault 1:45.899 1:44.549 1:44.542 12[14]
8 7 Finlandia Kimi Räikkönen Alfa Romeo Racing-Ferrari 1:45.842 1:44.140 1:44.557 6
9 11 Sergio Pérez Racing Point-BWT Mercedes 1:45.732 1:44.707 1:44.706 7
10 20 Dinamarca Kevin Magnussen Haas-Ferrari 1:45.839 1:44.738 1:45.086 8
11 8 Francia Romain Grosjean Haas-Ferrari 1:45.694 1:44.797 9
12 4 Lando Norris McLaren-Renault 1:46.154 1:44.847 11
13 18 Lance Stroll Racing Point-BWT Mercedes 1:46.000 1:45.047 16[15]
14 23 Tailandia Alexander Albon Red Bull Racing-Honda 1:45.528 1:45.799 17[15]
15 99 Italia Antonio Giovinazzi Alfa Romeo Racing-Ferrari 1:45.637 Sen tempo 18[15]
16 10 Francia Pierre Gasly Scuderia Toro Rosso-Honda 1:46.435 13
17 55 España Carlos Sainz McLaren-Renault 1:46.507 15[14]
18 26 Rusia Daniil Kvyat Scuderia Toro Rosso-Honda 1:46.518 192
19 63 George Russell Williams-Mercedes 1:47.548 14
Tempo 107%: 1:50.838
NSC 88 Polonia Robert Kubica Williams-Mercedes Sen tempo PL[16]
Fonte:[17][18]
Cualificación para a carreira
Cualificación para a carreira
Cualificación final para a carreira
Cualificación final para a carreira

Carreira[editar | editar a fonte]

Clasificación da carreira[editar | editar a fonte]

Pos. Pilotor Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 16 Charles Leclerc Ferrari 44 1 25
2 44 Lewis Hamilton Mercedes 44 +0.981 3 18
3 77 Finlandia Valtteri Bottas Mercedes 44 +12.585 4 15
4 5 Alemaña Sebastian Vettel Scuderia Ferrari 44 +26.422 2 13[19]
5 23 Tailandia Alexander Albon Red Bull Racing-Honda 44 +81.325 17 10
6 11 Sergio Pérez Racing Point-BWT Mercedes 44 +84.448 7 8
7 26 Daniil Kvyat Scuderia Toro Rosso-Honda 44 +89.657 19 6
8 27 Alemaña Nico Hülkenberg Renault 44 +106.639 12 4
9 10 Francia Pierre Gasly Scuderia Toro Rosso-Honda 44 +109.168 13 2
10 18 Lance Stroll Racing Point-BWT Mercedes 44 +109.838 16 1
11[20] 4 Lando Norris McLaren-Renault 43 Motor 11
12 20 Dinamarca Kevin Magnussen Haas-Ferrari 43 +1 volta 8
13 8 Francia Romain Grosjean Haas-Ferrari 43 +1 volta 9
14 3 Australia Daniel Ricciardo Renault 43 +1 volta 10
15 63 George Russell Williams-Mercedes 43 +1 volta 14
16 7 Finlandia Kimi Räikkönen Alfa Romeo Racing-Ferrari 43 +1 volta 6
17 88 Polonia Robert Kubica Williams-Mercedes 43 +1 volta PL
18[20] 99 Italia Antonio Giovinazzi Alfa Romeo Racing-Ferrari 42 Accidente 18
19 55 España Carlos Sainz McLaren-Renault 1 Perdida de enerxía 15
20 33 Países Baixos Max Verstappen Red Bull Racing-Honda 0 Accidente 5
Volta rápida: Alemaña Sebastian Vettel (Ferrari) – 1:46.409 (volta 36)
fonte:[21]
Resultados da carreira do GP de Bélxica de 2019.

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Alex joins the team". Red Bull Racing. 12 de agosto de 2019. Arquivado dende o orixinal o 12 de agosto de 2019. Consultado o 30 de agosto de 2019. 
  2. "Albon replaces Gasly at Red Bull from Spa". motorsport.com (en inglés). Motorsport Network. 14 de agosto de 2019. Consultado o 14 de agosto de 2019. 
  3. "2019 Belgian Grand Prix – Entry List". Fédération Internationale de l'Automobile. 29 de agosto de 2019. Consultado o 30 de agosto de 2019. 
  4. "Doc10 Offence Car 55 - PU elements". fia. Consultado o 30 de agosto de 2019. 
  5. "Doc13 Offence Car 27 - PU elements". fia. Consultado o 30 de agosto de 2019. 
  6. "Doc15 Offence Car 3 - PU elements". fia. Consultado o 30 de agosto de 2019. 
  7. "Doc11 Offence Car 23 - PU elements". fia. Consultado o 30 de agosto de 2019. 
  8. "Doc12 Offence Car 26 - PU elements". fia. Consultado o 30 de agosto de 2019. 
  9. "Doc14 Offence Car 18 - PU elements". fia. Consultado o 30 de agosto de 2019. 
  10. "Anthoine Hubert: Formula 1 pays tribute with minute's silence before Belgian GP". BBC Sport. BBC. Consultado o 1 de setembro de 2019. 
  11. "Formula 1 to hold a minute of silence in memory of Hubert at Spa". Formula 1. Formula 1. Consultado o 1 de setembro de 2019. 
  12. "Verstappen and Raikkonen bemoan first-lap clash". Formula 1. Formula 1. Consultado o 1 de setembro de 2019. 
  13. Benson, Andrew. "Charles Leclerc dedicates first F1 win to Anthoine Hubert". BBC Sport. BBC. Consultado o 1 Sde setembro de 2019. 
  14. 14,0 14,1 14,2 Daniel Ricciardo, Nico Hülkenberg e Carlos Sainz recibiron unha penalización de cinco posicións por superar a súa cota por compoñentes da unidade de potencia.
  15. 15,0 15,1 15,2 Lance Stroll, Alexander Albon e Daniil Kvyat deben comezar desde a parte de atrás da grella por superar a súa cota para compoñentes da unidade de enerxía. Daniil Kvyat tamén recibiu unha sanción adicional de cinco posicións por un cambio non programado da caixa de cambios, aínda que isto non afectará á orde da grella xa que xa debía comezar nas últimas posicións.
  16. Robert Kubica non logrou un tempo na Q1 dentro do 107%. Polo tanto, buscará a autorización dos comisarios para correr.
  17. "Formula 1 Johnnie Walker Belgian Grand Prix 2019 – Qualifying". formula1. 31 de agosto de 2019. Consultado o 31 de agosto de 2019. 
  18. "Formula 1 Johnnie Walker Belgian Grand Prix 2019 – Starting Grid". formula1. 31 de agosto de 2019. Consultado o 31 de agosto de 2019. 
  19. Inclúe un punto pola volta rápida.
  20. 20,0 20,1 Lando Norris e Antonio Giovinazzi clasificáronse, xa que completaron máis do 90% da distancia da carreira.
  21. "Formula 1 Johnnie Walker Belgian Grand Prix 2019 – Race Result". formula1. 1 de setembro de 2019. Consultado o 1 de setembro de 2019. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]


Carreira anterior:
Gran Premio de Hungría de 2019
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 2019
Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia de 2019
Carreira anterior:
Gran Premio de Bélxica de 2018
Gran Premio de Bélxica Carreira seguinte:
Gran Premio de Bélxica de 2020