Ian Raby

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaIan Raby
Biografía
Nacemento22 de setembro de 1921 Editar o valor em Wikidata
Woolwich, Reino Unido (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte7 de novembro de 1967 Editar o valor em Wikidata (46 anos)
Lambeth, Reino Unido (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino Unido Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpiloto de Fórmula Un , piloto de motociclismo Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Deporteautomobilismo
Motociclismo Editar o valor em Wikidata
Participou en
24 Horas de Le Mans Editar o valor em Wikidata

Ian Ewart Raby, nado en Woolwich (Londres) o 22 de setembro de 1921 e finado en Lambeth o 7 de novembro de 1967[1], foi un piloto de carreiras inglés.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Participou en 7 Grandes Premios do Campionato do Mundo de Fórmula 1, debutou o 20 de xullo no Gran Premio do Reino Unido de 1963, onde se retirou na Volta 60. Non logrou puntos de campionato. Foi propietario dun garaxe en Brighton, Sussex chamado Empire Cars Ltd.[2] Como privado chegou a Fórmula Un tarde na vida (32 anos).

Raby comezou a correr cara a 1953 e pilotou unha variedade de autos, moitos co nome "puddle jumper" (avioneta) escrito nun lado. É lembrado polo coche I.E.R. Midget F3 de 1954. Gañou na clase de automóbiles de carreiras de 500 c.c. nun Cooper na Brighton Speed ​​Trials en 1955.[3] Raby terminou 15º nas 24 Horas de Le Mans de 1957, compartindo un Cooper-Climax T39 con Jack Brabham. Gañou a primeira carreira de Fórmula Júnior celebrada en Gran Bretaña, en Brands Hatch o 3 de agosto de 1959, pilotando o auto de Moorland.[4] O 12 de xuño de 1960 gañou unha eliminatoria e terminou segundo na xeral no Gran Premio de Albi, Francia, para os coches de Fórmula Júnior.[5] Máis tarde ese ano gañou unha carreira de Fórmula Libre en Mallory Park nun Cooper-Climax F2.[6] O 9 de maio de 1963 logrou o terceiro lugar na carreira fóra de campionato do Gran Premio de Vallelunga en Roma nun Gilby-B.R.M. V8.[7] No Solitude Grand Prix aínda que correu ata ao final non clasificou.[8] e retirouse na Oulton Park Gold Cup.[9]

Cambiou a Brabham-B.R.M. en 1964 pero o coche fallou a miúdo, non arrincou no Gran Premio de Italia en Monza.[10] Logrou ser oitavo en Syracuse co Brabham en 1965,[11] vendeu o coche antes do Gran Premio de Italia ese ano.[11]

Cando a Fórmula Un cambiou a 3 litros para 1966, Ian Raby optou por correr na Fórmula 2. Nun Brabham-Ford Lotus de F2 de 1967 logrou un oitavo lugar en Snetterton o 24 de marzo.[12] Fixo outro oitavo lugar en Hockenheim en xuño. De volta a Hockenheim o 9 de xullo, Raby conseguiu o quinto lugar contra os seus rivais máis potentes. [13]

O 30 de xullo de 1967, Ian Raby estrelouse co seu Brabham na carreira de F2 do Trofeo Zandvoort (Grote Prijs van Zandvoort) e resultou gravemente ferido.[14] Sucumbiu ás súas feridas o 7 de novembro de 1967.[15]

Resultados Completos na Fórmula Un[editar | editar a fonte]

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Pos. Puntos
1963 Ian Raby Gilby BRM V8 MON BEL NED FRA GBR
Ret
ALE
NSC
ITA
NSC
USA MEX RSA NC 0
1964 Ian Raby Brabham BT3 BRM V8 MON NED BEL FRA GBR
Ret
ALE AUT ITA
NSC
USA MEX NC 0
1965 Ian Raby Brabham BT3 BRM V8 RSA MON BEL FRA GBR
11
NED ALE
NSC
ITA USA MEX NC 0

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Richard Jenkins. "The World Championship drivers - Where are they now?". OldRacingCars.com. Consultado o 2007-07-29. 
  2. "1½-litre Grand Prix Racing: Low Power, High Tech", artigo de Mark Whitelock, Veloce, 2006, páxina 249.
  3. Motor Sport, outubro de 1955, páxina 602.
  4. Motor Sport, xaneiro 1960, páxina 18.
  5. Motor Sport, xullo de 1960, páxina 524.
  6. Motor Sport, xaneiro de 1961, páxina 18.
  7. Motor Sport, xullo de 1963, páxina 517.
  8. Motor Sport, setembro de 1963, páxina 688.
  9. Motor Sport, setembro de 1963, páxina 889.
  10. Motor Sport, outubro de 1964, páxina 811.
  11. 11,0 11,1 Motor Sport, maio de 1965, páxina 388.
  12. Motor Sport, maio de 1967, páxina 402.
  13. Motor Sport, agosto de 1967, páxina 696.
  14. Motor Sport, setembro de 1967, páxina 793; The Guardian, 31 de xullo de 1967, páxina 1.
  15. The Times, 10 de novembro de 1967.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]