Madeleine Albright: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
{{en uso}} |
|||
{{biografía}} |
{{biografía}} |
||
'''Madeleine Jana Korbel Albright''',<ref>{{cita novas|last=Sciolino|first=Elaine|title=Dukakis's Foreign Policy Adviser: Madeleine Jana Korbel Albright|url=https://www.nytimes.com/1988/07/26/us/woman-dukakis-s-foreign-policy-adviser-madeleine-jana-korbel-albright.html|publisher=New York Times|accessdate=19 de xullo de 2015|date=26 de xullo de 1988}}</ref> nada como '''Marie Jana Korbelová''' en [[Praga]] o [[15 de maio]] de [[1937]],<ref>{{cita novas|url=http://www.cnn.com/2013/05/27/us/madeleine-albright-fast-facts |title=Madeleine Albright Fast Facts |publisher=[[CNN]] |date=8 de maio de 2014 | accessdate=31 de decembro de 2014}}</ref><ref>{{cita novas|url=https://newrepublic.com/article/books-and-arts/90326/memory-goes-war |title=Memory Goes to War |author=Roger Cohen|work=[[The New Republic]] |accessdate=31 de decembro de 2014}}</ref> é unha política e diplomática [[Estados Unidos de América|estadounidense]]. Foi a primeira muller secretaria de estado da historia do país, servindo entre 1997 e 2001 baixo a presidencia de [[Bill Clinton]].<ref>{{Cita publicación periódica|last=Dumbrell|first=John|date=decembro de 2008|title=President Clinton’s Secretaries of State: Warren Christopher and Madeleine Albright|url=|journal=Journal of Transatlantic Studies|volume=6|pages=217-227|via=Academic Search Complete}}</ref> |
'''Madeleine Jana Korbel Albright''',<ref>{{cita novas|last=Sciolino|first=Elaine|title=Dukakis's Foreign Policy Adviser: Madeleine Jana Korbel Albright|url=https://www.nytimes.com/1988/07/26/us/woman-dukakis-s-foreign-policy-adviser-madeleine-jana-korbel-albright.html|publisher=New York Times|accessdate=19 de xullo de 2015|date=26 de xullo de 1988}}</ref> nada como '''Marie Jana Korbelová''' en [[Praga]] o [[15 de maio]] de [[1937]],<ref>{{cita novas|url=http://www.cnn.com/2013/05/27/us/madeleine-albright-fast-facts |title=Madeleine Albright Fast Facts |publisher=[[CNN]] |date=8 de maio de 2014 | accessdate=31 de decembro de 2014}}</ref><ref>{{cita novas|url=https://newrepublic.com/article/books-and-arts/90326/memory-goes-war |title=Memory Goes to War |author=Roger Cohen|work=[[The New Republic]] |accessdate=31 de decembro de 2014}}</ref> é unha política e diplomática [[Estados Unidos de América|estadounidense]]. Foi a primeira muller secretaria de estado da historia do país, servindo entre 1997 e 2001 baixo a presidencia de [[Bill Clinton]].<ref>{{Cita publicación periódica|last=Dumbrell|first=John|date=decembro de 2008|title=President Clinton’s Secretaries of State: Warren Christopher and Madeleine Albright|url=|journal=Journal of Transatlantic Studies|volume=6|pages=217-227|via=Academic Search Complete}}</ref> |
||
Liña 5: | Liña 4: | ||
Albright emigrou xunto coa súa familia aos Estados Unidos en 1948 dende [[Checoslovaquia]]. O seu pai, o diplomático [[Josef Korbel]], estableceu a familia en [[Denver]], e converteuse en cidadán estadounidense en 1957.<ref>{{Cita libro|url=https://books.google.com/books?id=Pq04PFuRmQgC&pg=PA160&dq=Madeleine+Albright+1957+citizenship&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjqvtbk25DhAhVohuAKHRr6CwMQ6AEILjAB#v=onepage&q=Madeleine%20Albright%201957%20citizenship&f=false|title=American Immigration Policy: Confronting the Nation's Challenges|last=Koven|first=Steven G.|last2=Götzke|first2=Frank|date=2010-08-09|publisher=Springer Science & Business Media|isbn=9780387959405|language=en}}</ref><ref>{{Cita novas|url=https://www.theguardian.com/world/2003/oct/30/usa.emmabrockes|title=Interview: Madeleine Albright|last=Brockes|first=Emma|date=30 de outubro de 2003|work=The Guardian|access-date=20 de marzo de 2019|language=en|issn=0261-3077}}</ref> Albright graduouse no [[Wellesley College]] en 1959 e logrou o seu doutoramento na [[Universidade de Columbia]] en 1975, escribindo a súa tese sobre a [[primavera de Praga]].<ref>{{Cita novas|url=https://www.thenation.com/article/albrights-state-deportment/|title=Albright's State Deportment|last=Williams|first=Ian|date=1999-02-25|access-date=20 de marzo de 2019-|language=en|issn=0027-8378}}</ref> Traballou como axudante do senador [[Edmund Muskie]] antes de obter un posto con [[Zbigniew Brzezinski]] no Consello de Seguridade Nacional. Serviu no posto ata o final da presidencia de [[Jimmy Carter]] en 1981.<ref>{{Cita novas|url=https://www.nytimes.com/1996/09/22/magazine/madeleine-albright-s-audition.html|title=Madeleine Albright's Audition|last=Sciolino|first=Elaine|date=22 de setembro de 1996|work=The New York Times|access-date=20 de marzo de 2019-|language=en|issn=0362-4331}}</ref> |
Albright emigrou xunto coa súa familia aos Estados Unidos en 1948 dende [[Checoslovaquia]]. O seu pai, o diplomático [[Josef Korbel]], estableceu a familia en [[Denver]], e converteuse en cidadán estadounidense en 1957.<ref>{{Cita libro|url=https://books.google.com/books?id=Pq04PFuRmQgC&pg=PA160&dq=Madeleine+Albright+1957+citizenship&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjqvtbk25DhAhVohuAKHRr6CwMQ6AEILjAB#v=onepage&q=Madeleine%20Albright%201957%20citizenship&f=false|title=American Immigration Policy: Confronting the Nation's Challenges|last=Koven|first=Steven G.|last2=Götzke|first2=Frank|date=2010-08-09|publisher=Springer Science & Business Media|isbn=9780387959405|language=en}}</ref><ref>{{Cita novas|url=https://www.theguardian.com/world/2003/oct/30/usa.emmabrockes|title=Interview: Madeleine Albright|last=Brockes|first=Emma|date=30 de outubro de 2003|work=The Guardian|access-date=20 de marzo de 2019|language=en|issn=0261-3077}}</ref> Albright graduouse no [[Wellesley College]] en 1959 e logrou o seu doutoramento na [[Universidade de Columbia]] en 1975, escribindo a súa tese sobre a [[primavera de Praga]].<ref>{{Cita novas|url=https://www.thenation.com/article/albrights-state-deportment/|title=Albright's State Deportment|last=Williams|first=Ian|date=1999-02-25|access-date=20 de marzo de 2019-|language=en|issn=0027-8378}}</ref> Traballou como axudante do senador [[Edmund Muskie]] antes de obter un posto con [[Zbigniew Brzezinski]] no Consello de Seguridade Nacional. Serviu no posto ata o final da presidencia de [[Jimmy Carter]] en 1981.<ref>{{Cita novas|url=https://www.nytimes.com/1996/09/22/magazine/madeleine-albright-s-audition.html|title=Madeleine Albright's Audition|last=Sciolino|first=Elaine|date=22 de setembro de 1996|work=The New York Times|access-date=20 de marzo de 2019-|language=en|issn=0362-4331}}</ref> |
||
Tras deixar o Consello de Seguridade Nacional, Albright uniuse ao claustro de profesores da [[Universidade de Georgetown]] e foi conselleira dos candidatos do [[Partido |
Tras deixar o Consello de Seguridade Nacional, Albright uniuse ao claustro de profesores da [[Universidade de Georgetown]] e foi conselleira dos candidatos do [[Partido Demócrata (Estados Unidos de América)|Partido Demócrata]] en política exterior. Trala vitoria de Clinton en 1992 axudou a crear o Consello de Seguridade Nacional. En 1993, Clinton nomeouna embaixadora ante as Nacións Unidas, e mantívose no cargo ata 1997, cando sucedeu a [[Warren Christopher]] como Secretaria de Estado, continuando ata que Clinton deixou o cargo en 2001. |
||
Albright serviu como xefa do [[Albright Stonebridge Group]] dende 2009, e é profesora de Diplomacia na [[Universidade de Georgetown]].<ref>{{Cite web|url=https://www.georgetown.edu/news/madeleine-albright-treasured-georgetown-professor|title=Madeleine Albright: Georgetown’s Treasured Professor Active as Ever|website=www.georgetown.edu|language=en|access-date=2019-03-20}}</ref> En maio de 2012, recibiu a [[Medalla Presidencial da Liberdade]] do presidente [[Barack Obama]].<ref>{{cita novas|url=http://articles.cnn.com/2012-05-29/us/us_medal-of-freedom_1_presidential-medal-highest-civilian-honor-president-barack-obama |publisher=CNN |title=Albright, Dylan among recipients of Presidential Medal of Freedom |date=29 de maio de 2012 |first=Tom |last=Cohen }}{{dead link|date=novembro de 2017|bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }}</ref> Albright tamén serve como directora da xunta do Consello de Relacións Exteriores.<ref>{{cita web|url=http://www.cfr.org/about/people/board_of_directors.html|title=Board of Directors – Council on Foreign Relations |publisher=[[Council on Foreign Relations]] |date=14 de maio de 2006|accessdate=1 de xuño de 2009|archiveurl=https://www.webcitation.org/5tyKXfrAg?url=http://www.cfr.org/about/people/board_of_directors.html|archivedate=3 de novembro de 2010|deadurl=no|df=}}</ref> |
Albright serviu como xefa do [[Albright Stonebridge Group]] dende 2009, e é profesora de Diplomacia na [[Universidade de Georgetown]].<ref>{{Cite web|url=https://www.georgetown.edu/news/madeleine-albright-treasured-georgetown-professor|title=Madeleine Albright: Georgetown’s Treasured Professor Active as Ever|website=www.georgetown.edu|language=en|access-date=2019-03-20}}</ref> En maio de 2012, recibiu a [[Medalla Presidencial da Liberdade]] do presidente [[Barack Obama]].<ref>{{cita novas|url=http://articles.cnn.com/2012-05-29/us/us_medal-of-freedom_1_presidential-medal-highest-civilian-honor-president-barack-obama |publisher=CNN |title=Albright, Dylan among recipients of Presidential Medal of Freedom |date=29 de maio de 2012 |first=Tom |last=Cohen }}{{dead link|date=novembro de 2017|bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }}</ref> Albright tamén serve como directora da xunta do Consello de Relacións Exteriores.<ref>{{cita web|url=http://www.cfr.org/about/people/board_of_directors.html|title=Board of Directors – Council on Foreign Relations |publisher=[[Council on Foreign Relations]] |date=14 de maio de 2006|accessdate=1 de xuño de 2009|archiveurl=https://www.webcitation.org/5tyKXfrAg?url=http://www.cfr.org/about/people/board_of_directors.html|archivedate=3 de novembro de 2010|deadurl=no|df=}}</ref> |
Revisión como estaba o 26 de abril de 2019 ás 21:53
Madeleine Jana Korbel Albright,[1] nada como Marie Jana Korbelová en Praga o 15 de maio de 1937,[2][3] é unha política e diplomática estadounidense. Foi a primeira muller secretaria de estado da historia do país, servindo entre 1997 e 2001 baixo a presidencia de Bill Clinton.[4]
Albright emigrou xunto coa súa familia aos Estados Unidos en 1948 dende Checoslovaquia. O seu pai, o diplomático Josef Korbel, estableceu a familia en Denver, e converteuse en cidadán estadounidense en 1957.[5][6] Albright graduouse no Wellesley College en 1959 e logrou o seu doutoramento na Universidade de Columbia en 1975, escribindo a súa tese sobre a primavera de Praga.[7] Traballou como axudante do senador Edmund Muskie antes de obter un posto con Zbigniew Brzezinski no Consello de Seguridade Nacional. Serviu no posto ata o final da presidencia de Jimmy Carter en 1981.[8]
Tras deixar o Consello de Seguridade Nacional, Albright uniuse ao claustro de profesores da Universidade de Georgetown e foi conselleira dos candidatos do Partido Demócrata en política exterior. Trala vitoria de Clinton en 1992 axudou a crear o Consello de Seguridade Nacional. En 1993, Clinton nomeouna embaixadora ante as Nacións Unidas, e mantívose no cargo ata 1997, cando sucedeu a Warren Christopher como Secretaria de Estado, continuando ata que Clinton deixou o cargo en 2001.
Albright serviu como xefa do Albright Stonebridge Group dende 2009, e é profesora de Diplomacia na Universidade de Georgetown.[9] En maio de 2012, recibiu a Medalla Presidencial da Liberdade do presidente Barack Obama.[10] Albright tamén serve como directora da xunta do Consello de Relacións Exteriores.[11]
Vida persoal
Albright casou con Joseph Medill Patterson Albright en 1959.[12] A parella tivo tres fillos antes de divorciarse en 1982.[13]
Albright foi criada como católica, pero converteuse ao episcopalianismo no tempo do seu matrimonio en 1959. Os seus pais convertéranse ao catolicismo en 1941, durante os primeiros anos de Albright.[14] Cando The Washington Post informou sobre a súa herdanza xudía pouco despois de converterse en secretaria de estado en 1997, Albright considerou a información unha "gran sorpresa".[15] Albright afirmou que non descurbriu ata que tiña 59 anos[16] que os seus pais eran orixinalmente xudeus e unha ducia dos seus familiares xudeus en Checoslovaquia, incluíndo tres dos seus avós, morreran no Holocausto.[17][18][19]
Albright mencionou a súa capacidade física e réxime de exercicios en varias entrevistas. En 2006, afirmou que era capaz de facer leg press con 400 libras.[20][21]
Albright foi listada como unha das cincuenta mulleres de máis de cincuenta anos mellor vestidas por The Guardian en marzo de 2013.[22]
Notas
- ↑ Sciolino, Elaine (26 de xullo de 1988). "Dukakis's Foreign Policy Adviser: Madeleine Jana Korbel Albright". New York Times. Consultado o 19 de xullo de 2015.
- ↑ "Madeleine Albright Fast Facts". CNN. 8 de maio de 2014. Consultado o 31 de decembro de 2014.
- ↑ Roger Cohen. "Memory Goes to War". The New Republic. Consultado o 31 de decembro de 2014.
- ↑ Dumbrell, John (decembro de 2008). "President Clinton’s Secretaries of State: Warren Christopher and Madeleine Albright". Journal of Transatlantic Studies 6: 217–227 – vía Academic Search Complete.
- ↑ Koven, Steven G.; Götzke, Frank (2010-08-09). American Immigration Policy: Confronting the Nation's Challenges (en inglés). Springer Science & Business Media. ISBN 9780387959405.
- ↑ Brockes, Emma (30 de outubro de 2003). "Interview: Madeleine Albright". The Guardian (en inglés). ISSN 0261-3077. Consultado o 20 de marzo de 2019.
- ↑ Williams, Ian (1999-02-25). "Albright's State Deportment" (en inglés). ISSN 0027-8378. Consultado o 20 de marzo de 2019-.
- ↑ Sciolino, Elaine (22 de setembro de 1996). "Madeleine Albright's Audition". The New York Times (en inglés). ISSN 0362-4331. Consultado o 20 de marzo de 2019-.
- ↑ "Madeleine Albright: Georgetown’s Treasured Professor Active as Ever". www.georgetown.edu (en inglés). Consultado o 2019-03-20.
- ↑ Cohen, Tom (29 de maio de 2012). "Albright, Dylan among recipients of Presidential Medal of Freedom". CNN.[Ligazón morta]
- ↑ "Board of Directors – Council on Foreign Relations". Council on Foreign Relations. 14 de maio de 2006. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2010. Consultado o 1 de xuño de 2009.
- ↑ Albright, 2003, p. 47.
- ↑ Dobbs, Michael (2 de maio de 1999). "Becoming Madeleine Albright". The Washington Post. Consultado o 14 de agosto de 2008.
- ↑ "Madeleine Albright’s War Years". Tablet Magazine. 26 de abril de 2012. Consultado o 31 de decembro de 2014.
- ↑ Foer, Franklin (16 de febreiro de 1997). "Did She Know?". Slate. Consultado o 14 de agosto de 2018.
- ↑ Jaweed Kaleem (27 de abril de 2012). "Madeleine Albright Discusses Her Jewish Background And Her New Book, ‘Prague Winter’". Huffington Post. Consultado o 14 de agosto de 2018.
- ↑ Dobbs, Michael (4 de febreiro de 1997). "Albright's Family Tragedy Comes to Light". The Washington Post.
- ↑ "Voices on Antisemitism interview with Madeleine K. Albright". United States Holocaust Memorial Museum. 12 de abril de 2007.
- ↑ Lee, MJ (24 de abril de 2012). "Albright memoir: Her secret past". Politico. Consultado o 14 de agosto de 2018.
- ↑ Bedard, Paul. "Washington Whispers (4 May, 2006)". U.S. News & World Report. Arquivado dende o orixinal o 9 de xuño de 2013. Consultado o 28 de novembro de 2016.
- ↑ "Madeleine Albright Reveals Exercise Regimen For "Kicking Ass"". NPR. 19 de decembro de 2001. Consultado o 22 de xuño de 2009.
- ↑ Cartner-Morley, Jess; Mirren, Helen; Huffington, Arianna; Amos, Valerie (28 de marzo de 2013). "The 50 best-dressed over 50s". The Guardian (Londres).
Véxase tamén
Bibliografía
- Albright, Madeleine (2003). Madam Secretary: A Memoir. Miramax; 1ST edition. p. 576. ISBN 0-7868-6843-0.
- Blood, Thomas, Madam Secretary: A biography of Madeleine Albright (1997)
Ligazóns externas
- Membership at the Council on Foreign Relations
- 2007 commencement speech, Wellesley College
- HarperCollins profile (her publisher)
- Audio recording of Albright's talk, "The Mighty and the Almighty," as part of the University of Chicago World Beyond the Headlines series.
- Madeleine Albright Video produced by Makers: Women Who Make America