Adonis (poeta): Diferenzas entre revisións
Nova páxina: "{{Escritor |nome = Ali Ahmad Said Esber |image = Adonis Cracow Poland May12 2011 Fot Mariusz Kubik 08.JPG |descrición = Adonis en Cracovia no 2011 |data_de_nacemento = 1 de xa..." |
{{sencat}} |
||
Liña 12: | Liña 12: | ||
|notas = Premio Goethe 2011 |
|notas = Premio Goethe 2011 |
||
}} |
}} |
||
{{Contén texto árabe}} |
{{Contén texto árabe}} |
||
⚫ | '''Ali Ahmad Said Esber''' ([[transliteración]] do seu nome árabe علي أحمد سعيد إسبر) |
||
⚫ | '''Ali Ahmad Said Esber''' ([[transliteración]] do seu nome árabe علي أحمد سعيد إسبر), nado en [[Al-Qassabin]] ([[Latakia]]) en [[1930]], é un poeta, político e profesor [[Francia|francés]] de orixe [[siria]]. Desenvolveu un amplo labor poético ó longo da súa traxectorio, tendo publicados máis de vinte poemarios en lingua árabe. Viviu en Siria, o Líbano e Francia segundo as circunstancias forzábano a fuxir. A día de hoxe é considerado o poeta máis importante en lingua árabe vivo, amais de ser un dos poucos expoñentes do modernismo árabe inda vivo. Malia ser recoñecido mundialmente e un dos máis repetidos candidatos ó [[premio Nobel de Literatura]], os seus ideais [[Ateísmo|ateos]] e mais [[Comunismo|comunistas]] provocaron un forte rexeitamento cara á súa persoa en moitos círculos, especialmente entre os gobernos árabes máis integristas (quen prohibiron a súa obra, coma en [[Irán]] ou [[Marrocos]]). |
||
== Vida == |
|||
==Traxectoria== |
|||
O seu pai era un labrego dunha comunidade [[Xiísmo|xií]] que lle aprendeu poemas clásicos en árabe e o Corán enteiro. Ao cumprir dezasete anos, tivo a oportunidade de recitar un poema da súa produción fronte ao daquela presidente de [[Siria]], de xira pola rexión. Fondamente impactado, o presidente ofertoulle o premio que el quixese, ao que o mozo respondeu que quería ir á escola. |
|||
Tralos seus exitosos estudos ingresa na Universidade de [[Damasco]], onde se licenza en [[Filosofía]] no [[1954]]. Nesta época comeza a empregar o seu [[ |
Tralos seus exitosos estudos ingresa na Universidade de [[Damasco]], onde se licenza en [[Filosofía]] no [[1954]]. Nesta época comeza a empregar o seu [[pseudónimo]] de [[Adonis]] (segundo el conta por mor de que as revistas non lle aceptaban os seus poemas baixo o seu nome real, daquela o agochou xusto despois de ler o famoso mito grego) e a achegarse ó [[ateísmo]] e ó [[comunismo]]. Ao ano seguinte pasaría seis meses en prisión por ser parte do Partido Socialista Nacionalista Sirio, trala súa ceiba, marcha ao [[Líbano]], onde fundará xunto con outros poetas a revista de poesía Shi'r. Recibirá unha beca de estudo entre 1960-61 en París, o que lle permitirá falar un francés fluído. Comezará a impartir clases na Universidade de Beirut, da que será catedrático de Literatura Árabe de 1970 a 1985, se ben polo 1980 xa emigrara a París para fuxir da Guerra Civil Libanesa. Á súa chegada a Francia xa acadara fama abonda, polo que impartirá clases na [[Sorbona]] de Literatura Árabe ata retirarse para adicarse en exclusividade a compór poemas, ensaios e traducir. |
||
Na actualidade vive no barrio da Defensa, o distrito |
Na actualidade vive no barrio da Defensa, o distrito financeiro parisino, sendo un persoeiro fortemente activo na vida cultural da cidade e da clase intelectual mundial. Fixo declaracións en contra da Revolución Árabe por considerala reaccionaria baixo o seu falso discurso democrático e realiza conferencias e viaxes polo mundo. O 11 de xuño do 2014 recitou na [[Cidade da Cultura de Galicia]] canda a [[Yolanda Castaño]]. |
||
{{sencat}} |
|||
== Estilo == |
Revisión como estaba o 4 de xullo de 2015 ás 14:48
Ali Ahmad Said Esber (transliteración do seu nome árabe علي أحمد سعيد إسبر), nado en Al-Qassabin (Latakia) en 1930, é un poeta, político e profesor francés de orixe siria. Desenvolveu un amplo labor poético ó longo da súa traxectorio, tendo publicados máis de vinte poemarios en lingua árabe. Viviu en Siria, o Líbano e Francia segundo as circunstancias forzábano a fuxir. A día de hoxe é considerado o poeta máis importante en lingua árabe vivo, amais de ser un dos poucos expoñentes do modernismo árabe inda vivo. Malia ser recoñecido mundialmente e un dos máis repetidos candidatos ó premio Nobel de Literatura, os seus ideais ateos e mais comunistas provocaron un forte rexeitamento cara á súa persoa en moitos círculos, especialmente entre os gobernos árabes máis integristas (quen prohibiron a súa obra, coma en Irán ou Marrocos).
Traxectoria
O seu pai era un labrego dunha comunidade xií que lle aprendeu poemas clásicos en árabe e o Corán enteiro. Ao cumprir dezasete anos, tivo a oportunidade de recitar un poema da súa produción fronte ao daquela presidente de Siria, de xira pola rexión. Fondamente impactado, o presidente ofertoulle o premio que el quixese, ao que o mozo respondeu que quería ir á escola.
Tralos seus exitosos estudos ingresa na Universidade de Damasco, onde se licenza en Filosofía no 1954. Nesta época comeza a empregar o seu pseudónimo de Adonis (segundo el conta por mor de que as revistas non lle aceptaban os seus poemas baixo o seu nome real, daquela o agochou xusto despois de ler o famoso mito grego) e a achegarse ó ateísmo e ó comunismo. Ao ano seguinte pasaría seis meses en prisión por ser parte do Partido Socialista Nacionalista Sirio, trala súa ceiba, marcha ao Líbano, onde fundará xunto con outros poetas a revista de poesía Shi'r. Recibirá unha beca de estudo entre 1960-61 en París, o que lle permitirá falar un francés fluído. Comezará a impartir clases na Universidade de Beirut, da que será catedrático de Literatura Árabe de 1970 a 1985, se ben polo 1980 xa emigrara a París para fuxir da Guerra Civil Libanesa. Á súa chegada a Francia xa acadara fama abonda, polo que impartirá clases na Sorbona de Literatura Árabe ata retirarse para adicarse en exclusividade a compór poemas, ensaios e traducir.
Na actualidade vive no barrio da Defensa, o distrito financeiro parisino, sendo un persoeiro fortemente activo na vida cultural da cidade e da clase intelectual mundial. Fixo declaracións en contra da Revolución Árabe por considerala reaccionaria baixo o seu falso discurso democrático e realiza conferencias e viaxes polo mundo. O 11 de xuño do 2014 recitou na Cidade da Cultura de Galicia canda a Yolanda Castaño.
Este artigo non está dentro dunha categoría ou precisa categorías adicionais. Por favor, engádelle as categorías pertinentes e retira o modelo {{Sen categoría}} .Colabora connosco neste artigo e noutros en condicións semellantes para que a Galipedia mellore e medre. |