Nicolao I de Rusia: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
|||
Liña 31: | Liña 31: | ||
[[Categoría:Historia de Hungría]] |
[[Categoría:Historia de Hungría]] |
||
[[Categoría:Historia de Polonia]] |
[[Categoría:Historia de Polonia]] |
||
[[Categoría:Nados en 1796]] |
|||
[[Categoría:Finados en en 1855]] |
|||
[[Categoría:Nados en Rusia]] |
Revisión como estaba o 27 de maio de 2013 ás 02:24
Nicolao I Pavlovich (en ruso: Николай I Павлович), Gátchina, 6 de xullo de 1796 – San Petersburgo, 2 de marzo de 1855) foi tsar de Rusia e rei de Polonia trala morte do seu irmán máis vello, Alexandre I en 1825.
Durante o seu goberno tentou eliminar os movementos nacionalistas, perpetuar os privilexios do estamento aristocrático e impedir o avance do liberalismo. Tamén reprimiu a insurrección decembrista en 1825 e apoiou a Austria a controlar a revolta húngara de 1848, o que lle valeu o alcume do xendarme de Europa. Logo da insurección da Polonia coñecida como o Alzamento de Novembro en 1830 e tras unha reiterada negativa súa a aceptar os límites constitucionais fixados polo Sejm polaco, este depúxoo como rei da Polonia o 25 de xaneiro de 1831; Nicolao respondeu esmagando os insurrectos e anexionando Polonia como provincia rusa. Tivo unha política expansionista que comezou dende a guerra de Crimea. Faleceu en San Petersburgo en 1855, antes de que británicos e franceses, aliados do Imperio Otomán na guerra, triunfasen no asedio de Sebastopol, abrindo o camiño ás reformas efectuadas polo seu fillo Alexandre II.
Predecesor: Alexandre I |
Tsar de Rusia 1825 - 1855 |
Sucesor: Alexandre II |
Predecesor: Alexandre I |
Rei de Polonia 1825 - 1855 |
Sucesor: Alexandre II |
Predecesor: Alexandre I |
Gran Ducado de Finlandia 1825 - 1855 |
Sucesor: Alexandre II |