Nicolao I de Rusia: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 19: | Liña 19: | ||
|cargos = |
|cargos = |
||
|cónxuxe= |
|cónxuxe= |
||
|profesión= }}'''Nicolao I Pavlovich''' (en ruso: Николай I Павлович), Gátchina, [[6 de xullo]] de [[1796]] – [[San Petersburgo]], [[2 de marzo]] de [[1855]]) foi tsar de [[Rusia]] e rei de [[Polonia]] trala morte do seu irmán máis vello, [[Alexandre I de Rusia|Alexandre I]] en [[1825]]. |
|profesión= }}'''Nicolao I Pavlovich''' (en ruso: Николай I Павлович), [[Gátchina]], [[6 de xullo]] de [[1796]] – [[San Petersburgo]], [[2 de marzo]] de [[1855]]) foi tsar de [[Rusia]] e rei de [[Polonia]] trala morte do seu irmán máis vello, [[Alexandre I de Rusia|Alexandre I]] en [[1825]]. |
||
Durante o seu goberno tentou eliminar os movementos nacionalistas, perpetuar os privilexios do estamento aristocrático e impedir o avance do [[liberalismo]]. Tamén reprimiu a insurrección decembrista en [[1825]] e apoiou a [[Austria]] a controlar a revolta húngara de [[1848]], o que lle valeu o alcume do xendarme de Europa. Logo da insurección da Polonia coñecida como o [[Alzamento de Novembro]] en [[1830]] e tras unha reiterada negativa súa a aceptar os límites constitucionais fixados polo [[Sejm]] polaco, este depúxoo como rei da Polonia o [[25 de xaneiro]] de [[1831]]; Nicolao respondeu esmagando os insurrectos e anexionando [[Polonia]] como provincia rusa. Tivo unha política expansionista que comezou dende a guerra de Crimea. Faleceu en [[San Petersburgo]] en [[1855]], antes de que británicos e franceses, aliados do [[Imperio Otomán]] na guerra, triunfasen no asedio de Sebastopol, abrindo o camiño ás reformas efectuadas polo seu fillo [[Alexandre II de Rusia|Alexandre II]]. |
Durante o seu goberno tentou eliminar os movementos nacionalistas, perpetuar os privilexios do estamento aristocrático e impedir o avance do [[liberalismo]]. Tamén reprimiu a insurrección decembrista en [[1825]] e apoiou a [[Austria]] a controlar a revolta húngara de [[1848]], o que lle valeu o alcume do xendarme de Europa. Logo da insurección da Polonia coñecida como o [[Alzamento de Novembro]] en [[1830]] e tras unha reiterada negativa súa a aceptar os límites constitucionais fixados polo [[Sejm]] polaco, este depúxoo como rei da Polonia o [[25 de xaneiro]] de [[1831]]; Nicolao respondeu esmagando os insurrectos e anexionando [[Polonia]] como provincia rusa. Tivo unha política expansionista que comezou dende a guerra de Crimea. Faleceu en [[San Petersburgo]] en [[1855]], antes de que británicos e franceses, aliados do [[Imperio Otomán]] na guerra, triunfasen no asedio de Sebastopol, abrindo o camiño ás reformas efectuadas polo seu fillo [[Alexandre II de Rusia|Alexandre II]]. |
Revisión como estaba o 24 de xaneiro de 2010 ás 20:10
Nicolao I Pavlovich (en ruso: Николай I Павлович), Gátchina, 6 de xullo de 1796 – San Petersburgo, 2 de marzo de 1855) foi tsar de Rusia e rei de Polonia trala morte do seu irmán máis vello, Alexandre I en 1825.
Durante o seu goberno tentou eliminar os movementos nacionalistas, perpetuar os privilexios do estamento aristocrático e impedir o avance do liberalismo. Tamén reprimiu a insurrección decembrista en 1825 e apoiou a Austria a controlar a revolta húngara de 1848, o que lle valeu o alcume do xendarme de Europa. Logo da insurección da Polonia coñecida como o Alzamento de Novembro en 1830 e tras unha reiterada negativa súa a aceptar os límites constitucionais fixados polo Sejm polaco, este depúxoo como rei da Polonia o 25 de xaneiro de 1831; Nicolao respondeu esmagando os insurrectos e anexionando Polonia como provincia rusa. Tivo unha política expansionista que comezou dende a guerra de Crimea. Faleceu en San Petersburgo en 1855, antes de que británicos e franceses, aliados do Imperio Otomán na guerra, triunfasen no asedio de Sebastopol, abrindo o camiño ás reformas efectuadas polo seu fillo Alexandre II.
Predecesor: Alexandre I |
Tsar de Rusia 1825 - 1855 |
Sucesor: Alexandre II |
Predecesor: Alexandre I |
Rei de Polonia 1825 - 1855 |
Sucesor: Alexandre II |
Predecesor: Alexandre I |
Gran Ducado de Finlandia 1825 - 1855 |
Sucesor: Alexandre II |