Carlos Gardel

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Carlos Gardel
Fotografía de Gardel
Nome completoCharles Romuald Gardès,[1] (castelanizado, segundo o seu testamento ológrafo,[2] Carlos Romualdo Gardes).
AliasEl Zorzal Criollo, El Morocho del Abasto, El Mago, El Rey del Tango, El Mudo
Data nacemento11 de decembro de 1890 ou de 1887
Nado enTolosa, Departamento de Tacuarembó e Arxentina
Falecemento24 de xuño de 1935
Medellín, Colombia
 Medellín
Causaaccidente de aviación
SoterradoCemiterio de La Chacarita
OcupaciónCantante, compositor
XéneroTango, Milonga
Instrumento(s)Voz, guitarra
Tipo de vozsolista
Selo(s) discográfico(s)1912 - Columbia / 1917 - Odeón / RCA Victor - 1935
PseudónimoCarlos Gardel
Na rede
IMDB: nm0306624 Allmovie: p25879
Spotify: 05Q9xndTxhXhD5trpmTtfU iTunes: 1304555045 Last fm: Carlos+Gardel Musicbrainz: bb54817c-6829-4ccc-bc58-030abb85c583 Songkick: 550134 Discogs: 392779 IMSLP: Category:Gardel,_Carlos Allmusic: mn0000795528 Find a Grave: 1386 Genius: Carlos-gardel Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]
Busto de Carlos Gardel en Vigo.

Carlos Gardel, nado en Tacuarembó ou Tolosa o 11 de decembro de 1890 e finado en Medellín o 24 de xuño de 1935, foi o máis famoso dos cantantes do tango arxentino, país ao cal chegou aos dous anos de idade.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Existe controversia sobre o lugar do seu nacemento. Algúns sustentan que Gardel naceu no interior do Uruguai no departamento de Tacuarembó, baseándose nalgúns documentos e materiais xornalísticos da época. Outros din que Gardel tería nacido na cidade francesa de Tolosa como Charles Romuald Gardès, fillo de pai ignorado e de Berthe Gardès (1865-1943). Gardel era esquivo sobre o tema e cando lle preguntaban dicía: "Nacín en Bos Aires aos dous anos e medio de idade". Curiosamente, desde o 14 de abril de 1937 o goberno uruguaio, coa participación do Ministerio de Asuntos Exteriores confirmou oficialmente, a través da Xustiza, a orixe francesa de Carlos Gardel antes de declarar a súa nai Berthe du Gard herdeiro do seu fillo, nomeado ou no rexistro de inventario, como Charles Gardes ou Carlos Gardel.[3]

Cantante e actor célebre en toda a América Latina pola divulgación do tango. Iníciase como cantante aínda novo co nome artístico de El Morocho, presentándose en cafés dos suburbios da capital arxentina. A súa primeira interpretación formal é no Teatro Nacional de Corrientes, no cal tamén se presenta José Razzano, con quen forma unha compañía por varios anos. Pola sensualidade da súa voz, a cal se prestaba moi ben á interpretación da milonga – xénero precursor do tango – volveuse coñecido a partir de "Mi noche triste" (1917).

O 24 de xuño de 1935, Carlos Gardel morreu nun accidente de avión durante unha xira, en Medellín, en Colombia, viaxaba de Bogotá a Cali nun trimotor F-31 da compañía SACO. Feita escala en Medellín, o avión percorreu a pista para alzar o voo, pero apenas engalara precipitouse a terra, chocando con outro avión alemán que esperaba a túa vez, incendiándose os dous. Os seus restos mortais encóntranse ata hoxe no Cemiterio de la Chacarita na capital arxentina.

Carreira musical[editar | editar a fonte]

Gravou máis de novecentas cancións, entre tangos, fox-trots, fados, pasodobles e músicas folclóricas, vendendo millares de discos na América Latina e Europa. Foi unha das primordiais influencias de Amália Rodrigues.

Entre as súas interpretacións máis famosas están:

  • Mi noche triste (1917)
  • Desdén (1930)
  • Tomo y Obligo (1931)
  • Lejana Tierra Mía (1932)
  • Silencio (1932)
  • Amores de Estudiante (1933)
  • Golondrina (1933)
  • Melodía de Arrabal (1933)
  • Guitarra Guitarra Mía (1933)
  • Cuesta Abajo (1934)
  • Mi Buenos Aires Querido (1934)
  • Soledad (1934)
  • Volver (1934)
  • Por Una Cabeza (1935)
  • Sus Ojos se Cerraron (1935)
  • Volvió una Noche (1935)
  • El Día Que me Quieras (1935)

Carreira cinematográfica[editar | editar a fonte]

Traballou como actor nalgúns filmes para a Paramount, entre eles:

  • Flor de Durazno (1917) (filme mudo)
  • Encuadre de Canciones (1930) (primeiro filme falado de Suramérica)
  • Luces de Buenos Aires (1931) (filmado en París)
  • La Casa es Seria (1931)
  • Espérame (1932)
  • Melodía de Arrabal (1932)
  • Cuesta Abajo (1934)
  • El Tango en Broadway (1934)
  • El Día Que Me Quieras (1935)
  • Tango Bar (1935)
  • The Big Broadcast Of (1936)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Biografía no sitio web oficial do Ministerio de Educación do Goberno da Arxentina". Arquivado dende o orixinal o 17 de marzo de 2013. Consultado o 03 de maio de 2013. 
  2. ""Testamento de Carlos Gardel"". Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2011. Consultado o 03 de maio de 2013. 
  3. Partida de nacemento de Carlos Gardel

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]