Antoni Gaudí

Antoni Gaudí
	; (1878)
Nome orixinal	(ca) Antoni Gaudí i Cornet
Biografía
Nacemento	25 de xuño de 1852 ; Reus, España
Morte	10 de xuño de 1926 (73 anos); Barcelona, España
Causa da morte	morte accidental, accidente de tranvía
Lugar de sepultura	Tomb of Antoni Gaudí (en)
Relixión	Católico romano
Educación	Escola Técnica Superior de Arquitectura de Barcelona (1872–1876); Escola de Llotja (pt)
Actividade
Campo de traballo	Arquitectura
Lugar de traballo	Barcelona
Ocupación	arquitecto, deseñador, delineante
Membro de	Centro Excursionista da Catalunha (CEC) (pt)
Movemento	Modernismo catalán
Alumnos	Josep Francesc Ràfols i Fontanals, Joan Bergós i Massó (pt) , Cèsar Martinell (pt) e Isidre Puig i Boada (pt)
Enaltecemento
	servo de Deus ;
Obra
	Obras destacables Casa Milá; Parc Güell; Casa Batlló; Casa Vicens; templo expiatorio da Sagrada Familia; (1883) El Capricho (Gaudí); (1887) Pavilhões Güell (pt) ; (1889) Palacio Episcopal; (1890) Palau Güell; (1892) Casa Botines; (1898) Casa Calvet; (1900) Bellesguard; (1901) Adegas Güell (pt) ; (1906) Xardíns Artigas; (1914) Cripta da Colonia Güell ;
Familia
Cónxuxe	sen valor
	Sinatura
Descrito pola fonte	UbuWeb; Obálky knih,

Antoni Gaudí Cornet, nado en Reus ou en Riudoms^[1] (Cataluña) o 25 de xuño de 1852 e finado en Barcelona, o 10 de xuño de 1926, foi un arquitecto catalán, recoñecido internacionalmente como un dos xenios máis relevantes da súa disciplina.^[2]^[3] O seu estilo, moi complexo de clasificar, pódese definir como unha mestura entre o Art Nouveau (modernismo) e o Neogótico, aínda que elementos cubistas e surrealistas en xeral atópanse nalgunhas das súas obras.

A súa contribución á arquitectura é única e está considerado como un dos máximos expoñentes do modernismo.^[4] Dende a súa nenez, Gaudí foi un atento observador da natureza, da cal lle atraían as formas, as cores e a xeometría. Católico confeso, moi reservado e profundamente catalanista, morreu despois de ser atropelado por un tranvía na cidade de Barcelona, lugar onde se atopaba a traballar na súa derradeira obra, o Templo expiatorio da Sagrada Familia, obra aínda en construción.^[5]

A súa formación

Fixo os seus estudos de bacharelato nas Escolas Pies de Reus. Logo de rematar no Instituto trasladouse á cidade de Barcelona para estudar no Instituto de Ensino Medio e na Facultade de Ciencias. Neste tempo Antoni moraba co seu irmán en réxime de alugueiro nun barrio de Barcelona, preto da Igrexa de Santa María, a cal lle inspiraría partes do seu traballo posteriormente. Logo da súa estadía na Facultade de Ciencias, aprobou o exame de ingreso na Escola provincial de Arquitectura de Barcelona, onde se graduou en 1878, obtendo o título de Arquitecto.

Desenvolvemento

A súa vida profesional tivo lugar na meirande parte en Barcelona, cidade na que vivía por aquel entón. A primeira etapa da súa formación coincidiu cunha situación social caracterizada por un grande desenvolvemento económico e urbanístico da cidade. A puxanza dunha clase media con interese de parecerse ás tendencias da Europa naquel momento e o fenómeno da Renaixença fixeron de bos ingredientes para a imaxinación e orixinalidade do arquitecto.

Non debemos esquecer a grande influencia do seu colaborador, o tamén arquitecto J.M. Jujol, do cal provén, entre outras cousas, a característica tipografía que podemos observar nas obras gaudinianas.

A familia Güell

A vida e obra de Gaudí estiveron amplamente ligadas á familia Güell, de grande importancia e prestixio tanto no económico coma no artístico. O Conde Güell fixo de mecenas para un novo Gaudí, encomendándolle moitos dos seus edificios máis representarivos e coñecidos, como por exemplo o Palau Güell, a Cripta da Colonia Güell e o arquicoñecido Parc Güell entre outros traballos.

Familia e relixiosidade

O propio Antoni estaba moi ligado á súa familia: de seu pai e de seu avó aprendeu parte do oficio de traballar o ferro, o cal usaría nalgunhas das súas obras, facendo extraordinarios elementos de carpintaría. Moi afectado pola morte dos seus pais e logo a morte de seu irmán, Gaudí foise facendo cada vez máis introvertido, concentrándose só no seu traballo e estudo. Fixo moita amizade cos altos cargos da Igrexa española daquel momento, sendo íntimo amigo do arcebispo de Astorga, onde pasou unha tempada da súa vida e onde se ocupou do deseño do Pazo Episcopal. Pero non foi esta a súa única obra dedicada á Igrexa, a Cripta da colonia Güell, a reforma da catedral de Mallorca e o colexio de Santa Teresa foron feitas pola práctica dunha das súas obsesións en vida, o Catolicismo.

Principais proxectos

Barcelona
- A Sagrada Familia
- Palau Güell
- Parc Güell
- Casa Milá
- Casa Calvet
- Casa Vicens
- Casa Batlló
- Bellesguard
- Colexio Santa Teresa
León
- Pazo Episcopal (Astorga)
- A casa Botines
Mataró
- Cooperativa Obrera
Comillas, Cantabria
- O Capricho
La Pobla de Lillet
- Xalet de Catllaràs
- Xardíns Artigas

Recoñecementos

O ano 2002 foi o ano Internacional dedicado Gaudí.

Notas

↑ Existe unha certa polémica sobre se naceu en Reus ou en Riudoms, localidade moi achegada a Reus, de onde era orixinaria a súa familia paterna. Ademais, gran parte dos especialistas inclínanse por Reus: «Gaudí naceu, segundo gran parte das versións, na rúa de Sant Joan, a carón da praza Prim de Reus». Gijs Van Hensbergen (2002), páx. 33-35.
↑ Álvarez Izquierdo, Rafael (1999). Gaudí: arquitecto de Dios (1852-1926) (en castelán). Palabra. pp. p.160. ISBN 848239360X.
↑ Genís Terri, Jaume (2009). Gaudí, entre l'arquitectura cristiana i l'art contemporani. L'Abadia de Montserrat. pp. p.138. ISBN 8498831997.
↑ D. Rodríguez (2008) pàg.53
↑ Gijs van Hensbergen (2002) páx. 301