Aleksei Nikolaevich Tolstoi

Aleksei Nikolaevich Tolstoi
Nacemento	10 de xaneiro de 1883
Lugar de nacemento	Pugachyov
Falecemento	23 de febreiro de 1945
Lugar de falecemento	Moscova
Causa	cancro
Soterrado	cemiterio Novodevichii
Nacionalidade	Imperio Ruso, República Russa, Francia e Unión Soviética
Alma máter	Saint Petersburg State Institute of Technology
Ocupación	dramaturgo, escritor, poeta, novelista, escritor de literatura infantil, guionista, escritor de ciencia ficción e político
Pai	Nikolay Tolstoy
Nai	Alexandra Bostrom
Cónxuxe	Natalia Vasilyenva Krandievskaya
Fillos	Nikita A. Tolstoy e Dmitry Tolstoy
Coñecido por	The Golden Key, or the Adventures of Buratino
Premios	Premio Stalin, Orde de Lenin, Bandeira Vermella do Traballo, Orde da Insignia de Honra e Medalha de "Mérito de Trabalho da Grande Guerra Patriótica 1941-1945"
Na rede
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Aleksei Nikolaevich Tolstoi (en ruso: Алексей Николаевич Толстой), nado en Pugachov o 10 de xaneiro de 1883 e finado en Moscova o 23 de febreiro de 1945, tamén chamado Camarada Conde, foi un escritor ruso soviético autor de escritos de moitos xéneros, aínda que especializado na ficción científica e nas novelas históricas.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

De familia nobre, naceu en Pugachov. Aleksei era fillo do conde Nikolai Aleksandrovich Tolstoi (1849–1900) e de Aleksandra Leontievna Turgeneva (1854–1906). A súa nai era sobriña neta do decembrista Nikolai Turgenev e parente do destacado escritor Ivan Turgenev. O seu pai pertencía á familia Tolstoi e era parente remoto de Lev Tolstoi.

Cursou o ensino secundario en Samara e os estudos superiores no Instituto Tecnolóxico de San Petersburgo. Ao terminar a carreira dedicouse á literatura e nun principio cultivou a poesía de tendencia simbolista. Posteriormente afastouse dela. Destacou como prosista, sobre todo cos seus relatos do ciclo A rexión do Volga (1910-1911), para os que tomou como modelos literarios a Turgenev, a Tolstoi e a Gogol. Entre 1914 e 1916 foi correspondente de guerra.

Hostil á Revolución de Outubro, en 1918 emigrou, mais en 1923 rectificou a súa posición e volveu ao seu país. Escribiu Детство Никиты ("A infancia de Nikita"), novela autobiográfica; a triloxía Хождение по мукам (1920-1941); novelas de ficción científica como Aelita e Гиперболоид инженера Гарина ("O hiperboloide do enxeñeiro Garin"); relatos sobre o paso da guerra á vida civil como Гадюка ("A víbora"); o drama Иван Грозный ("Iván o Terrible") e a súa gran novela histórica (da que a terceira parte quedou sen rematar) Пётр I ("Pedro I"), en que estivo traballando dezaseis anos, de 1919 a 1935.

Durante a segunda guerra mundial, serviu na Comisión Extraordinaria do Estado de 1942-1947 que "verificou sen dúbida razoable" o exterminio en masa de xente nas cámaras de gas polos ocupantes alemáns. Durante os xuízos de Nürnberg, os fiscais soviéticos recoñeceron o seu traballo na investigación das atrocidades cometidas na rexión de Stavropol.

Académico dende 1939, foi laureado con diversos e importantes premios.

Legado[editar | editar a fonte]

Tolstoi está recoñecido por producido algúns dos primeiros exemplos de ficción científica en ruso. As súas novelas Aelita (1923) sobre unha viaxe a Marte e Гиперболоид инженера Гарина (1927) tiveron unha inmensa popularidade entre o público. A primeira foi adaptada nun filme pioneiro na ficción científico en 1924. O seu relato sobrenatural Conde Cagliostro, inspirou o filme de 1984 Formula lyubvi.

En 1974, un planetoide descuberto pola astrónoma soviética Lyudmila Zhuravlyova foi nomeado 3771 Alexejtolstoj na súa honra.^[1]