Alan II da Bretaña

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Alan II da Bretaña
Duque da Bretaña
Entrada de Henrique IV en Rennes e Alan Barbatorta

Reinado936952
Outros títulosConde de Nantes
Conde de Vannes
Conde de Poher
Nacemento910
Falecemento952
Nantes
SepulturaBasílica da Na Sa de Nantes
PredecesorGourmaelon da Bretaña
SucesorDrogón
Cónxuxe/s
  • Gueberga de Blois
  • Roscilla de Blois
Descendencia
ProxenitoresMathuedoi de Poher
Havoise de Vannes

Na rede
WikiTree: Bretagne-158

Alan II da Bretaña, coñecido como Barbetorte (Barbatorta) e como al louarn (o raposo, en bretón), nado en 910[1] e finado en Nantes en 952,[1] foi un nobre bretón que foi conde de Nantes, de Vannes e de Poher, e duque da Bretaña.

Orixe[editar | editar a fonte]

Alan era fillo de Mathuedoi de Poher e de Havoise, ou Hawise, de Vannes.[2]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Refuxiado co seu pai, conde de Poher, na corte do rei de Inglaterra Eduardo o Vello, desembarcou no continente, a instancias do abade Xoán de Landévennec, que dirixía unha colonia bretoa en Montreuil.[3] Coa axuda do rei inglés Athelstan, en Dol, no campo de Péran, nas proximidades de Saint-Brieuc, no ano 936,[4] reconquistou aos viquingos o estuario do río Loira e a maioría das cidades bretoas en 937 (Batalla de Kerlouan) e logrou facerse nomear Brittonum dux en 938.[5] A liberación culmina o 1 de agosto de 939, coa vitoria na batalla de Trans sobre os normandos. Ese día converteríase posteriormente na festa nacional bretoa.

Tivo que reninciar ao Cotentín, Avranchin e Mayenne, pero Lois IV de Francia recoñece, como contrapartida, que

A Bretaña non formara parte nunca do seu reino

Estableceu alianzas co carolinxio Lois IV de Francia, ao que conocera durante o seu exilio en Inglaterra, e co conde de Chartres Teobaldo I de Blois.

Está enterrado na basílica da Nosa Señora de Nantes,[1] cidade que elixira como capital do seu ducado.

Familia[editar | editar a fonte]

Alan II da Bretaña contraeu matrimonio, antes de 949, con Gueberga de Blois, irmá de Teobaldo I, e despois, con outra irmá, Roscilla de Blois.[1] Da unión con Guegberga naceu, contra 950:[1]

Dunha relación cunha dama nobre de nome Xudite tivo outros dos fillos ilexítimos:

Os tres fillos chegaron a ser duques da Bretaña.


Predecesor:
Gourmaelon
thum
Duque da Bretaña

(938-952)
Sucesor:
Drogón

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Alain II, duc de Bretagne en genealogie.quebec.
  2. Hawise Vannes en Árbores Familiares de MyHeritage.
  3. Web con datos biográficos de Alan II.
  4. Esta expedición de 936 aparece na discutíbel Chronique de Nantes, escrita no século XI, segundo Jean-Christophe Cassard.
  5. Pode afirmarse que foi recoñecido polos seus iguais como digno herdeiro de Alan I, entre 936 e 938. As lagoas existentes no cartulario de Landévennec non permiten asegurar as datas. Porén, o cartulario menciona algunhas cesións de bens de Alan II, o que podería significar que as efectuou en tanto que duque dos bretóns.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Cassard, Jean-Christophe (1996): Le siècle des Vikings en Bretagne. Quintin, Côtes-d'Armor, Francia: Editions Jean-Paul Gisserot. ISBN 978-2-8774-7214-2.
  • Chédeville, André & Noël-Yves Tonnerre (1987): La Bretagne féodale XIe-XIIIe siècle. Ouest-France: Université Rennes. ISBN 27-373-0014-2.
  • Quaghebeur, Joëlle (2002): La Cornouaille du IXe au XIIe siècle. Mémoire , pouvoirs, noblesse. Rennes: Presses Universitaires de Rennes. ISBN 2-8684-7743-7.
  • Tonnerre, Noël-Yves (1994): Naissance de la Bretagne. Géographie historique et structures sociales de la Bretagne méridionale (Nantais et Vannetais) de la fin du VIIIe à la fin du XIIe siècle Angers: Presses de l'Université d'Angers. ISBN 2-9030-7558-9.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]