Alan II da Bretaña

Alan II da Bretaña
Duque da Bretaña
Entrada de Henrique IV en Rennes e Alan Barbatorta
Reinado	936 – 952
Outros títulos	Conde de Nantes Conde de Vannes Conde de Poher
Nacemento	910
Falecemento	952 Nantes
Sepultura	Basílica da Na Sa de Nantes
Predecesor	Gourmaelon da Bretaña
Sucesor	Drogón
Cónxuxe/s	Gueberga de Blois Roscilla de Blois
Descendencia	Drogón Hoël Guerech da Bretaña
Proxenitores	Mathuedoi de Poher Havoise de Vannes
Na rede

Alan II da Bretaña, coñecido como Barbetorte (Barbatorta) e como al louarn (o raposo, en bretón), nado en 910 e finado en Nantes en 952, foi un nobre bretón que foi conde de Nantes, de Vannes e de Poher, e duque da Bretaña.

Orixe

Alan era fillo de Mathuedoi de Poher e de Havoise, ou Hawise, de Vannes.

Traxectoria

Refuxiado co seu pai, conde de Poher, na corte do rei de Inglaterra Eduardo o Vello, desembarcou no continente, a instancias do abade Xoán de Landévennec, que dirixía unha colonia bretoa en Montreuil. Coa axuda do rei inglés Athelstan, en Dol, no campo de Péran, nas proximidades de Saint-Brieuc, no ano 936, reconquistou aos viquingos o estuario do río Loira e a maioría das cidades bretoas en 937 (Batalla de Kerlouan) e logrou facerse nomear Brittonum dux en 938. A liberación culmina o 1 de agosto de 939, coa vitoria na batalla de Trans sobre os normandos. Ese día convertiríase posteriormente na festa nacional bretoa.

Tivo que reninciar ao Cotentín, Avranchin e Mayenne, pero Luís IV de Francia recoñece, como contrapartida, que

Bretaña non formara parte nunca do seu reino

Estableceu alianzas co carolinxio Luís IV de Francia, ao que conocera durante o seu exilio en Inglaterra, e co conde de Chartres Teobaldo I de Blois.

Está enterrado na basílica da Nosa Señora de Nantes, cidade que elixira como capital do seu ducado.

Familia

Alan II da Bretaña contraeu matrimonio, antes de 949, con Gueberga de Blois, irmá de Teobaldo I, e despois, con outra irmá, Roscilla de Blois. Da unión con Guegberga naceu, contra 950:

• Drogón

Dunha relación cunha dama nobre de nome Xudite tivo outros dos fillos ilexítimos:

• Hoël
• Guerech

Os tres fillos chegaron a ser duques da Bretaña.

Predecesor: Gourmaelon

Duque da Bretaña (938-952)

Sucesor: Drogón

Véxase tamén

Bibliografía

• Cassard, Jean-Christophe (1996): Le siècle des Vikings en Bretagne. Quintin, Côtes-d'Armor, Francia: Editions Jean-Paul Gisserot. ISBN 978-2-8774-7214-2.
• Chédeville, André & Noël-Yves Tonnerre (1987): La Bretagne féodale XI^e-XIII^e siècle. Ouest-France: Université Rennes. ISBN 27-373-0014-2.
• Quaghebeur, Joëlle (2002): La Cornouaille du IX^e au XII^e siècle. Mémoire , pouvoirs, noblesse. Rennes: Presses Universitaires de Rennes. ISBN 2-8684-7743-7.
• Tonnerre, Noël-Yves (1994): Naissance de la Bretagne. Géographie historique et structures sociales de la Bretagne méridionale (Nantais et Vannetais) de la fin du VIII^e à la fin du XII^e siècle Angers: Presses de l'Université d'Angers. ISBN 2-9030-7558-9.

Ligazóns externas

• La chronique de Nantes (570 environ-1049) (en francés).
• Le Renard (en francés).