Mateo de Prado

Mateo de Prado
Biografía
Nacemento	1614 ; Cumbraos, España
Morte	1677 (62/63 anos); Santiago de Compostela, España
Actividade
Ocupación	escultor

Mateo de Prado, nado en Cumbraos (Sobrado) cara a 1614 e finado en Santiago de Compostela o 27 de agosto de 1677, foi unha das meirandes figuras da escultura barroca galega.

Traxectoria

Traballou no relicario de Villagarcía de Campos (Reino de Castela) e máis tarde traballou no santuario de Arantzazu (Guipúscoa). En 1639 encargáronlle facer o cadeirado do mosteiro de San Martiño Pinario, en Santiago de Compostela. No coro baixo preside a iconografía a figura da Inmaculada, eixo do desenvolvemento da vida da Virxe. Salienta o naturalismo das texturas e a expresividade das emocións, nunhas escenas, e os fondos arquitectónicos das figuras, noutras. No coro alto San Bieito, cunha figura de corpo enteiro, preside a iconografía onde non faltan santos venerados popularmente en Galicia. Percíbese a influencia de Gregorio Fernández.

Realizou varias figuras para a igrexa de Santa María de Frades (A Estrada) e para a igrexa de Santo André de Barrantes (Ribadumia). O mosteiro de Sobrado dos Monxes tamén reclamou os seus servizos, onde realizou unha talla de San Bernaldo. No ano 1643 estaba traballando na catedral de Santiago. Máis adiante realizou esculturas para o convento de San Domingos da Coruña e para o Hostal dos Reis Católicos, estas perdidas.

Consérvanse tamén varias realizacións para a catedral de Ourense. Salientan senllas inmaculadas conservadas no museo diocesano e unha Asunción no retablo da capela do mesmo nome. En terras ourensás, semella que traballou tamén para o mosteiro de Oseira (Oseira) e con certeza para o de Montederramo, deixando testemuño da súa mestría no retablo do mosteiro.

Véxase tamén

Bibliografía

Vila Jato, María Dolores: "PRADO, Mateo de" na Gran Enciclopedia Galega