Feuersnot
| Feuersnot Ansia de lume | |
|---|---|
| Forma | Ópera |
| Actos e escenas | 1 acto |
| Idioma orixinal do libreto | Alemán |
| Libretista | Ernst von Wolzogen |
| Fontes literarias | Artigo de J. Ketel "Das erloschene Feuer zu Audenaerde" (1843) |
| Estrea | 21 de novembro de 1901 |
| Teatro da estrea | Hofoper |
| Lugar da estrea | Dresden |
| Música | |
| Compositor | Richard Strauss |
| Personaxes | |
Schweiker von Gundelfingen (tenor) | |
Feuersnot (en galego, Ansia de lume) Op. 50, é un Singgedicht (poema cantado) ou ópera nun acto con música de Richard Strauss e libreto en alemán de Ernst von Wolzogen, baseado no artigo de J. Ketel "Das erloschene Feuer zu Audenaerde" na Oudenaarde Gazette, Leipzig, 1843. Tivo a súa estrea na Hofoper de Dresden o 21 de novembro de 1901. Foi a segunda ópera composta por Strauss.
Tematicamente, a ópera tense interpretado como unha parodia da idea de Richard Wagner de "redención a través do amor", co personaxe de Kunrad representando ao propio Strauss.[1]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
A ópera estreouse na Hofoper de Dresden o 21 de novembro de 1901. Gustav Mahler dirixiu a estrea en Viena, que tivo lugar o 29 de xaneiro de 1902 na Hofoper, en presenza do compositor, mais non foi un éxito comercial, a pesar da coidadosa preparación musical de Mahler. En tempos da estrea, os subtextos eróticos e sexuais e a psicoloxía eran perturbadoras para o público, así como o que se percibía como natureza "avanzada" da propia música polos músicos de ideas máis conservadoras.[2]
Dende a época de Strauss a ópera case non se puxo en escena ou se interpretou, na actualidade case non se representa e non aparece entre as óperas representadas no período 2005-10 nas estatísticas de Operabase.[3]
Personaxes[editar | editar a fonte]
| Personaxe | Tesitura | Elenco na estrea, 21 de novembro de 1901 (Director: Ernst von Schuch) |
|---|---|---|
| Schweiker von Gundelfingen, o alguacil | tenor baixo | Franz Petter |
| Ortolf Sentlinger, o alcalde | baixo | Franz Nebuschka |
| Diemut, súa filla | soprano alta | Annie Krull |
| Elsbeth, a súa amiga | mezzosoprano | Frl. Lautenbacher |
| Wigelis, a súa amiga | contralto grave | Irene von Chavanne |
| Margret, a súa amiga | soprano alta | Minnie Nast |
| Kunrad, o alquimista | barítono alto | Karl Scheidemantel |
| Jörg Pöschel, o Leitgeb | baixo profundo | Ernst Wachter |
| Hämmerlein, o camiseiro | barítono | Josef Höpfl |
| Kofel, o ferreiro | baixo | Friedrich Plaschke |
| Kunz Gilgenstock, o panadeiro e cervexeiro | baixo | Hans Geißler |
| Ortlieb Tulbeck, o toneleiro | tenor alto | Anton Erl |
| Ursula, súa dona | contralto | Franziska Schäfer |
| Ruger Asbeck, o oleiro | tenor | Theodor Kruis |
| Walpurg, súa dona | soprano alta | Gisela Staudigl |
| Cidadáns, mulleres, nenos, criados | ||
Argumento[editar | editar a fonte]
- Place: Medieval Munich
- Time: Midsummer Night
A ópera ten lugar durante unha noite de verán no München medieval. Durante o Midsummer festival, os amantes xuran fidelidade ao saltar as lapas dunha cachela (coñecida tradicionalmente en Alemaña como Johannisfeuer). Un bruxo, Kunrad, aparece na cidade, e a súa presenza perturba a xente. Kunrad séntese atraído por Diemut, a filla do alcalde e bícaa en público. Ela rexéitao coa promesa de levalo á súa habitación nun cesto, mais logo o deixa pendurando a media altura. En represalia, el apaga tódalas cachelas da festa e denuncia a xente como os filisteos. O único xeito de restaurar os lumes é a través do "corpo dunha virxe na calor", o que sorprende a poboación. A xente persuade a Diemut para que ceda ante Kunrad, ela faino e logo ten a súa primeira experiencia sexual (representada na orquestra), cunha luz brillando na súa habitación, o lume volve.
Gravacións[editar | editar a fonte]
| Ano | Elenco (Diemut, Kunrad) |
Director, Teatro de ópera e orquestra |
Selo[4] |
|---|---|---|---|
| 1958 | Maud Cunitz, Marcel Cordes |
Rudolf Kempe Bavarian State Opera Orquestra e Coro (Gravación en directo) |
Orfeo D'Or Cat: 423962 [5] |
| 1984 | Bernd Weikl, Julia Varady |
Heinz Fricke Orquestra da Radio de München co Coro de Nenos de Tölzer e o Coro da Radio de Baviera |
CD de son: Arts Music Cat: |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Morten Kristiansen, "Richard Strauss, Die Moderne, and the Concept of Stilkunst." The Musical Quarterly, 86, 689-749 (2002).
- ↑ Julie Dorn Morrison, "Mahler, Strauss, and Feuersnot: Emblems of Modernity at the Vienna Court Opera". The Opera Quarterly, 15, 377-389 (1999).
- ↑ "Estatísticas de Operabase". Arquivado dende o orixinal o 14 de maio de 2017. Consultado o 28 de xuño de 2012.
- ↑ Gravacións de Feuerenot en operadis-opera-discography.org.uk
- ↑ George Jellinek,9 "Feuersnot (1901)" The Opera Quarterly, 15, 464-465, 1999 (Revisión da gravación)
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Ópera |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Holden, Amanda (Ed.), The New Penguin Opera Guide, Nova York: Penguin Putnam, 2001. ISBN 0-14-029312-4
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
Óperas de Richard Strauss | ||
|---|---|---|
Guntram (1894) • Feuersnot (1901) • Salomé (1905) • Elektra (1909) • Der Rosenkavalier (1911) • Ariadne auf Naxos (1912/16) • Die Frau ohne Schatten (1918) • Intermezzo (1924) • Die ägyptische Helena (1927) • Arabella (1932) • Die schweigsame Frau (1934) • Friedenstag (1938) • Daphne (1938) • Die Liebe der Danae (1940) • Capriccio (1942) |  | |
