Xinecoloxía

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Xinecólogo»)
Gravado representativo da xinecoloxía de comezos do XIX

A Xinecoloxía é a especialidade médica e cirúrxica que trata as enfermidades do sistema reprodutor feminino (útero, vaxina e ovarios). Atópase intimamente relacionada coa especialidade de Obstetricia, a cal se encarga do embarazo, o parto e o puerperio.

Historia[editar | editar a fonte]

O Papiro xinecolóxico de Kahun (parte do Papiro de Kahun) é o texto médico máis antigo coñecido (datado aproximadamente en 1800 a. C.), que trata sobre afeccións femininas - enfermidades xinecolóxicas, fertilidade, embarazo, anticoncepción etc. Este texto dicídese en trinta e catro seccións, cada unha das cales aborda un problema específico xunto co diagnóstico e o tratamento. Ningún destes tratamentos é cirúrxico, tan só inclúen o emprego de menciñas sobre a parte do corpo afectada ou a súa inxesta. A matriz ou útero é, en ocasións, tratada coma fonte dos padecementos que se manifestan noutras partes do corpo.[1]

Segundo o Suda, o antigo médico grego Soranus de Éfeso exerceu en Alexandría e posteriormente en Roma. Foi o principal representante da escola médica coñecida como os Metodistas. O seu tratado Gynaikeia aínda perdura (xunto cunha tradución ao latín do século VI escrita por Muscio, un médico da mesma escola).

Exame físico[editar | editar a fonte]

Como ocorre no resto das especialidades médicas, as ferramentas principais da xinecoloxía son a historia clínica e o exame físico. Porén, o exame xinecolóxico sempre se considerou moito máis íntimo que un exame físico de rutina. Require, así mesmo, de instrumentos específicos da profesión, como o espéculo, que permite retraer os tecidos vaxinais para explorar o colo uterino ou cérvix.

Patoloxías[editar | editar a fonte]

Os xinecólogos son especialistas no diagnóstico e tratamento de síntomas asociados a enfermidades tales como:

  1. Cancro e enfermidades pre-cancerosas dos órganos reprodutivos.
  2. Incontinencia urinaria.
  3. Amenorrea ausencia de(períodos menstruais.
  4. Dismenorrea (períodos menstruais dolorosos).
  5. Infertilidade.
  6. Menorraxia (períodos menstruis anormalmente abundantes): síntoma que con frecuencia carrea a práctica dunha histerectomía.
  7. Prolapso de órganos pélvicos.
  8. Infeccións e infestacións dos órganos xenitais

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Laurinda S. Dixon. Perilous Chastity: Women and Illness in Pre-Enlightenment Art and Medicine, Cornell University Press 1995, pp.15f.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]