William John Swainson
| William John Swainson | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 8 de outubro de 1789 |
| Lugar de nacemento | Londres |
| Falecemento | 6 de decembro de 1855 (66 anos) |
| Lugar de falecemento | Vale de Hutt |
| Soterrado | St. James Churchyard |
| Nacionalidade | Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda e Reino de Gran Bretaña |
| Ocupación | zoólogo, ornitólogo, ictiólogo, entomólogo, malacólogo, ilustrador, botánico e naturalista |
| Cónxuxe | Mary Swainson |
| Fillos | Mary Frederica Marshall, Mrs Lucelle Frances Beetham (Swainson, Lucelle Frances), Edith Halcombe, George Frederick Swainson, Edwin Newcombe Swainson e Henry Gabriel Swainson |
| Irmáns | Charles Litchfield Swainson |
| Premios | membro da Royal Society |
| Na rede | |
   | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
William John Swainson, nado o 8 de outubro de 1789 en Londres, e finado o 6 de decembro de 1855 en Fern Grove, Hutt Valley, Nova Zelandia, foi un naturalista, ornitólogo e artista inglés.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Primeiros anos[editar | editar a fonte]
Aos 14 anos comezou a traballar como empregado na alfándega de Liverpool. Descobre o seu interese pola historia natural grazas ao estudo das coleccións de cunchas e de insectos do seu pai, membro da Sociedade Linneana de Londres. Despois incorporouse ao exército e foi enviado a Sicilia e a Malta, pero pronto foi relevado das súas funcióne debido a problemas de saúde.[1][2]
Entre 1807 e 1815 traballou na administración militar, reunindo unha gran colección zoolóxica. En 1808 publicou, a cargpo do Museo de Liverpool, un manual titulado Instructions for Collecting and Preserving Subjects of Natural History
Viaxes ao Brasil e París[editar | editar a fonte]
Despois do final das Guerras napoleónicas, retirouse cun parcialmente. Entre 1816 e 1818 viaxou ao Brasil, regresando á Gran Bretaña cunha gran colección de 20 000 insectos, 1 200 plantas, debuxos de 120 especies de peixes e peles de aproximadamente 760 aves. Deu á luz, entre 1834 e 1835, a obra Birds of Brazil.
O seu amigo o zoólogo William Elford Leach (1790-1836) animouno a utilizar a técnica da litografía pra o seu libro Zoological Illustrations (1820-1823) en tres volumes (o terceiro dedicado ás cunchas). Cando Leach debe dimitir no British Museum por razóns de saúde, solicitou que Swainson o substituíra, pero finalmente John George Children (1777-1852) foi o elixido.
En 1828 visita o Museo Nacional de Historia Natural de Francia en París, que estaba baixo a dirección de Georges Cuvier (1769-1832) e de Étienne Geoffroy Saint-Hilaire (1772-1844).
Novos traballos na Gran Bretaña[editar | editar a fonte]
Continuou cos seus traballos e publicou en 1831, Fauna Boreali-Americana, en colaboración con John Richardson (1787-1865). Realizou tamén unha segunda serie de Zoological Illustrations (1832-1833), ilustra tres volumes de Naturalist's Library de William Jardine (1800-1874) e once volumes da Cabinet Cyclopedia de Dionysius Lardner (1793-1859). En 1837, deu á luz a primeira avifaune da África do Oeste: The natural history of the Birds of Western Africa, onde describre 186 especies recolectadas principalmente por George Rendall, subgobernador de Gambia.
En Nova Zelandia[editar | editar a fonte]
En 1841 emigra a Nova Zelandia onde se fai granxeiro, aínda que a súa emeresa durou pouco, en parte a causa da oposición das poboacións maorís. En 1851 instálase rn Sydney, onde traballa como botánico para o goberno de Victoria. Pero sofre un novo fracaso, quizais debido á súa falta de coñecementos en botánica. Daquela regresou a Nova Zelandia, onde faleceu en decembro de 1855.
Lista parcial de publicacións[editar | editar a fonte]
- 1834: A preliminary discourse on the study of natural history. The cabinet cyclopaedia: Natural history. Editor Longman, Rees, Orme, Brown, Green & Longman, & J. Taylor, 462 pp.
- 1839: The natural history and classification of fishes, amphibians, and reptiles, or monocardian animals. Londres, dous volumes: i–vi + 1–448.
Honras[editar | editar a fonte]
William seguiu os pasos do seu pai e converteuse en membro da Sociedade Linneana de Londres, en 1815.[1]
Epónimos[editar | editar a fonte]
Varios autores honrárono dedicándolle varias especies:
- Ramphastos swainsonii Gould, 1833 - ave piciforme da familia dos ranfástidos (tucanos), das selvas de Honduras e o litoral pacífico de Colombia e Ecuador.
- Limnothlypis swainsonii (Audubon, 1834) – ave paseriforme da familia dos parúlidos, do leste dos Estados Unidos
- Buteo swainsoni Bonaparte, 1838 — un accipítrido americano.
- Pternistis swainsonii (Smith, 1836) - ave galiforme da familia dos fasiánidos, de África.
- Myiarchus swainsoni Cabanis & Heine, 1859 - ave paseriforme da familia dos tiránidos, de Suramérica.
Galería[editar | editar a fonte]
-
Ramphastos swainsonii
-
Limnothlypis swainsonii
-
Buteo swainsoni
-
Pternistis swainsonii
-
Myiarchus swainsoni
_(6041396322).jpg)
Abreviaturas[editar | editar a fonte]
- A abreviatura Swainson emprégase para indicar a William Swainson como autoridade na descrición e taxonomía en zooloxía.
- A abreviatura Swainson emprégase para indicar a William Swainson como autoridade na descrición e clasificación científica dos vexetais.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 "William Swainson F.R.S, F.L.S., Naturalist and Artist: Diaries 1808-1838:Sicily, Malta, Greece, Italy and Brazil." G.M. Swainson, Palmerston, NZ 1989.
- ↑ SWAINSON, William, 1789-1855 en An Encyclopaedia of New Zealand, editeda por A. H. McLintock.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: William John Swainson  |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: William John Swainson |
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Biografía en Dictionary of National Biography. Londres: Smith, Elder & Co. 1885–1900.
- Obras de William Swainson no Proxecto Gutenberg.
- Obras de ou sobre William Swainson en Internet Archive.
| Control de autoridades |
|
|---|
