Sammy Davis Jr.

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Sammy Davis, Jr.»)
Infotaula de personaSammy Davis Jr.

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(en) Samuel George Davis Editar o valor em Wikidata
8 de decembro de 1925 Editar o valor em Wikidata
Nova York, Estados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Morte16 de maio de 1990 Editar o valor em Wikidata (64 anos)
Beverly Hills, Estados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Causa da morteMorte natural Editar o valor em Wikidata (Câncer de cabeça e pescoço (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata)
Lugar de sepulturaForest Lawn Memorial Park Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEstados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Altura165 cm Editar o valor em Wikidata
Cor dos ollosCastanho escuro (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Cor do peloPelo negro Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónactor de televisión , actor , cantante , bailarín , artista discográfico , vaudeville performer (en) Traducir , presentador de televisión , músico de jazz , actor de teatro , actor de cinema , autobiógrafo , animador Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1928 Editar o valor em Wikidata - 1990 Editar o valor em Wikidata
Membro de
Xénero artísticoJazz, música pop tradicional (pt) Traducir, big band music (en) Traducir, música lixeira, show tune (pt) Traducir, Swing e Blues Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
Rama militarExército dos Estados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
ConflitoSegunda guerra mundial Editar o valor em Wikidata
InstrumentoVibráfono e piano Editar o valor em Wikidata
Selo discográficoDecca Records
MGM Records
RCA Records
20th Century Fox Records (pt) Traducir
Motown
Reprise Records
Verve Records
Charly Records (pt) Traducir
Applause Records (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Obra
Arquivos en
Familia
CónxuxeAltovise Davis (pt) Traducir (1970–)
May Britt (pt) Traducir (1960–1968) Editar o valor em Wikidata
PaisSammy Davis Editar o valor em Wikidata  e Elvera Sanchez (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios
Páxina websammydavis-jr.com Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm0002035 Allocine: 28078 Rottentomatoes: celebrity/sammy_davis_jr Allmovie: p17423 TV.com: people/sammy-davis-jr IBDB: 67243
Facebook: 112867505394454 Spotify: 1NAWG3AngjBXyKbmPaz92D iTunes: 41628 Last fm: Sammy+Davis,+Jr. Musicbrainz: 4bc9e8c3-7eae-454f-a56c-bccf96f3926b Songkick: 412599 Discogs: 44133 Allmusic: mn0000294376 WikiTree: Davis-37308 Find a Grave: 263 Deezer: 7486 Genius: Sammy-davis-jr Editar o valor em Wikidata

Samuel George Davis Jr., nado en Harlem o 8 de decembro de 1925 e finado en Beverly Hills o 16 de maio de 1990, máis coñecido como Sammy Davis Jr., foi un cantante, multiinstrumentista (vibráfono, trompeta e batería), bailarín, actor e cómico estadounidense. Formou parte do Rat Pack que incluía a Frank Sinatra, Dean Martin, Peter Lawford e Joey Bishop.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Primeiros anos[editar | editar a fonte]

Davis naceu en Harlem, Nova York, fillo do artista afroamericano Sammy Davis Sr. (1900–1988) e da bailarina Elvera Sanchez. (1905–2000).[1] Durante a súa vida, Davis afirmou que a súa nai era de Porto Rico e que nacera en San Xoán. Porén, na biografía de 2003 In Black and White, Wil Haygood escribiu que a nai de Davis nacera en Nova York de pais cubanos de orixe afrocubana e española, e que Davis dicía que era de Porto Rico porque temía que o sentimento anticubano faría mal ás vendas.[2][3] Os seus pais formaron unha parella de baile de vodevil. Durante os seus primeiros tres anos de vida estivo a cargo principalmente da súa avoa. Cando os seus pais se separaron, o seu pai levouno de xira para non perder a custodia. Del e do seu tío, Will Mastin, aprendeu a bailar. Os tres acabaron formando o Will Mastin Trio.

Durante o seu alistamento no exército dos Estados Unidos durante a segunda guerra mundial, Davis foi sometido a graves prexuízos raciais.[4] Esta situación conseguiu mitigala polo seu talento artístico, a través da súa participación nun grupo de espectáculos dentro do exército.[5]

Estrela nacente[editar | editar a fonte]

Despois da guerra, Davis retomou a súa carreira no mundo do entretemento. Continuou a actuar co trío Will Mastin como protagonista, e tamén debutou como solista, cantando en discotecas e gravando gravacións. A súa carreira culminou en 1947 cando o seu trío abriu a representación de Frank Sinatra (con quen Davis mantivo unha amizade durante toda a vida, cunha colaboración artística constante) no Capitol Theatre de Nova York.[5] Despois foi de xira con Mickey Rooney. Unha das súas actuacións chegou aos oídos de Decca Records, que asinou un contrato discográfico con Davis en 1954.

Ese mesmo ano, dirixíndose aos Ánxeles, onde gravaba unha banda sonora, Davis sufriu un accidente de tráfico onde resultou ferido grave e perdeu un ollo. Isto obrigouno a usar unha prótese, un ollo de vidro, o resto da súa vida.[6] Durante a súa recuperación, reflexionou sobre a súa vida e pouco despois converteuse ao xudaísmo, atopando un terreo común entre a opresión das comunidades negras e xudías.[7][8]

A lesión de Davis non detivo o seu ascenso. En 1955, os seus dous primeiros álbums, Starring Sammy Davis Jr. e Just for Lovers, foron aclamados pola crítica. O seu éxito comercial levouno a presentacións estelares en Las Vegas e Nova York, así como actuacións en filmes e programas de televisión, incluíndo Anna Lucasta (1958, con Eartha Kitt), Porgy and Bess (1959, protagonizada por Dorothy Dandridge e Sidney Poitier) e The Frank Sinatra Show (1958). Nesta época, Davis fixo o seu debut en Broadway, protagonizando o exitoso musical Mr. Wonderful, xunto a membros da familia e outra lendaria bailarina, Chita Rivera.

The Rat Pack e máis alá[editar | editar a fonte]

En 1960 Davis era unha estrela por dereito propio. Tamén formou parte do lendario Rat Pack, composto por Sinatra, Dean Martin, Peter Lawford e Joey Bishop. Davis apareceu con algúns dos seus membros nas películas Ocean's Eleven (1960), Sergeants 3 (1962) e Robin and the 7 Hoods (1964). Davis tamén tivo un papel destacado en filmes fóra do Rat Pack, como A Man Called Adam (1966), onde tivo o papel principal por diante de Louis Armstrong e onde debutou a súa protexida, a bailarina e cantante Lola Falana, ou o filme musical de Bob Fosse Sweet Charity (1969) con Shirley MacLaine, en que Davis aparecía como un carismático cantante e gurú.

Tamén lanzou un fluxo constante de discos en Decca e Reprise (Davis foi o primeiro artista que fichou pola segunda discográfica, que foi lanzada por Sinatra). Foi nomeado ao Grammy á mellor canción do ano por "What Kind of Fool Am I?", que tamén chegou ao Top 20 das listas de Billboard. Ademais, en 1964 foi nomeado a un premio Tony pola súa interpretación no musical Golden Boy .

En 1966 o artista presentou o seu propio programa de televisión de curta duración, The Sammy Davis Jr. Show. Anos despois, foi o presentador do programa de entrevistas Sammy & Company, entre 1975 e 1977.

Activismo social[editar | editar a fonte]

Davis na Casa Branca co presidente Richard Nixon, 4 de marzo de 1973

A pesar do seu estilo de vida libre e acomodado, aínda tivo que soportar prexuízos raciais. Isto levouno a usar a súa fama con fins políticos. Durante a década de 1960 participou activamente no movemento polos dereitos civís,[9] participando na marcha de 1963 en Washington e negándose a actuar en salas de baile e discotecas racialmente segregadas, polo que está considerado un dos principais motores da integración en Las Vegas e Miami Beach. Davis tamén desafiou a intolerancia da época casando coa actriz sueca May Britt en 1960, nunha época na que os matrimonios interraciais estaban prohibidos pola lei en 31 estados. De feito, o presidente John F. Kennedy pediu que a parella non aparecese na súa toma de posesión para non molestar os brancos do sur.[10]

Últimos anos[editar | editar a fonte]

Ao longo dos anos setenta e oitenta, o versátil Davis continuou a súa prolífica produción. Mantivo a súa carreira musical, editando discos ata finais dos anos 70 e acadando o seu primeiro traballo discográfico número 1 en 1972 con "The Candy Man". Apareceu en filmes como The Cannonball Madmen (1981), protagonizado por Burt Reynolds e Roger Moore, e Tap Dancing (1989), protagonizado por Gregory Hines. Tamén foi convidado nunha gran variedade de programas de televisión, como The Carol Burnett Show, All in the Family e The Jeffersons, así como nas telenovelas General Hospital e One Life to Live. Davis volveu actuar en Broadway durante o verán de 1978 en Stop the World - I Want to Get Off, aínda que algunhas críticas non foron amábeis.

Mentres tanto continuou a súa carreira, emprendendo unha eloxiada xira con Sinatra e Liza Minnelli a finais dos anos oitenta,[11] cando a saúde de Davis comezou a deteriorarse. Davis fumaba moito e en 1989 os médicos descubriron un tumor na gorxa.[12] Ese ano realizou a que foi a súa última actuación, no Casino Lake Tahoe de Harrah. Pouco despois, Davis someteuse a radioterapia. Aínda que a doenza parecía estar en remisión, máis tarde descubriuse que rexurdira. O 16 de maio de 1990, Sammy Davis Jr. morreu na súa casa de Beverly Hills, California, aos 64 anos.[12] Antes da súa morte foi honrado por algúns dos seus compañeiros nunha homenaxe televisiva.

Foi enterrado no cemiterio Forest Lawn Memorial Park en Glendale, California, xunto co seu pai e Will Mastin.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "Obituary: Elvera Davis, 95, Tap Dancer And Mother of Sammy Davis Jr.". The New York Times. 8 de setembro de 2000. Arquivado dende o orixinal o 2018-03-30. Consultado o 18 de setembro de 2009. 
  2. ↑ "What Made Sammy Dance?". Time. 23 de outubro de 2003. Arquivado dende o orixinal o 14 de xaneiro de 2010. Consultado o 14 de maio de 2008. 
  3. ↑ Haygood, Wil (2003). In Black and White: The Life of Sammy Davis Junior. Nova York: A. A. Knopf (Random House). p. 516. ISBN 0-375-40354-X. Consultado o 29 de abril de 2006. 
  4. ↑ Kashner, Sam (setembro de 2013). "The Color of Love". Vanity Fair (en inglés). Consultado o 6 de outubro de 2019. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Leigh, Spencer. Frank Sinatra: An Extraordinary Life (en inglés). Consultado o 10 de xullo de 2020. 
  6. ↑ "Why JFK Refused to Let Sammy Davis Jr. Perform at White House" (en inglés). ABC News. 18 de abril de 2014. Consultado o 10 de xullo de 2020. 
  7. ↑ "Religion: Jewish Negro" (en inglés). Time. 1 de febreiro de 1960. Arquivado dende o orixinal o 21 de xullo de 2013. Consultado o 10 de xullo de 2020. 
  8. ↑ Sammy Davis Jr. Biography. Biography.com. Consultado o 6 de xuño de 2013.
  9. ↑ "Sammy Davis Jr.’s Knotty Journey, on Film and in Song" (en inglés). The New York Times. 21 febreiro 2019. Consultado o 10 de xullo de 2020. 
  10. ↑ Dagan, Carmel; Dagan, Carmel (2015-12-08). "Sammy Davis Jr. Kept His Cool in a Less-Tolerant Era". Variety (en inglés). Consultado o 2019-07-11. 
  11. ↑ "Frank Sinatra, Liza Minnelli and Sammy Davis Jr. Announce Concert Tour". AP NEWS. 14 de abril de 1988. 
  12. ↑ 12,0 12,1 Rosen, Marjorie (28 de maio de 1990). "The Entertainer". PEOPLE.com (en inglés). 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sammy_Davis_Jr.&oldid=6147511»