Prinsenhof de Delft
- Para outros edificios denominados Prinsenhof noutras localidades dos Países Baixos, ver a páxina de homónimos Prinsenhof.
| Prinsenhof (antigo Mosteiro de Santa Ádega) | |
|---|---|
 Vista desde o suroeste. Ao fondo, a torre da Igrexa Vella | |
| Datos xerais | |
| País |  Países Baixos |
| Rexión |  Holanda Meridional |
| Tipo | Antigo convento de monxas e actual museo |
| Advocación | Santa Ádega |
| Localización |  Delft |
| Coordenadas | 52°00′42″N 4°21′16″L / 52.011667, 4.354444Coordenadas: 52°00′42″N 4°21′16″L / 52.011667, 4.354444 |
| Catalogación | Rijksmonument (12029) |
| Culto | |
| Culto | Igrexa Católica |
| Diocese |  Diocese de Rotterdam |
| Arquitectura | |
| Construción | 1403 |
| Estilo | Arquitectura gótica |
| Páxina web | http://prinsenhof-delft.nl |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Prinsenhof (en galego: "a corte do príncipe") é un pazo urbano de orixe medieval situado na praza de Santa Ádega (en neerlandés: Sint Agathaplein), ao pé da canle Oude Delft, na zona histórica da cidade surholandesa de Delft, nos Países Baixos.[1]
Orixinariamente tratouse dun convento e desde 1911 utilízase como lugar de exposición da pintura holandesa dos séculos XVI e XVII.[2] É por este motivo polo que tamén se coñece como Museo Prinsenhof.[3]
O edificio adquiriu relevancia por ter servido de residencia ao Príncipe Guillerme o Taciturno, onde foi asasinado en 1584.
Historia[editar | editar a fonte]
Alyd Busers, finada en 1409, era unha viúva rica que a finais do século XIV xuntou, coa súa filla Aechte, un grupo de relixiosas de Delft. En 1403, o grupo adquiriu unha casa na zona antiga da cidade para establecer alí un convento que dedicaron a Santa Ádega. A fundadora, Busers, foi a primeira madre superiora, e Aechte sucedeuna.
Debido ao continuo aumento do número de relixiosas, o convento foi ampliado en varias ocasións, ata chegar a se converter no máis importante e máis rico intramuros do Delft medieval.
Tras a Reforma protestante, durante a segunda metade do século XVI, o complexo arquitectónico foi dividido en varias partes que se utilizaron por separado. Unha parte da capela mantívose como espazo para a vocación relixiosa, e algunhas das monxas seguiron vivindo na longa á sur. A outra parte foi disposta para ser a residencia da corte de Guillerme de Orange, e alí pasou a vivir con regularidade entre 1572 e 1584. Foi a partir deste momento cando o edificio empezou a ser coñecido como Prinsenhof.
Foi precisamente no seu interior onde Guillerme de Orange foi asasinado por Balthasar Gérard en 1584. Os impactos das balas aínda son visibles hoxe.
- Artigo principal: Guillerme I de Orange-Nassau.
Ao longo da historia, o antigo convento foi utilizado tamén para diferentes mesteres: en 1657 foi destinado parcialmente a tenda de tecidos, e desde 1775 ata 1807 estableceuse alí a escola latina de Delft.
O complexo foi restaurado entre 1932 e 1951 para dedicalo definitivamente a museo da cidade. O ano 2016, o museo recibiu case 115.000 visitas.[4]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Información sobre o Museo Prinsenhof na páxina web do Concello de Delft. (En inglés)
- ↑ Dunford, Martin. The Rough Guide to The Netherlands. Penguin. 2010. Páxina 169. [978-1-84836-882-8]
- ↑ Historia do Museo Prinsenhof de Delft Arquivado 28 de novembro de 2016 en Wayback Machine.. (En neerlandés)
- ↑ Páxina de estatísticas do Concello de Delft. (En neerlandés)
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
- Delft
- Igrexa valoa de Delft
- Museo Lambert van Meerten (Delft)
- Museo Nusantara (Delft)
- Guillerme I de Orange-Nassau
