Gravidade da Terra

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
A gravidade da Terra medida pola misión GRACE da NASA, que mostra desviacións da gravidade teórica dunha Terra lisa idealizada, o chamado elipsoide da Terra. O vermello mostra as áreas onde a gravidade é máis forte que o valor estándar suave e o azul revela as áreas onde a gravidade é máis débil. (Versión animada .)[1]

A gravidade da Terra, denotada por g, é a aceleración neta que se imparte aos obxectos debido ao efecto combinado da gravitación (da distribución da masa dentro da Terra) e a forza centrífuga (da rotación da Terra).[2]

En unidades SI, esta aceleración mídese en metros por segundo ao cadrado (en símbolos, m/s2 ou m·s−2) ou de maneira equivalente en newtons por quilogramo (N/kg ou N · kg−1). Preto da superficie da Terra, a aceleración gravitacional é de aproximadamente 9.81 m/s2, o que significa que, ignorando os efectos da resistencia do aire, a velocidade dun obxecto que cae libremente aumentará en aproximadamente 9.81 metros por segundo cada segundo. Esta cantidade ás veces coñécese informalmente como g pequena (en contraste, a constante gravitacional G denomínase gran G ).

A forza precisa da gravidade da Terra varía segundo a localización. O valor "medio" nominal na superficie da Terra, coñecido como gravidade estándar é, por definición, 9.80665 m/s2. Esta cantidade denótase de diversas maneiras como gn, ge (aínda que isto ás veces significa o valor ecuatorial normal na Terra, 9.78033 m/s2), g0 ou simplemente g (que tamén se usa para o valor local variable).

O peso dun obxecto na supericie da Terra é a forza cara abaixo sobre ese obxecto, dada pola segunda lei de movemento de Newton, ou F = ma ( forza = masa × aceleración). A aceleración gravitacional contribúe á aceleración da gravidade total, pero outros factores, como a rotación da Terra, tamén contribúen e, por tanto, afectan o peso do obxecto. A gravidade normalmente non inclúe a atracción gravitacional da Lúa e o Sol, que se explican en termos de efectos de marea. É unha cantidade vectorial (física), cuxa dirección coincide cunha chumbada.[3]

Variación en magnitude[editar | editar a fonte]

Modelo:GeofísicaUnha esfera perfecta non xiratoria de densidade de masa uniforme, ou cuxa densidade varía unicamente coa distancia desde o centro (simetría esférica), produciría un campo gravitacional de magnitude uniforme en todos os puntos da súa superficie. A Terra está a virar e tampouco é esféricamente simétrica; máis ben, é lixeiramente máis plana nos polos mentres sobresae no ecuador: un esferoide achatado. En consecuencia, hai lixeiras desviacións na magnitude da gravidade a través da súa superficie.

A gravidade na superficie da Terra varía ao redor do 0.7%, de 9.7639 m/s2 na montaña Nevado Huascarán no Perú a 9.8337 m/s2 na superficie do Océano Ártico.[4] Nas grandes cidades, varía de 9.7760 en Kuala Lumpur, Cidade de México e Singapura a 9.825 en Oslo e Helsinqui.[5]

Variación na dirección[editar | editar a fonte]

A aceleración por gravidade é unha cantidade vectorial. Nunha Terra esféricamente simétrica, a gravidade apuntaría directamente cara ao centro da esfera. Como a Terra é lixeiramente máis plana, en consecuencia hai lixeiras desviacións na dirección da gravidade.

Esta é a razón pola cal o meridiano principal moderno pasa máis de 100 m ao leste do meridiano principal astronómico histórico en Greenwich.[6]

Valores comparativos a nivel mundial[editar | editar a fonte]

Existen ferramentas para calcular a forza da gravidade en varias cidades do mundo.[7] O efecto da latitude pódese ver claramente coa gravidade nas cidades de alta latitude: Anchorage (9.826 m/s2 ), Helsinqui (9.825 m/s2), sendo aproximadamente 0.5% maior que en cidades próximas ao ecuador: Kuala Lumpur (9.776 m/s2), Manila (9.780 m/s2). O efecto da altitude pódese ver na Cidade de México (9.776 m/s2; altitude 2 240 metres (7 350 ft)  (7349,1 pés)), e comparando Denver (9.798 m/s2; 1 616 metres (5 302 ft)  (530 metres (98 ft)1,8 )) con Washington, DC (9.801   m/s2 ; 30 metros (98,4 pés)), ambos preto dos 39° N. Os valores medidos pódense obter das Táboas Físicas e Matemáticas por TM Yarwood e F. Castle, Macmillan, edición revisada 1970.[8]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ NASA/JPL/University of Texas Center for Space Research. "PIA12146: GRACE Global Gravity Animation". NASA Jet Propulsion Laboratory. Consultado o 30 de decembro de 2013. 
  2. ↑ Hofmann-Wellenhof, B.; Moritz, H. (2006). Physical Geodesy (2nd ed.). Springer. ISBN 978-3-211-33544-4. 
  3. ↑ Burbano de Ercilla, S; Burbano García, E (1986). "7". Física General [Física Xeral] (en castelán). Zaragoza: Librería General. pp. 141–145. ISBN 84-7078-376-9. 
  4. ↑ Hirt, Christian; Claessens, Sten; Fecher, Thomas; Kuhn, Michael; Pail, Roland; Rexer, Moritz (28 de agosto de 2013). "New ultrahigh-resolution picture of Earth's gravity field" 40 (16): 4279–4283. Bibcode:2013GeoRL..40.4279H. doi:10.1002/grl.50838. 
  5. ↑ "Wolfram|Alpha Gravity in Kuala Lumpur", Wolfram Alpha, accessed May 2017
  6. ↑ Malys, Stephen; Seago, John H.; Palvis, Nikolaos K.; Seidelmann, P. Kenneth; Kaplan, George H. (1 de agosto de 2015). "Why the Greenwich meridian moved" 89 (12): 1263. Bibcode:2015JGeod..89.1263M. doi:10.1007/s00190-015-0844-y. 
  7. ↑ Gravitational Fields Widget as of Oct 25th, 2012 – WolframAlpha
  8. ↑ T.M. Yarwood and F. Castle, Physical and Mathematical Tables, revised edition, Macmillan and Co LTD, London and Basingstoke, Printed in Great Britain by The University Press, Glasgow, 1970, pp 22 & 23.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gravidade_da_Terra&oldid=5832832»