Saltar ao contido

Gran Premio de Italia de 1987

Modelo:Competición deportivaGran Premio de Italia de 1987
Nome oficial58º Gran Premio d'Italia Editar o valor en Wikidata
TipoGran Premio de Italia Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1987 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento50 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto de Monza (Monza) 45°37′14″N 9°17′22″L / 45.620555555556, 9.2894444444444 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude5,793 km Editar o valor en Wikidata
PaísItalia Editar o valor en Wikidata
Data6 de setembro de 1987 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoNelson Piquet Editar o valor en Wikidata
Pole positionNelson Piquet Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaAyrton Senna Editar o valor en Wikidata

O Gran Premio de Italia de 1987 foi unha carreira de Fórmula 1 celebrada no circuíto de Monza o 6 de setembro de 1987. A carreira, que se disputou sobre 50 voltas, foi a décimo primeira proba da tempada de 1987. A carreira foi o 57º Gran Premio de Italia e o 52º, que se celebrou en Monza.

A carreira foi gañada polo piloto brasileiro Nelson Piquet pilotando un Williams FW11B. Esta foi a terceira e última vitoria de Piquet no ano mentres corría cara ao seu terceiro campionato do mundo. Tamén foi a sexta vitoria consecutiva para o equipo Williams, unha racha de vitorias que comezara no Gran Premio de Francia a principios de xullo. Piquet, competiu por primeira vez cun sistema de suspensión activa no seu FW11B, gañou a carreira por 1,8 segundos, logo de arrebatarlle o liderado a Ayrton Senna no Lotus 99T a oito voltas do final.

A primeira fila da grella foi para Williams: Piquet logrou a pole diante do seu compañeiro Mansell e Gerhard Berger, Ayrton Senna (Lotus) tivo que conformarse co cuarto lugar por diante de Boutsen, Prost, Alboreto e Fabi. Ao principio, Mansell saíu ben, pero pouco despois non puido cambiar de marcha, deixando o liderado a Piquet. Máis atrás, Senna caeu á sexta posición na primeira curva, detrás de Berger, Boutsen e Prost. Na segunda volta Berger e Mansell comezaron un duelo que terminou nun lixeiro contacto, Boutsen colocouse segundo e o inglés cuarto. A orde mantívose sen cambios ata a volta 17, cando Mansell pasou ao piloto de Ferrari e logo a Boutsen, recuperando a segunda posición.

Os cambios de pneumáticos a metade de carreira cambiaron as posicións, Senna non os cambiou e quedou na cabeza. Isto deixou presaxiar unha carreira como Mónaco ou Detroit, co dominio do brasileiro, debido a que todos os coches na carreira optaran por unha estratexia cunha parada en boxes. Os dous Williams eran segundo e terceiro, respectivamente, con Nelson Piquet e Nigel Mansell, por diante de Gerhard Berger e Thierry Boutsen. Senna dominou ata a volta número 43 cando saíuse da pista na curva Parabólica. Cando logrou recuperar a pista, Piquet estaba en primeira posición. Senna tratou de recuperar a posición, pero pronto sufriu unha caída no rendemento dos pneumáticos, e, finalmente, o seu compatriota de Williams gañaba facilmente por 1´8 segundos. O chanzo máis baixo do podio foi ocupado por Nigel Mansell, que chegou por diante do piloto de Ferrari Gerhard Berger, Thierry Boutsen e Stefan Johansson.

O Tyrrell DG016 do piloto francés Philippe Streiff foi o primeiro coche de aspiración natural para o trofeo Jim Clark terminou 12º, tres voltas detrás de Piquet.

A vitoria fortaleceu a Piquet no liderado do campionato 14 puntos sobre Senna e 20 sobre Mansell.

Durante a cualificación, o Williams-Honda de Piquet rexistrou a velocidade máis alta da tempada, cando logrou 352,135 km/h, uns 8 km/h máis rápido que Mansell no auto de suspensión convencional. Esta foi a velocidade máis rápida xamais acadada por un coche turbo alimentado de Fórmula Un lograda na primeira era do turbo (1977-1988) neste deporte.

Debido á participación de AGS e Coloni, por primeira vez na tempada 1987, dous pilotos non se cualificaron para a carreira, neste caso foron Nicola Larini no Coloni e Pascal Fabre no AGS.

Clasificación

[editar | editar a fonte]
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 6 Nelson Piquet Williams-Honda 50 1:14:47.707 1 9
2 12 Ayrton Senna Lotus-Honda 50 + 1.806 4 6
3 5 Nigel Mansell Williams-Honda 50 + 49.036 2 4
4 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 50 + 57.979 3 3
5 20 Bélxica Thierry Boutsen Benetton-Ford 50 + 1:21.319 6 2
6 2 Stefan Johansson McLaren-TAG 50 + 1:28.787 11 1
7 19 Italia Teo Fabi Benetton-Ford 49 + 1 volta 7
8 26 Italia Piercarlo Ghinzani Ligier-Megatron 48 + 2 voltas 19
9 10 Alemaña Christian Danner Zakspeed 48 + 2 voltas 16
10 25 Francia René Arnoux Ligier-Megatron 48 + 2 voltas 15
11 11 Satoru Nakajima Lotus-Honda 47 + 3 voltas 14
12 (1) 4 Francia Philippe Streiff Tyrrell-Ford 47 + 3 voltas 24
13 (2) 16 Italia Ivan Capelli March-Ford 47 + 3 voltas 25
14 (3) 3 Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 47 + 3 voltas 22
15 1 Francia Alain Prost McLaren-TAG 46 + 4 voltas 5
16 24 Italia Alessandro Nannini Minardi-Motori Moderni 45 + 5 voltas 18
Ret 9 Martin Brundle Zakspeed 43 Caixa de cambios 17
Ret 30 Francia Philippe Alliot Lola-Ford 37 Trompo 23
Ret 23 España Adrián Campos Minardi-Motori Moderni 34 Motor 20
Ret 18 Eddie Cheever Arrows-Megatron 27 Palier 13
Ret 22 Suíza Franco Forini Osella-Alfa Romeo 27 Turbo 26
Ret 21 Italia Alex Caffi Osella-Alfa Romeo 16 Suspensión 21
Ret 27 Italia Michele Alboreto Ferrari 13 Turbo 8
Ret 17 Derek Warwick Arrows-Megatron 9 Eléctrico 12
Ret 8 Italia Andrea de Cesaris Brabham-BMW 7 Suspensión 10
Ret 7 Italia Riccardo Patrese Brabham-BMW 5 Motor 9
NSC 32 Italia Nicola Larini Coloni-Ford
NSC 14 Francia Pascal Fabre AGS-Ford
Fonte:[1]

Posicións logo da carreira

[editar | editar a fonte]
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Referencias

[editar | editar a fonte]
  1. "1987 Italian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 November 2014. Consultado o 23 December 2015. 


Carreira anterior:
Gran Premio de Austria de 1987
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1987
Carreira seguinte:
Gran Premio de Portugal de 1987
Carreira anterior:
Gran Premio de Italia de 1986
Gran Premio de Italia Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia de 1988

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]