Gran Premio de Italia de 1986
Nome oficial | LVII Gran Premio d'Italia |
---|---|
Tipo | Gran Premio de Italia |
Deporte | automobilismo |
Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1986 |
Distancia do evento | 51 |
Localización e Datas | |
Localización | Circuíto de Monza (Monza) 45°37′14″N 9°17′22″L / 45.620555555556, 9.2894444444444 |
Lonxitude | 5,793 km |
País | Italia |
Data | 7 de setembro de 1986 |
Competición | |
Primeiro posto | Nelson Piquet |
Pole position | Teo Fabi |
Volta máis rápida | Teo Fabi |
O Gran Premio de Italia de 1986 foi unha carreira de Fórmula 1 celebrada no circuíto de Monza o 7 de setembro de 1986. A carreira, que se disputou sobre 51 voltas, foi a décimo terceira proba da tempada de 1986. A carreira foi o 56º Gran Premio de Italia e o 51º, que se celebrou en Monza.
Cualificación
[editar | editar a fonte]Durante a segunda sesión de cualificación en Monza, Gerhard Berger no Benetton B186-BMW foi o máis rápido de todos os coches a 352,22 km/h, mentres que o seu compañeiro de equipo Teo Fabi foi segundo logo de rexistrar 349,85 km/h na longa recta frontal.[1] Curiosamente, a velocidade de Berger non foi rexistrada na súa volta rápida. Os 5 mellores coches no control de velocidade, os dous Benetton, os dous Brabham (Derek Warwick e Riccardo Patrese), e o Arrows de Thierry Boutsen, montaban todos motores BMW. O coche máis rápido sen motor BMW foi o Williams - Honda de Nigel Mansell que foi 10 km/h máis lento que o coche de Berger.
Fabi logrou a súa segunda pole position consecutiva cando percorreu o 5.8 km do circuíto en 1:24.078. Nunha sorprendente segunda posición na grella nun circuíto de potencia quedou o McLaren-TAG Porsche do Campión do Mundo Alain Prost, malia ser case 20 km/h máis lento que os Benetton nas longas rectas de Monza. A volta de Prost de 1:25.014 demostrou que ata nun circuíto de potencia, como Monza, un coche ben configurado aínda era un factor crucial. Terceiro foi o líder do Campionato Mundial, Nigel Mansell, no seu Williams-Honda co Benetton de Berger en cuarto lugar. A parella brasileira Ayrton Senna (Lotus - Renault) e Nelson Piquet (Williams-Honda) completaron os seis primeiros cualificados. Michele Alboreto, logo de perderse o primeiro día da cualificación debido a unha ferida nun brazo (segundo as diferentes versións, por unha caída no baño do hotel ou por unha caída da súa moto) foi o máis rápido de Ferrari en noveno lugar, 1.417 segundos máis lento que Fabi.
Carreira
[editar | editar a fonte]A raíz dun problema no inicio da volta de quecemento, o home pole, Teo Fabi, viuse obrigado a empezar desde o fondo da grella e Alain Prost, xunto a el na primeira fila, tivo que empezar desde o pit lane no coche de reposto. Na saída, Gerhard Berger tomou a dianteira, pero na volta 8 perdeu posicións e Mansell quedou líder, seguido de Piquet e Alboreto no Ferrari. Ayrton Senna rompeu a caixa de cambios na saída. Alboreto parecía desafiar o dúo de Williams no liderado logo de superar a Rosberg, Arnoux e Berger antes de tomar á saída da primeira chicane. Do mesmo xeito que o Gran Premio de Gran Bretaña, a carreira converteuse nunha pechada loita entre os dous pilotos de Williams, pero esta vez Piquet pasou ao seu compañeiro de equipo, o británico Nigel Mansell para lograr a vitoria. Piquet derrotou a Mansell nunha loita directa, sacándolle na meta 9.828 segundos. O brasileiro logrou pasar Mansell na Curva Grande para liderar e lograr a súa cuarta vitoria da tempada. Detrás, Fabi e Prost que saíran na parte traseira, na volta 12 marchaban 8º e 9º. Prost foi descualificado polo cambio do coche despois do inicio da volta de quecemento, pero o seu motor explotou unha volta despois da saída. Johansson atacou ao principio da carreira, pasando a Rosberg e Arnoux na volta 5 para terminar terceiro.
Clasificación
[editar | editar a fonte]Cualificación
[editar | editar a fonte]Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | diferenza |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 19 | Teo Fabi | Benetton-BMW | 1:26.019 | 1:24.078 | — |
2 | 1 | Alain Prost | McLaren-TAG | 1:26.885 | 1:24.514 | +0.436 |
3 | 5 | Nigel Mansell | Williams-Honda | 1:26.181 | 1:24.882 | +0.804 |
4 | 20 | Gerhard Berger | Benetton-BMW | 1:25.580 | 1:24.885 | +0.807 |
5 | 12 | Ayrton Senna | Lotus-Renault | 1:25.363 | 1:24.916 | +0.838 |
6 | 6 | Nelson Piquet | Williams-Honda | 1:26.614 | 1:25.137 | +1.059 |
7 | 8 | Derek Warwick | Brabham-BMW | 7:12.970 | 1:25.175 | +1.097 |
8 | 2 | Keke Rosberg | McLaren-TAG | 1:26.742 | 1:25.378 | +1.300 |
9 | 27 | Michele Alboreto | Ferrari | 1:25.549 | +1.471 | |
10 | 7 | Riccardo Patrese | Brabham-BMW | 1:27.438 | 1:26.111 | +2.033 |
11 | 25 | René Arnoux | Ligier-Renault | 1:27.928 | 1:26.187 | +2.109 |
12 | 28 | Stefan Johansson | Ferrari | 1:26.517 | 1:26.422 | +2.344 |
13 | 18 | Thierry Boutsen | Arrows-BMW | 1:28.051 | 1:26.754 | +2.676 |
14 | 26 | Philippe Alliot | Ligier-Renault | 1:27.287 | 1:27.269 | +3.191 |
15 | 16 | Patrick Tambay | Lola-Ford | 1:29.744 | 1:27.808 | +3.730 |
16 | 17 | Christian Danner | Arrows-BMW | 1:30.397 | 1:27.923 | +3.845 |
17 | 11 | Johnny Dumfries | Lotus-Renault | 1:28.857 | 1:28.024 | +3.946 |
18 | 15 | Alan Jones | Lola-Ford | 7:40.132 | 1:28.403 | +3.965 |
19 | 24 | Alessandro Nannini | Minardi-Motori Moderni | 1:29.239 | 1:28.690 | +4.612 |
20 | 3 | Martin Brundle | Tyrrell-Renault | 1:31.266 | 1:29.125 | +5.047 |
21 | 23 | Andrea de Cesaris | Minardi-Motori Moderni | 1:31.375 | 1:29.561 | +5.483 |
22 | 14 | Jonathan Palmer | Zakspeed | 1:32.064 | 1:29.659 | +5.581 |
23 | 4 | Philippe Streiff | Tyrrell-Renault | 1:30.199 | 1:30.976 | +6.121 |
24 | 29 | Huub Rothengatter | Zakspeed | 1:32.726 | 1:30.904 | +6.826 |
25 | 31 | Ivan Capelli | AGS-Motori Moderni | 58:12.143 | 1:33.844 | +9.766 |
26 | 21 | Piercarlo Ghinzani | Osella-Alfa Romeo | 1:36.128 | 1:36.334 | +12.050 |
27 | 22 | Alex Caffi | Osella-Alfa Romeo | 1:36.900 | 1:38.493 | +12.822 |
Carreira
[editar | editar a fonte]Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 6 | Nelson Piquet | Williams-Honda | 51 | 1:17:42.889 | 6 | 9 |
2 | 5 | Nigel Mansell | Williams-Honda | 51 | + 9.828 | 3 | 6 |
3 | 28 | Stefan Johansson | Ferrari | 51 | + 22.915 | 12 | 4 |
4 | 2 | Keke Rosberg | McLaren-TAG | 51 | + 53.809 | 8 | 3 |
5 | 20 | Gerhard Berger | Benetton-BMW | 50 | + 1 volta | 4 | 2 |
6 | 15 | Alan Jones | Lola-Ford | 49 | + 2 voltas | 18 | 1 |
7 | 18 | Thierry Boutsen | Arrows-BMW | 49 | + 2 voltas | 13 | |
8 | 17 | Christian Danner | Arrows-BMW | 49 | + 2 voltas | 16 | |
9 | 4 | Philippe Streiff | Tyrrell-Renault | 49 | + 2 voltas | 23 | |
10 | 3 | Martin Brundle | Tyrrell-Renault | 49 | + 2 voltas | 20 | |
NC | 22 | Alex Caffi | Osella-Alfa Romeo | 45 | Non clasificado | 27 | |
Ret | 19 | Teo Fabi | Benetton-BMW | 44 | Picada | 1 | |
Ret | 27 | Michele Alboreto | Ferrari | 33 | Motor | 9 | |
Ret | 23 | Andrea de Cesaris | Minardi-Motori Moderni | 33 | Motor | 21 | |
Ret | 31 | Ivan Capelli | AGS-Motori Moderni | 31 | Picada | 25 | |
Ret | 25 | René Arnoux | Ligier-Renault | 30 | Caixa de cambios | 11 | |
Ret | 14 | Jonathan Palmer | Zakspeed | 27 | Motor | 22 | |
DSC | 1 | Alain Prost | McLaren-TAG | 27 | Descualificado | 2 | |
Ret | 26 | Philippe Alliot | Ligier-Renault | 22 | Motor | 14 | |
Ret | 11 | Johnny Dumfries | Lotus-Renault | 18 | Caixa de cambios | 17 | |
Ret | 8 | Derek Warwick | Brabham-BMW | 16 | Trompo | 7 | |
Ret | 24 | Alessandro Nannini | Minardi-Motori Moderni | 15 | Eléctrico | 19 | |
Ret | 21 | Piercarlo Ghinzani | Osella-Alfa Romeo | 12 | Suspensión | 26 | |
Ret | 16 | Patrick Tambay | Lola-Ford | 2 | Accidente | 15 | |
Ret | 7 | Riccardo Patrese | Brabham-BMW | 2 | Accidente | 10 | |
Ret | 29 | Huub Rothengatter | Zakspeed | 1 | Motor | 24 | |
Ret | 12 | Ayrton Senna | Lotus-Renault | 0 | Transmisión | 5 | |
Fonte:[2]
|
Líderes por volta
[editar | editar a fonte]Gerhard Berger 8 (1-6, 25-26), Nigel Mansell 29 (7-24, 27-37), Nelson Piquet 14 (38-51)
Posicións logo da carreira
[editar | editar a fonte]
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Referencias
[editar | editar a fonte]- ↑ Monza Speed Trap - 1986 Italian Grand Prix
- ↑ "1986 Italian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 13 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
Carreira anterior: Gran Premio de Austria de 1986 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1986 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Portugal de 1986 |
Carreira anterior: Gran Premio de Italia de 1985 |
Gran Premio de Italia | Carreira seguinte: Gran Premio de Italia de 1987 |
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Italia de 1986 |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |