Alan II da Bretaña

Alan II da Bretaña
	;
Biografía
Nacemento	910 (Gregoriano)
Morte	952 (Gregoriano) (41/42 anos); Nantes, Francia
Lugar de sepultura	Nantes
Actividade
Ocupación	aristócrata
Outro
Título	Duque
Cónxuxe	Roscille of Anjou (943 (Gregoriano)–)
Parella	Judith, concubine of Alan II
Fillos	Gerberge of Nantes; () ; Guerech da Bretaña; () Judith, concubine of Alan II; Hoël I da Bretaña; () Judith, concubine of Alan II; Drogón da Bretaña; () Adelaide of Blois
Pais	Mathuedoi de Poher e NN de Bretagne

Alan II da Bretaña, coñecido como Barbetorte (Barbatorta) e como al louarn (o raposo, en bretón), nado en 910^[1] e finado en Nantes en 952,^[1] foi un nobre bretón que foi conde de Nantes, de Vannes e de Poher, e duque da Bretaña.

Orixe

Alan era fillo de Mathuedoi de Poher e de Havoise, ou Hawise, de Vannes.^[2]

Traxectoria

Refuxiado co seu pai, conde de Poher, na corte do rei de Inglaterra Eduardo o Vello, desembarcou no continente, a instancias do abade Xoán de Landévennec, que dirixía unha colonia bretoa en Montreuil.^[3] Coa axuda do rei inglés Athelstan, en Dol, no campo de Péran, nas proximidades de Saint-Brieuc, no ano 936,^[4] reconquistou aos viquingos o estuario do río Loira e a maioría das cidades bretoas en 937 (Batalla de Kerlouan) e logrou facerse nomear Brittonum dux en 938.^[5] A liberación culmina o 1 de agosto de 939, coa vitoria na batalla de Trans sobre os normandos. Ese día converteríase posteriormente na festa nacional bretoa.

Tivo que reninciar ao Cotentín, Avranchin e Mayenne, pero Lois IV de Francia recoñece, como contrapartida, que

A Bretaña non formara parte nunca do seu reino

Estableceu alianzas co carolinxio Lois IV de Francia, ao que conocera durante o seu exilio en Inglaterra, e co conde de Chartres Teobaldo I de Blois.

Está enterrado na basílica da Nosa Señora de Nantes,^[1] cidade que elixira como capital do seu ducado.

Familia

Alan II da Bretaña contraeu matrimonio, antes de 949, con Gueberga de Blois, irmá de Teobaldo I, e despois, con outra irmá, Roscilla de Blois.^[1] Da unión con Guegberga naceu, contra 950:^[1]

Drogón

Dunha relación cunha dama nobre de nome Xudite tivo outros dos fillos ilexítimos:

Os tres fillos chegaron a ser duques da Bretaña.

Predecesor: Gourmaelon	Duque da Bretaña (938-952)	Sucesor: Drogón

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Alain II, duc de Bretagne en genealogie.quebec.
↑ Hawise Vannes en Árbores Familiares de MyHeritage.
↑ Web con datos biográficos de Alan II.
↑ Esta expedición de 936 aparece na discutíbel Chronique de Nantes, escrita no século XI, segundo Jean-Christophe Cassard.
↑ Pode afirmarse que foi recoñecido polos seus iguais como digno herdeiro de Alan I, entre 936 e 938. As lagoas existentes no cartulario de Landévennec non permiten asegurar as datas. Porén, o cartulario menciona algunhas cesións de bens de Alan II, o que podería significar que as efectuou en tanto que duque dos bretóns.

Véxase tamén

Bibliografía

Cassard, Jean-Christophe (1996): Le siècle des Vikings en Bretagne. Quintin, Côtes-d'Armor, Francia: Editions Jean-Paul Gisserot. ISBN 978-2-8774-7214-2.
Chédeville, André & Noël-Yves Tonnerre (1987): La Bretagne féodale XI^e-XIII^e siècle. Ouest-France: Université Rennes. ISBN 27-373-0014-2.
Quaghebeur, Joëlle (2002): La Cornouaille du IX^e au XII^e siècle. Mémoire , pouvoirs, noblesse. Rennes: Presses Universitaires de Rennes. ISBN 2-8684-7743-7.
Tonnerre, Noël-Yves (1994): Naissance de la Bretagne. Géographie historique et structures sociales de la Bretagne méridionale (Nantais et Vannetais) de la fin du VIII^e à la fin du XII^e siècle Angers: Presses de l'Université d'Angers. ISBN 2-9030-7558-9.

Ligazóns externas

La chronique de Nantes (570 environ-1049) (en francés).
Le Renard (en francés).

[GQ-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Alain II, duc de Bretagne en genealogie.quebec.

[2] Hawise Vannes en Árbores Familiares de MyHeritage.

[3] Web con datos biográficos de Alan II.

[4] Esta expedición de 936 aparece na discutíbel Chronique de Nantes, escrita no século XI, segundo Jean-Christophe Cassard.

[5] Pode afirmarse que foi recoñecido polos seus iguais como digno herdeiro de Alan I, entre 936 e 938. As lagoas existentes no cartulario de Landévennec non permiten asegurar as datas. Porén, o cartulario menciona algunhas cesións de bens de Alan II, o que podería significar que as efectuou en tanto que duque dos bretóns.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]