Ernest Bazin

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaErnest Bazin

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento22 de maio de 1826 Editar o valor em Wikidata
Angers, Francia Editar o valor em Wikidata
Morte1898 Editar o valor em Wikidata (71/72 anos)
París, Francia Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeFrancia Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióninventor , enxeñeiro , industrial Editar o valor em Wikidata
Premios

Ernest Bazin, nado o 22 de maio de 1826 en Angers (Maine e Loira) e finado o 18 de xaneiro de 1898 en París, foi un inventor, enxeñeiro e industrial francés.

Biografía[editar | editar a fonte]

Ernest Joseph Louis Bazin era fillo de Nicolas Bazin e Renée Anne Legueu. Era tío de René Bazin e tío bisavó de Hervé Bazin, escritores. Segundo este[N 1]: «Ernest era un rapaz cheo de intelixencia, sentido da observación, hiperactivo e turbulento»[1]. Con quince anos, o seu pai fíxoo embarcar como mozo de barco que partía do porto de Nantes. Durante dez anos navegou por mares afastados. Adquiriu coñecementos de todo tipo, marítimos, xeográficos e científicos en xeral[2].

Casou con Alphonsine Thérèse Juvenel, o 11 de abril de 1854, en Nantes[3].

Foi unha figura ilustre da súa época, atípica na orixinalidade, a súa notoriedade era mundial[N 2]. Entre 1855 e 1898 tivo relacións co mariscal Mac Mahon, o emperador Napoleón III, a emperatriz Euxenia de Montixo, o rei e a raíña de Bélxica, así como o gran duque Constantino de Rusia[4].

Destacado inventor e ao mesmo tempo aventureiro, despois de percorrer moito tempo os mares, unhas décadas despois marchou a Galiza, onde estivo durante dous anos na procura do ouro dos galeóns de Vigo afundidos na batalla de Rande, onde desenvolveu a maior operación de rescate de tesouros submarinos até esa data, estreando algúns dos  seus adiantos, como unha lámpada eléctrica para iluminar baixo o mar ou unha campá somerxible. A combinación de ambos permitiu realizar na Ría de Vigo as primeiras fotografías de arqueoloxía submarina da historia.[5][6] A súa carreira científica provocaba daquela admiración en todo o mundo;[7] na prensa francesa dábase conta dos seus avances, o que inspirou parte da novela de 20.000 leguas de viaxe submarina de Jules Verne[8][9].

As súas actividades industriais, entre elas as extractoras de Bazin, fabricadas en Nantes, mesmo antes de demostrar a súa eficacia na canle de Suez, permitíronlle vivir e financiar as súas outras investigacións[10].

Finou o 18 de xaneiro de 1898 en París[11].

Industrial e inventor[editar | editar a fonte]

Aparello de Ernest Bazin, (1851).
Aeróstato de Henri Giffard (1852).

De volta en Angers, presentou a súa primeira patente[12], o 17 de xullo de 1851 para unha máquina aérea dirixible[13][N 3] coa que estaba experimentando en Marans. Apuntando a unha posible aplicación nos aeróstatos, despois de ter inventado un dispositivo para regular a forza dos ventos en 1853, concentrou as súas investigacións nas aplicacións industriais e despois fíxose responsable da perforación das minas de carbón da conca de Mons, en Bélxica.

Foi o primeiro en proxectar un arado eléctrico e despois unha máquina de aderezo de rodas, un cortador de verduras, unha cafetera hidrostática[14], unha máquina de afeitar térmica permanente, un dispositivo para o tratamento de vides, un motor eléctrico, un rifle eléctrico[N 4] e un trade circular e tubular — mellorada por Germain Sommeiller, que se utiliza para perforar o túnel de Mont-Cenis. En 1858 concedeuse unha cama pneumática en Angers [N 5] ; crea unha prensa de ladrillos, unha lámpada de seguridade para minas[15],, unha esfera xiratoria con dobre movemento, unha alarma para coches de pasaxeiros presentado na exposición de Nantes en 1861[N 6]. Un logómetro automático foi patentado en decembro de 1862 para medir a velocidade dun barco[16]. Varias modificacións aparecerán a partir de 1863, con experimentación, incluíndo en 1864 no aviso le Bison en presenza de Ernest Bazin. Os construtores ingleses pedíronlle que continuase os seus experimentos en Inglaterra.[N 7] Entre outros inventos, o mesmo ano, fixo un enxeñoso tear para fiar cánabo e áloe que chamou especial atención[17],[N 8] e valeulle a Lexión de Honra en 1866. A máquina xira e ao mesmo tempo enrólase ou métese directamente en madeixas. Conséguese un fío regular, a maior velocidade, sen medo a que o fío se rompa. A patente de 1868 foi vendida ao redor de 1870 a unha empresa de fíos en Anjou.

Proxecto de barco rodante Bazin.
Campá submarina, Vigo 1870

Enxeñeiro prolífico de imaxinación inesgotable, tamén se di que foi o creador da carretilla militar, un lavador de ouro, unha rede de fundición xigante para reflotar pecios, unha boia de elevación, unha lámpada submarina, combinadas con melloras para o uso da campá de mergullo[18]. Cativado pola navegación, mentres viaxaba polo océano Índico, estudou a locomoción marítima, que sería a súa primeira e última preocupación[19].

Un dos obxectivos constantes da súa época era aumentar a velocidade máxima dun barco, reducindo a resistencia á auga. A forma máis obvia de resolver este problema é sacar a maior parte do casco do barco fóra da auga. O desenvolvemento destes proxectos comezou na década de 1870, moito antes do inicio do desenvolvemento dun barco nomeado «Ernest Bazin»; así segue a ser, no século XXI, que se reduce a resistencia á auga nos catamaráns.

Trinta e sete dos seus inventos foron listados e expostos en 1877, na Exposición Industrial Universal de Bruxelas[20].

A patente para o buque rodante foi presentada o 15 de xuño de 1892. Trátase dun barco de 39 m de eslora, cunha capacidade inicialmente prevista para cen pasaxeiros, primeiro equipado con seis rodas de dez metros de diámetro[21]. Seguiulle outro prototipo de oito discos[22],[N 9].

En 1893, creou unha sociedade anónima chamada Navire-express-rouleur-Bazin. Construído en xullo de 1895 nos estaleiros de Cail, en Saint-Denis, o Ernest-Bazin foi botado no Sena, o 19 de agosto de 1896. Propulsado por hélice, está empoleirado a seis metros sobre o nivel da auga sobre unha plataforma apoiada por enormes flotadores de rodas, impulsados por motores[21]. O barco debe rodar literalmente sobre a auga, sen esvarar, dando moi pouca fricción, polo que aforra enerxía a unha velocidade superior á dun barco normal. A primeira proba de mar foi en Le Havre, Normandía[23]. Converteuse entón nun tema recorrente para a prensa francesa e anglosaxoa.

Pouco antes da súa morte anunciou que estaba a resolver os problemas cun novo deseño: o transatlántico con catro discos laterais. En 1919, o enxeñeiro californiano AJ Haskins, logo outro en 1934, aínda nos Estados Unidos, presentou un invento bastante similar en principio aos primeiros borradores do barco rodante[2] de Ernest Bazin.

Honras[editar | editar a fonte]

Ernest Bazin foi:

Homenaxes[editar | editar a fonte]

O barco rodante de Bazin no mar.
Certificado da Société en Participation du Navire-Express-Rouleur Bazin, emitida en París o 15 de decembro de 1893, asinada orixinalmente polo inventor Ernest Bazin e polo seu irmán Marcel Bazin. O deseño gráfico da seguridade procede do artista francés Lucien Marie François Métivet.
Certificado da Société en Participation du Navire-Express-Rouleur Bazin, emitida en París o 15 de decembro de 1893, asinada orixinalmente polo inventor Ernest Bazin e polo seu irmán Marcel Bazin. O deseño gráfico da seguridade procede do artista francés Lucien Marie François Métivet.

Segundo Michel Vaissier[25]: «Ernest Bazin non era un home de pluma senón un industrial e inventor do século XIX, namorado do progreso técnico e da novidade. Despois dunha mocidade aventureira, este xenio de todos os oficios, ás veces chamado Tournesol Angevin, estaba interesado nunha variedade de cousas, desde a conquista do aire até a navegación e os obxectos cotiáns, e debémoslle moitos inventos, algúns adiantados ao seu tempo, outros moi útiles, pouco habituais ou espectaculares»[N 10].

Nun artigo de Le Monde illustré que relata a visita do Gran Duque Constantino de Rusia aos talleres de Bazin, o xornalista Émile Bourdelin preséntao como «un deses atrevidos e pacíficos pioneiros do progreso, que loita incansabelmente contra as dificultades que cada idea nova ve xurdir ante si».

Segundo Sylvain Bertoldi, conservador xefe dos arquivos de Angers, alí montou unha empresa de electrificación de canteiras de lousa. Os experimentos realizados na canteira de Paperie, do 1 ao 10 de setembro 1863, coa axuda do enxeñeiro belga Gramme, son concluíntes: «Todo Angers puido ver entón a avenida e o xardín do Mail iluminados pola noite, coma ao mediodía, polo cegador raio da incandescencia eléctrica, mentres que outros, incluídos nós mesmos, mergullábanse na escuridade do chan para pasar baixo a bóveda feericamente iluminada do Paperie»[26]. Porén as reivindicacións financeiras de Bazin descarrilaron o asunto[27].

Oscar Colson escribiu en 1913: «Esta mente curiosa, cunha imaxinación inesgotable e que foi capaz de realizar nun curto período de tempo toda unha serie de inventos marabillosos, ofreceu a Zénobe Gramme un excelente exemplo do enxeño servido por unha forte instrución técnica».

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Sobriño neto de Ernest Bazin - un relato da familia Bazin, compilado a partir de notas de Mgr. Hervé-Bazin - volume de 400 páxinas: o primeiro Hervé-Bazin - fonte do artigo: Semana relixiosa de Angers, 1987.
  2. ↑ Aparece nas páxinas do dicionario Larousse en 6 volumes de 1930.
  3. ↑ Patente presentada, antes da de Henri Giffard (1852).
  4. ↑ Pódese, deste xeito, acender, se o desexa, a carga pola súa parte frontal para obter unha combustión máis completa e unha perda de gas menos considerable. Sección do rifle eléctrico de M. Pieper Data 1891 - fonte Figuier: Les Merveilles de la science, 1867 - 1891, Tomo 6.djvu/275.
  5. ↑ Descrito no boletín da Sociedade Industrial de Angers (n° 253 - 1858): modelo pneumático que permite substituír o colchón nas camas comúns e aumentar a súa elasticidade.
  6. ↑ Sinal de alarma patentado no departamento de Maine e Loira, que se proba na rede de Orleáns e pasa a ser obrigatorio en todos os vehículos de transporte público.
  7. ↑ L'Observateur Européen de 1896 sinala sobre o locómetro (lochomètre) de Bazin, unha mellora considerable en comparación co sistema antigo.
  8. ↑ O carrete de recollida, em vez de ser controlado separadamente da palleta que trae o fio até el, é, ao contrario, accionado polo propio fío. O curso da palleta é sempre proporcional á velocidade da bobina.
  9. ↑ O barco rodante Bazin, un modelo de oito rodas, apareceu como ilustración na revista La Nature do primeiro semestre de 1896, na páxina 224.
  10. ↑ Michel Vaissier, membro numerario da Academia de Ciencias, Artes e Letras de Angers, escribiu catro libros, todos moi ben documentados a nivel histórico, incluído o anterior: A épica dos grandes dirixibles e o Diksmuide.
Referencias
  1. ↑ Michel Hervé-Bazin 2010.
  2. ↑ 2,0 2,1 Michel Vaissier 2019, p. 34.
  3. ↑ "Registre". archinoe.fr (en francés). .
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Michel Vaissier 2019, p. 7.
  5. ↑ Roll, Eduardo (2022-05-28). "Ernest Bazin, un colosal inventor na ría de Vigo". GCiencia. Consultado o 2022-05-30. 
  6. ↑ "Magen y los galeones de Rande: las primeras imágenes submarinas de la historia se hicieron en Vigo". El Independiente (en castelán). 2021-11-09. Consultado o 2022-05-31. 
  7. ↑ Michel Vaissier ; (en francés) 2019, p. 8.
  8. ↑ "Visita del benefactor". La Voz de Galicia (en castelán). 2011-06-05. Consultado o 2022-05-31. 
  9. ↑ RODRÍGUEZ, Salvador (2018-02-18). "Y en esto llegó el Nautilus". Faro de Vigo (en castelán). Consultado o 2022-05-31. 
  10. ↑ Michel Vaissier 2019, p. 79.
  11. ↑ "Ministère de la culture - Base Léonore". www2.culture.gouv.fr (en francés). Consultado o 2022-05-30. 
  12. ↑ "Navire aérien". airandspace.si.edu/collection-objects (en francés). [Ligazón morta].
  13. ↑ Limited, Alamy. "Transport / transport, aviation, avions, dirigeantes avec roues à voile, conception par Ernest Bazin, lithographie couleur, Angers, 1856 Photo Stock - Alamy". www.alamyimages.fr (en francés). Consultado o 2022-05-30. 
  14. ↑ Michel Vaissier 2019, p. 94-95.
  15. ↑ 15,0 15,1 Michel Vaissier 2019, p. 50.
  16. ↑ Michel Vaissier 2019, p. 45-48.
  17. ↑ Michel Vaissier 2019, p. 77-78.
  18. ↑ Figuier, Louis (1870). Les Merveilles de la science ou description populaire des inventions modernes. Paris: Furne, Jouvet et Cie. pp. 616–680. 
  19. ↑ "Ernest Bazin (1826-1898)". data.bnf.fr (en francés). Consultado o 2022-05-31. 
  20. ↑ Vaissier, Michel (2019). Ernest Bazin: inventeur angevin. Le Coudray-Macouard] : [Angers: Feuillage ; Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts d'Angers. ISBN 978-2-37397-080-7. 
  21. ↑ 21,0 21,1 Nicéphore, DAN &. "Un drôle de bateau au Havre !". LE BLOG DE DAN ET NICEPHORE (en francés). Consultado o 2022-05-30. 
  22. ↑ "Navire express Ernest Bazin projet à huit disques". Geneanet (en francés). Consultado o 2022-05-30. 
  23. ↑ "The French Experimental Roller Ship 'Ernest Bazin'". 2011-02-11. Consultado o 2022-05-31. 
  24. ↑ "Ministère de la culture - Base Léonore". www2.culture.gouv.fr. Consultado o 2022-05-31. 
  25. ↑ "Angers. Michel Vaissier raconte Ernest Bazin, l’extraordinaire inventeur angevin". Ouest France. .
  26. ↑ Souvenirs de Louis-Jules André, Journal de Maine-et-Loire.
  27. ↑ Angers, arquivos patrimoniais da vila. "Un professeur Tournesol angevin : Ernest Bazin, génie de l'invention : Archives patrimoniales de la ville d'Angers". archives.angers.fr (en francés). Consultado o 2022-05-30. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Michel Vaissier (préf. Jacques Richou), Mémoires : Travaux des sections : Ernest Bazin, un inventeur génial ; Académie d'Angers, 2016, p. 33-38.
  • Michel Vaissier, inventeur angevin, Chouzé-sur-Loire, Feuillage, 2019, 150 p. (ISBN 978-2-37397-080-7).
  • « Le bateau-rouleau de M.Ernest Bazin », Revue de l'Anjou, Angers, t. 2,‎ 1896, p. 115-116.
  • « Le bateau-rouleau de M.Ernest Bazin », Revue de l'Anjou, Angers, t. 1,‎ 1899, p. 321.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ernest_Bazin&oldid=6632245»