Barallete
Aparencia
Parte da serie sobre o |
Pobo galego |
---|
Por país |
Demografía de Galicia Diáspora Alemaña · Arxentina · Brasil · Cuba · Estados Unidos de América · Francia · México · Reino Unido · Suíza · Uruguai · Venezuela |
Cultura |
Arquitectura · Arte · Baile · Gastronomía · Literatura · Loita · Música · Mitoloxía · Relixión · Símbolos · Traxe |
Linguas |
Galego Dialecto berciano Xergas: Barallete · Verbo dos arxinas |
Historia de Galicia |
O barallete[1] é a xerga utilizada polos afiadores do concello ourensán de Nogueira de Ramuín para se comunicar entre eles.[2] A finalidade da fala era a de evitar a comprensión por parte das persoas que non pertencesen ao gremio. Esta xerga tamén era utilizada por músicos e por outros profesionais ambulantes, como follateiros ou paraugueiros ourensáns.
Hai unha serie de trazos básicos que caracterizan o barallete:
- Abundan os substantivos que designan as ferramentas do seu oficio, obxectos de uso común, comidas e bebidas etc.
- Moitos termos son construídos por derivación: Pilde significa cu; e pildares, nádegas; pildar, cagar; pildarse, cagarse (ou faltar á palabra); pildona, merdeira; pildatorio, cagadoiro; pildaría, merda, porcallada.
- Os adxectivos, menos abundantes, expresan a calidade das cousas ou a pouca habilidade no oficio.
- Os verbos, case todos da primeira conxugación, expresan maioritariamente accións desenvolvidas polos distintos oficios.
Breve vocabulario do barallete
[editar | editar a fonte]Esta páxina está proposta para ser movida aos Galilibros. A razón é que o seu contido é un traballo orixinal. Se pensas que a páxina pode converterse nun artigo enciclopédico, por favor, faino e logo retira esta mensaxe. En caso contrario, podes axudar dándolle formato segundo as regras dos Galilibros antes de que se produza o traslado.
Valora a posibilidade de solicitarlle a un administrador dos Galilibros que importe esta páxina dende o proxecto irmán. |
- abaixentar (baixar)
- aforcar (deitar)
- agustín (leite)
- Ancha (Castela)
- androlea (perna)
- arreador (afiador)
- Arrica (América)
- arromanar (falar, fala-lo barallete)
- bato (pai)
- bazar na borra (cagar)
- belbas (gardas, gardas civís)
- belén (home)
- belenas (mulleres)
- Berria (Asturias)
- bicudo (porco)
- Biqueque (Portugal)
- brote (pan)
- cairolo (vello)
- calmar (dar)
- caneante (ambulante, camiñante, afiador)
- canguelo (medo)
- cantarin (chivato)
- cantufar (contar, dicir)
- carumela (cara)
- cavaleira (ponte)
- caxiga (crego)
- caxoteo (baile)
- chaira (terra)
- A Chaira (a terra nativa dos afiadores, a súa comarca: Nogueira de Ramuín (Ourense)
- chapela (cárcere)
- chiscar (beber)
- choulan (parvo)
- cigota (puta)
- coizo (vello)
- Cuca (Cuba)
- doco (can)
- entervar (entender)
- entrenar (prender, apresar)
- esgueilar (fuxir)
- fandiño (burro)
- farela (mentira)
- feirear (vender, comprar)
- felar (morrer, matar. Felárono: matárono. Felou: morreu)
- fosca (cama)
- frete (frío)
- froques (parvo)
- Galleira (Galicia)
- garabelo (fermoso)
- guezos (rapaces)
- gobernar (arranxar)
- gobernador (afiador, ambulante; porque arranxa, goberna cousas)
- grilar (foder)
- guaina (casa)
- irmuxo (irmán)
- lapeta (ladrón)
- lapetar (roubar)
- largaña (abundante, longo)
- lorda (merda)
- lordeiro (merdán)
- lourón (sol)
- macaio (tabaco)
- manchar (traballar)
- margaritas (tetas, tamén teñen o nome de raigañas)
- mireus (ollos)
- moro (pobo, aldea)
- mutilo (rapaces, criados, fillos, aprendices de afiador)
- naceiro (afiador)
- nexo (nada, non (como caso de resposta a unha pregunta))
- oreta (auga, choiva, mexo)
- oreto (caldo, viño)
- picañeira (costureira, agulla de coser)
- pildar (cagar)
- pildón (cagán, covarde)
- Queicoa (Deus, pero tamén outras variantes pouco precisas como son heroe, loitador, ser mítico, grande. Aos vellos afiadores, de moita sona e moitos camiños, á parte de "variles", chamámabanlles queicoas))
- Queicoaña (A Virxe María)
- queicoiña (anxo, inocente, neno)
- rulo (rico)
- sibes (si como resposta a unha pregunta)
- sinado (señor, señorito)
- sorchar (calar)
- tarazana (roda de afiar. Tamén se lle chama tola e parafusa)
- tarela (peseta)
- tiaces (ti, vós)
- tizar (comer)
- tofe (cu)
- tola (taberna)
- trena (cadea)
- troles (collóns)
- varil (grande, forte, bo, o mellor)
- violin (cando invita a comisión)
- xil (fame)
- xirar (pedir polas portas)
- xotar (pegar)
- xoula (pousada)
- xoular (durmir)
- zúa (lume)
- zuros (diñeiro)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para barallete.
- ↑ crtvg.es (ed.). "Nogueira de Ramuín prepara un libro sobre o barallete con máis de 1.400 palabras". Arquivado dende o orixinal o 12 de xuño de 2018. Consultado o 9 de xuño de 2018.