Aaron Copland

Aaron Copland
Nome completo	Aaron Copland
Nacemento	14 de novembro de 1900
Lugar de nacemento	Brooklyn
Falecemento	2 de decembro de 1990
Lugar de falecemento	Sleepy Hollow
Causa	Alzhéimer e Insuficiencia respiratoria
Nacionalidade	Estados Unidos de América
Relixión	ateísmo
Alma máter	Fontainebleau Schools, Boys and Girls High School e Boys High School
Ocupación	director de orquestra, pianista, compositor, coreógrafo, musicólogo, profesor de música, músico de jazz, compositor de bandas sonoras e crítico musical
Premios	Bolsa de estudos Guggenheim, Bolsa de estudos Guggenheim, Academy Award for Best Original Dramatic or Comedy Score, Rome Prize, National Medal of Arts, Handel Medallion, Medalla Presidencial da Liberdade, Charles E. Lutton Man of Music Award, Premio Kennedy, Prêmio Grammy ao Curador, Prémio Pulitzer de Música, Medalla de Ouro do Congreso dos Estados Unidos de América, Programa Fulbright, Premio Pulitzer, Gran Cruz da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña e Laurel Leaf Award
Na rede
https://www.aaroncopland.com/
[ editar datos en Wikidata ]

Aaron Copland.

Aaron Copland, nado en Nova York o 14 de novembro de 1900 e finado en Sleepy Hollow o 2 de decembro de 1990, foi un compositor director de orquestra estadounidense.

Traxectoria

Estudou con composición con Rubin Goldmark e de 1921 a 1924 en París onde estudou con Isidor Philipp, Paul Vidal e Nadia Boulanger. De volta aos Estados Unidos as súas composición reflicten un estilo modernista e influenciado por Alfred Stieglitz dirixiu a súa música a minorías selectas e innovadoras pero a Gran Depresión e a idea alemá da Gebrauchsmusik, da música como elemento artístico pero tamén utilitario levaron a un cambio de estilo, nas décadas de 1930 e 1940 compuxo obras como os ballets Appalachian Spring, Billy the Kid e Rodeo, a Fanfare for the Common Man ou Third Symphony que foron fundamentais no establecemento dun estilo norteamericano distintivo de composición clásica, as súas aberturas, o lento cambio de harmonías convertéronse en arquetipos do que popularmente se considera o son da música norteamericana, evocando os espazos abertos e o espírito dos pioneiros. A partir de 1950 por influencia da música de Pierre Boulez, Arnold Schoenberg, Anton Webern, Alban Berg adoptou o sistema de composición dodecafonista e desde 1960 actuou máis como director que como compositor e fixo unha serie de gravacións da súa música, principalmente para Columbia Records.