Nadia Boulanger
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde marzo de 2020.) |
 | Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos. |
 | Este artigo ou sección precisa dunha revisión do formato que siga o libro de estilo da Galipedia. Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condicións semellantes. |
 (1925)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (fr) Juliette Nadia Boulanger 16 de setembro de 1887 9.º arrondissement de Paris, Francia (pt)  |
| Morte | 22 de outubro de 1979 (92 anos) 9.º arrondissement de Paris, Francia (pt) |
| Lugar de sepultura | Cemiterio de Montmartre |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francia |
| Educación | Conservatorio de París |
| Actividade | |
| Ocupación | pianista , pedagoga , profesora de música , teórica da música , musicóloga , directora de orquestra , compositora , organista , profesora universitaria |
| Empregador | Fontainebleau Schools (en) (1921–1979) Conservatorio de París |
| Membro de | |
| Xénero artístico | Música clásica |
| Movemento | Música clásica |
| Profesores | Gabriel Fauré, Louis Vierne (pt) , André Gedalge (pt) , Paul Vidal (pt) e Charles-Marie Widor (pt) |
| Alumnos | Jean Françaix../... 232+ |
| Lingua | Lingua francesa |
| Instrumento | Órgano |
| Selo discográfico | Decca Records EMI |
| Obra | |
| Arquivos en | |
| Familia | |
| Pai | Ernest Boulanger (pt) |
| Irmáns | Lili Boulanger |
Premios | |
        | |
Nadia Boulanger, nada en París o 16 de setembro de 1887- e finada na mesma cidade o 22 de outubro de 1979, foi unha compositora, pianista, organista, directora, intelectual e profesora francesa que formou e ensinou a moitos dos grandes compositores do século XX.
Biografía[editar | editar a fonte]
Filla do compositor Ernest Boulanger e da súa muller Raissa Myschetsky (1856-1935) e neta da cantante Julie Boulanger, Nadia naceu en París o 16 de setembro de 1887, no seo dunha familia cunha longa tradición musical: a súa avoa Marie -Julie Hallinger estudou violoncello no Conservatorio Real, onde coñeceu a Fréderic Boulanger, que estudou o mesmo instrumento. Ernest Boulanger, o seu fillo, ingresou no Conservatorio aos dezaseis anos, onde estudou piano e composición. Sendo moi nova, Nadia gañou o Gran Premio de Roma, a máxima distinción que un músico podería recibir. Tanto Nadia como a súa irmá Lili creceron baixo a severa mirada materna. Segundo Leonie Rosenstiel, o personaxe eslavo de Raissa Myschetsky impresionou a educación das súas fillas. Ingresou no Conservatorio cedo e pronto mostrou talento como pianista e como organista. Gañou varios concursos de solfexo, órgano, acompañamento ao piano e fuga. Estudou con Gabriel Fauré e con Charles-Marie Widor. Ao principio, ensinou acompañamento de piano e piano elementais. Máis tarde de harmonía, contrapunto, fuga e órgano. Non obstante, nunca impartiu o curso de composición no conservatorio de París.
Como directora foi unha das primeiras en recuperar as obras de Claudio Monteverdi (nos anos 30) e foi a primeira muller que realizou un concerto para a Royal Philharmonic Society de Londres (1937), para a Orquestra Sinfónica de Boston (1938) e para a Orquestra Filharmónica de Nova York (1939).
En 1921 pasou a ser profesora no Conservatorio Americano de Música de Fontainebleau e desde 1950 como directora do conservatorio. Percorreu Estados Unidos, Inglaterra e Europa. Ensinou na escola Juilliard, na escola Yehudi Menuhin, na Longy School, na Royal Academy of Music e durante sete décadas no seu apartamento, onde estudantes e intelectuais se reunían todos os mércores.
Ata a súa morte, aos 92 anos, chamábase "Mademoiselle", morreu solteira, era unha devota católica e estimase que tivo máis de 1 200 estudantes.
Os seus herdeiros foron a súa ex-alumna Cécile Armagnac e a súa axudante persoal, compositora e profesora Annette Dieudonné, que doou parte das súas posesións. O seu apartamento parisiense no 36 rue Ballu (hoxe 1 Place Lili Boulanger) foi doado á Academia de Belas Artes.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
En 2001, apareceu en Francia unha reedición nun disco compacto, probablemente non oficial, dun disco que contiña o Requiem de Gabriel Fauré e dos madrigais de Claudio Monteverdi, dirixido por Nadia Boulanger. Non hai identificación precisa da data, do coro ou da orquestra, nin do número de serie. Esta gravación permite estimar a calidade do traballo de Nadia Boulanger. En Fauré, aínda que o solista interpreta o número catro (Pie Jesu) do Réquiem con moito portamento e un vibrato esaxerado, o coro, pola súa banda, aparece equilibrado e ben preparado, a pesar dunha corda de tenores un tanto escasa. A calidade das voces é correcta e respéctanse con rigor os matices marcados na puntuación. As cordas do coro son claras e é posible seguir en cada momento sen dificultade. O son é natural, ao límite das voces abertas, sen portamento e sen máis vibrato que o vibrato natural de cada voz.[Cómpre referencia]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Nadia Boulanger  |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Sadie, Julie Anne e Samuel, Rhian (1995). The Norton/Grove Dictionary of Women Composers. W. W. Norton & Company.
| Control de autoridades |
|
|---|
