Rosa María Calaf

Rosa María Calaf
	;
Biografía
Nacemento	(es) Rosa María Calaf Solé ; 17 de xuño de 1945 (78 anos); Barcelona, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Educación	Universidade Autónoma de Barcelona - Q43236300 ; Universidade de Barcelona - licenciatura en Dereito
Actividade
Ocupación	xornalista
Período de actividade	1970 -
Empregador	Televisió de Catalunya (1983–1983) ; Televisión Española (1970–2009)
Lingua	Lingua castelá e lingua catalá
Obra
	Obras destacables (1981) Irán por dentro (en) ; (1984) EE.U.U. Los que no van a ganar (en) ; (2001) Corea del Norte, país secreto (en) ;
	Premios (2014) honorary doctorate of Jaume I University (en) ; (2010) honorary doctor of the Miguel Hernández University of Elche (en) ; (2009) National Prize for Journalism (en) ; (2009) Premio José Couso; (2008) Premio Víctor de la Serna; (2008) honorary doctor of the Rovira i Virgili University (en) ; (2006) Cirilo Rodríguez Award (en) ; (2003) Ofici de Periodista; (2001) Premio Ondas ;

Rosa María Calaf Solé, nada en Barcelona o 17 de xuño de 1945, é unha xornalista catalá que desenvolveu boa parte da súa carreira profesional na Televisión Española.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu en 1945 na cidade de Barcelona e licenciouse en dereito pola Universidade de Barcelona e en xornalismo pola Universidade Autónoma de Barcelona. No ano 1970 entrou a traballar na Televisión Española (TVE) e desde ese momento converteuse nun dos rostros máis populares mediante o desenvolvemento das súas correspondencias en Nova York, Moscova, Buenos Aires, Viena e Roma. No ano 1983 abandonou, momentaneamente, Televisión Española para converterse en directora de programación de Televisió de Catalunya.

O seu último destino foi a correspondencia da zona Asia-Pacífico, destacando a cobertura que fixo sobre os Xogos Olímpicos de verán de 2008 realizados en Pequín (China). En novembro de 2008 acolleuse á política de xubilacións impulsada por TVE e abandonou a súa carreira profesional nesta cadea o 1 de xaneiro de 2009, converténdose en presidenta do Centro Internacional de Prensa de Barcelona. En outubro de 2011 comeza unha nova etapa televisiva na canle 13 TV, como colaboradora do espazo de Inés Ballester, Te damos la mañana.^[1]

Premios e distincións[editar | editar a fonte]

Ao longo da súa carreira foi galardoada co Premio Ondas á mellor tarefa profesional (2001) e o premio Oficio de Xornalista concedido polo Colexio de Xornalistas de Cataluña (2003) e o V Premio José Couso de Liberdade de Prensa (2009).^[2] En xuño de 2009 foi galardoada co Premio Nacional de Xornalismo que concede a Generalitat de Catalunya pola súa «dilatada e exemplar traxectoria como reporteira internacional en TVE».

O ano 2008 foi investida doutora honoris causa pola Universidade Rovira i Virgili de Tarragona, en 2010 pola Universidade Miguel Hernández de Elx e en 2014 pola Xaime I.^[3]