Raymond Sommer

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaRaymond Sommer

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(fr) Pierre Raymond Sommer Editar o valor em Wikidata
31 de agosto de 1906 Editar o valor em Wikidata
Mouzon, Francia Editar o valor em Wikidata
Morte10 de setembro de 1950 Editar o valor em Wikidata (44 anos)
Cadours, Francia Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeFrancia Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpiloto de motociclismo , piloto de automobilismo , piloto de Fórmula Un Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
ConflitoSegunda guerra mundial Editar o valor em Wikidata
DeporteMotociclismo Editar o valor em Wikidata
Participou en
24 Horas de Le Mans Editar o valor em Wikidata
Familia
PaiRoger Sommer (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
IrmánsFrançois Sommer (pt) Traducir e Pierre Sommer (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata

IMDB: nm8913224 Editar o valor em Wikidata

Raymond Sommer nado o 31 de agosto de 1906, en Mouzon, departamento de Francia das Ardenas e finado o 10 de setembro de 1950, foi un piloto de carreiras de Gran Premio.[1]

Biografía[editar | editar a fonte]

Sommer naceu nunha rica familia fabricante de alfombras de Sedán, Francia. O seu pai, Roger, rompeu a marca dos irmáns Wright do voo máis longo en 1909. Non foi ata 1931 que Raymond comezou a exhibir as súas propias tendencias temerarias, participando en carreiras de motor nun Chrysler imperial. Ao ano seguinte, gañou as 24 Horas de Le Mans, malia ter que manexar máis de 20 horas en solitario despois de que o seu compañeiro de equipo Luigi Chinetti retirouse doente. Durante os anos 30, Sommer dominou as carreiras clásicas francesas de resistencia, gañando outra vez en Le Mans en 1933 pilotando un Alfa Romeo xunto a Tazio Nuvolari. Tamén liderou toda a carreira de 1938, só para sufrir un fallo mecánico, cando levaba 12 voltas de vantaxe. Sommer viaxou a Long Island (Nova York) para competir na Vanderbilt Cup de 1936 onde terminou cuarto, o gañador foi Tazio Nuvolari.

Con todo, a súa tendencia a correr en automóbiles privados non lle fixo ningún favor na escena dos Grandes Premios, gañando só unha carreira internacional importante, o Gran Premio de Francia de 1936. Na época, os fabricantes alemáns Mercedes-Benz e Auto Union eran a forza dominante nascarreiras de GP, xunto co equipo francés Bugatti. Sommer volveu aos coches deportivos unha vez máis, gañando a carreira de resistencia das 24 Horas de Spa co copiloto Francesco Severi. Chegaron máis vitorias incluíndo as "Tres Horas de Marsella" en Miramas, o Gran Premio de Tunicia e a subida a La Turbie en 1938 e 1939 cun Alfa Romeo 308 ata o estalido da segunda guerra mundial, onde xogou un papel activo no movemento da Resistencia francesa.

Logo da guerra, Sommer rapidamente volveu aos camiños da vitoria, logrando a vitoria na carreira René Le Bègue Cup de 1946 en Saint-Cloud. No Grand Prix de Turín de 1947 en Valentino Park gañou o primeiro Gran Premio para Enzo Ferrari como construtor independente. A tempada seguinte, Sommer cambiou o equipo Ferrari, outra vez para correr nun coche privado, esta vez un Talbot-Lago. En 1950, comezou o Campionato Mundial de F1 e Sommer pilotou cinco carreiras de Gran Premio con Talbot e BRM, retirándose en todas menos unha.

En xullo de 1950 gañou o Grand Prix de Aix les Bains Circuit du Lac cun Ferrari 166.

En setembro de 1950, entrou no Gran Premio de Haute-Garonne[2] en Cadours, Francia onde falloulle a dirección do seu Cooper 1100 ccr e o coche envorcou nunha curva. Sommer, co seu tradicional casco de lona, morreu instantaneamente.

Grandes vitorias[editar | editar a fonte]

Rexistro de carreiras[editar | editar a fonte]

Resultados completos nas 24 Horas de Le Mans[editar | editar a fonte]

Ano Equipo Co-Pilotos Coche Clase Voltas Pos. Clase
Pos.
1931 Equipo sen nome Francia Jean Delemer Chrysler 80 5.0 14 Ret Ret
1932 Francia Raymond Sommer Reino de Italia Luigi Chinetti Alfa Romeo 8C 2300LM 3.0 218
1933 Reino de Italia Soc. Anon. Alfa Romeo Reino de Italia Tazio Nuvolari Alfa Romeo 8C 2300MM 3.0 233
1934 Francia Raymond Sommer Francia Dr. Pierre Félix Alfa Romeo 8C 2300 3.0 14 Ret Ret
1935 Francia Raymond Sommer Francia Raymond de Saugé Desttrez Alfa Romeo 8C 2300 3.0 69 Ret Ret
1937 Francia Raymond Sommer Reino de Italia Giovanni Battista Guidotti Alfa Romeo 8C 2900A Spider 5.0 11 Ret Ret
1938 Francia Raymond Sommer Reino de Italia Clemente Biondetti Alfa Romeo 8C 2900B Touring 5.0 219 Ret Ret
1939 Francia Raymond Sommer Tailandia Prince Bira Alfa Romeo 6C 2500SS 3.0 173 Ret Ret
1950 Luigi Chinetti Italia Dorino Serafini Ferrari 195S Cupé S 3.0 82 Ret Ret

Resultados completos no Campionato de Europa[editar | editar a fonte]

(key) (Carreiras en grosa indican pole position) (Carreiras en cursiva indican volta rápida)

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 Pos. Pts
1935 R. Sommer Alfa Romeo Tipo B/P3 Alfa Romeo 2.9 L8 MON
6
BEL
Ret
ALE 39
Scuderia Subalpina Maserati 6C-34 Maserati 3.7 L8 FRA
6
R. Sommer Alfa Romeo Tipo B/P3 Alfa Romeo 3.2 L8 SUI
9
ITA ESP
7
1936 R. Sommer Alfa Romeo Tipo B/P3 Alfa Romeo 3.2 L8 MON
7
ALE
9
SUI
Ret
ITA 21
1937 Scuderia Ferrari Alfa Romeo 12C-36 Alfa Romeo 4.1 V12 BEL
5
SUI
8
ITA 27
R. Sommer Alfa Romeo 8C-35 Alfa Romeo 3.8 L8 ALE
Ret
MON
7
1939 R. Sommer Alfa Romeo Tipo 308 Alfa Romeo 3.0 L8 BEL
4
FRA
5
ALE
Ret
SUI 23
Fonte:[3]

Resultados completos na Fórmula Un[editar | editar a fonte]

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 Pos. Pts
1950 Scuderia Ferrari Ferrari 125 Ferrari 125 1.5 V12s GBR MON
4
500 16º 3
Ferrari 166 F2 Ferrari 166 2.0 V12 SUI
Ret
Raymond Sommer Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4.5 L6 BEL
Ret
ITA
Ret
Automobiles Talbot-Darracq SA Talbot-Lago T26C-GS FRA
Ret
Fonte:[4]

Resultados completos na Fórmula 1 fora do campionato[editar | editar a fonte]

(key) (Careiras en grosa indican pole position) (Carreiras en cursiva indican volta rápida)

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17
1950 Scuderia Ferrari Ferrari 125 Ferrari 125 1.5 V12s PAU
4
RIC SRM
Ret
Raymond Sommer Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4.5 L6 PAR
Ret
EMP BAR JER ALB
Ret
NAT
Ret
NOT ULS PES STT
Automobiles Talbot-Darracq SA Talbot-Lago T26C-DA NED
Ret
BRM Ltd BRM P15 BRM P15 1.5 V16s INT
Ret
GOO PEN

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Driver – Raymond Sommer". chicanef1.com. Arquivado dende o orixinal o 05 de xullo de 2017. Consultado o 12 de decembro de 2016. 
  2. Motor Sport, October 1950, Page 525: Obituary.
  3. "THE GOLDEN ERA – OF GRAND PRIX RACING". kolumbus.fi. Arquivado dende o orixinal o 06 de xuño de 2011. Consultado o 9 de decembro de 2016. 
  4. "Raymond Sommer – Grand Prix started". statsf1.com. Consultado o 12 de decembro de 2016. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]