Chrysler

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Chrysler
Logo
Tipomarca rexistrada, marca de automóbiles, empresa de capital aberto e fabricante de automóbiles
Área de operaciónAmérica do Norte
Data de fundación6 de xuño de 1925
Fundador(es)Walter Chrysler
Nº de empregados90.000 (2019) Editar o valor em Wikidata
Organización matrizStellantis
SedeAuburn Hills, Michigan
PaísEstados Unidos de América
Na rede
https://www.chrysler.com/
Facebook: Chrysler Twitter: Chrysler Instagram: chrysler Pinterest: chryslerautos Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Chrysler (oficialmente FCA US,LLC.) é un fabricante de automóbiles con sede nos Estados Unidos. Son un dos fabricantes de automóbiles máis antigos do mundo. Posúen outras compañías de automóbiles como Dodge e Jeep. Desde 2021 forma parte do grupo Stellantis[1].

Historia[editar | editar a fonte]

Foi creada por Walter P. Chrysler en 1925 cando cambiou o nome de Maxwell Motor Company. De 1998 a 2007, Chrysler formou parte de DiamlerChrysler, unha grande empresa alemá. Despois foi propiedade de Cerberus Capital Management. Chrysler declarou a bancarrota do capítulo 11 o 30 de agosto de 2009. En 1979, Chrysler tivera problemas similares. Conseguiron 1.500 millóns de dólares do goberno dos Estados Unidos. Lee Iacocca converteuse en CEO. Entón, Chrysler creou a plataforma K-car, inventou a minivan e vendeu moitos camións ao exército. Chrysler adquiriu American Motors en 1988 e cambiou a denominación da empresa de automóbiles como Eagle. Recuperáronse aos poucos. No seu momento álxido, Chrysler era propietario de Dodge, Jeep, Plymouth, DeSoto, Valiant, Imperial e Eagle (AMC). Só Chrysler, Dodge e Jeep sobreviviron. En 2010 Chrysler anunciou que transformaría os camións Ram na súa propia división e Dodge centrarase no estado de rendemento.

Fusións[editar | editar a fonte]

Chrysler é hoxe propiedade da automoción italiana Fiat, as dúas compañías fusionáronse formando Fiat Chrysler Automobiles ou FCA para abreviar. A compañía aínda opera como Chrysler nos Estados Unidos.

FCA e PSA Peugeot Citröen fusionáronse en xaneiro de 2021 no grupo Stellantis, con sede nos Países Baixos. O nome "Stellantis" úsase exclusivamente para identificar a entidade corporativa, mentres que as marcas e os logotipos do grupo permanecen inalterados. A compañía ten 400.000 empregados, con presenza en máis de 130 países e con fábricas en 30 países.[2] O grupo planeaba ter 39 vehículos eléctricos a finais de 2021.[3]

Crysler-Barreiros[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Barreiros (automoción).

Na década de 1960, Eduardo Barreiros pensou en aliarse cun fabricante estranxeiro que lle dese cobertura financeira e á vez continuar a produción de vehículos industriais. Tras probar con Jaguar, Mercedes-Benz e GM, contactou con Chrysler. O acordo escondía unha serie de "compras atadas" (de vehículos descatalogados e de patentes), pero Barreiros viu no acordo unha solución financieria e a posibilidade de ampliar a oferta de turismos. En xuño de 1964 o 35% de Barreiros Diésel pasou a mans de Chrysler cun grande investimento que levou a vendas descoñecidas na época, cunha facturación superior aos 7000 millóns de pesetas. En 1966 acadouse a máxima expansión da empresa e o recoñecemento internacional de Eduardo Barreiros, o New York Times incluíuno entre os seis empresarios non americanos máis importantes do mundo[4]. Levantáronse novas plantas para fabricar o Simca 1000 e o Dodge Dart e a cifra de traballadores de todas as empresas do grupo superou os 25000. Realizáronse exportacións a máis de 25 países.

Simca 1000


Por baixo da imaxe que transcendía ao público, librábase unha batalla entre a familia Barreiros e o Grupo Chrysler, pois os criterios de organización e os obxectivos diferían cada vez máis. En 1967 as vendas caeron por baixo das previsións, as necesidades financeiras afloraron de novo e a participación dos norteamericanos saltou do 40 ao 77%, perdendo Barreiros o control da empresa.

A partir de entón, Chrysler reduciu drasticamente o investimento en vehículos industriais. Prometeran a Barreiros poder utilizar toda a rede mundial de Chrysler e Simca coa asistencia técnica precisa, pero iso nunca foi así. O bloqueo económico que estableceu Estados Unidos a distintos países do Sur de América, principal mercado de exportación de Barreiros, obrigou ao empresario español ao cesamento desa actividade e deste xeito, todo o esforzo do empresario pasou a ser aproveitado por Chrysler para adquirir un 97,53% do capital. Barreiros converteuse nunha filial de Chrysler Europe, e pouco despois pasou a denominarse Chrysler España S. A., aínda que se mantivo o nome comercial de Barreiros durante bastantes anos nos produtos industriais. En 1978 Chrysler Europa foi vendida a PSA Peugeot Citröen, e posteriormente renomearon tódolos modelos de Chrysler/Simca que fabricaba como modelos de Talbot (por exemplo, o Chrysler 150 renomeouse como Talbot 150[5]).

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "About Us ; Stellantis". www.stellantis.com. Consultado o 2022-06-26. 
  2. "Overview | Stellantis". www.stellantis.com. Consultado o 2021-01-19. 
  3. "Stellantis: Construindo un lider mundial en mobilidade sostible | Stellantis". www.stellantis.com. Consultado o 2021-01-19. 
  4. País, El (1992-02-20). "Eduardo Barreiros, empresario". El País (en castelán). ISSN 1134-6582. Consultado o 2022-06-26. 
  5. "Chrysler/Talbot 150 - El Previo" (en castelán). Consultado o 2022-06-26. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]