Felinos

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Felinos
Felinae

Rango fósil: mioceno - actualidade

Lynx lynx, o lince común ou euroasiático
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Subfilo: Vertebrata
Clase: Mammalia
Subclase: Theria
Infraclase: Placentalia
Orde: Carnivora
Suborde: Feliformia
Familia: Felidae
Subfamilia: Felinae
Waldheim, 1817
Distribución dos felinos
Distribución dos felinos

Distribución dos felinos
Xéneros
Prionailurus bengalensis.
Ocelote (Leopardus pardalis).
Caracal (Caracal caracal).
Otocolobus manul, antes Fels manul.

A dos felinos (Felinae) é unha subfamilia de mamíferos carnívoros, a máis importante das dúas que integran a familia dos félidos, xa que inclúe 13 dos 18 xéneros desta.

Distribución[editar | editar a fonte]

Os representantes desta subfamilia áchanse amplamente distribuídos por todo o mundo e só faltan de forma natural nas rexións polares, Madagascar, Australia e algunhas illas oceánicas.

O gato doméstico, pertencente a esta subfamilia, foi introducido en varios destes lugares de forma voluntaria ou involuntaria, converténdose facilmente en bravo (asilvestrado) e causando un grave impacto entre as faunas endémicas.

Características[editar | editar a fonte]

Os felinos alcanzan tamaños comprendidos entre os 50–60 cm do gato de patas negras (Felis nigripes) e os case 2 m que pode acadar o representante máis grande, o puma (Puma concolor).

Todos son eficientes cazadores dotados de garras totalmente retráctiles (agás o guepardo), pero son incapaces de ruxir como os membros da subfamilia dos panterinos porque, ao contrario que estes, teñen unha garganta totalmente osificada.

Todas as especies son solitarias, aínda que algunhas toleran con maior facilidade que outras a presenza doutros membros da súa especie no seu territorio.

En catividade producíronse con éxito diferentes tipos de híbridos, tanto dentro dun mesmo xénero e tamén, máis raramente, entre xéneros distintos. Logrouse cruzar o puma con éxito incluso cun membro da outra subfamilia (a dos panterinos), o leopardo, producindo uns híbridos chamados pumapardos. Os descendentes destes cruces son estériles en todos os casos.

Taxonomía[editar | editar a fonte]

Descrición[editar | editar a fonte]

A subfamilia foi descrita en 1817 polo anatomista e paleontólogo alemán, nacionalizado ruso, Johann Fischer von Waldheim, en Mém. Soc. Imp. Nat. Moscow, 5: 372.[1]

Etimoloxía[editar | editar a fonte]

O nome científico Felinae, está formao polo elemento fel-, raíz do seu xénero tipo, Felis, coa adición do sufixo -ĭnae, propio das subfamilias de animais.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Unha taxonomía moi discutida: Caracal e Profelis[editar | editar a fonte]

Durante moitos anos considerouse a Caracal como un xénero monotípico, isto é, que só comprendía unha única especie, Caracal caracal, o caracal, e así aparece en case toda a bibliografía.[3][4] Así mesmo, tradicionalmente, incluíuse a Caracal aurata no xénero Felis ou no Profelis.[5]

Pero datos moleculares recentes revelan inequivocamente que o caracal, o serval e Caracal aurata están intimamente ligados.[6] E análises xenéticas moi recentes mostraron que o caracal, Caracal aurata e máis o serval están estreitamente relacionados pola súa xenética, e que diverxeron dun antepasado común hai aproximadamente 5,4 millóns de anos. Polo tanto, suxeriuse incluír a todos eles dentro do xénero Caracal.[7]

Este criterio foi aceptado polos autores da lista vermella da Unión Internacional para a Conservación da Natureza (UICN) para Caracal aurata.[8] Polo tanto, segundo a UICN, o xénero comprede estas dúas especies:

Porén, aínda hoxe moitos autores recoñecen a Profelis como xénero independente.

Filoxenia[editar | editar a fonte]

Árbore filoxenética dos xéneros da subfamilia dos Felinae.[9][10]

Felinae

Pardofelis

Catopuma

Leptailurus

Profelis

Caracal

Leopardus

Lynx

Acinonyx

Puma

Otocolobus

Prionailurus

Felis

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 Wilson, Don E. & Reeder, Dee Ann M., eds. (2005): Felinae en Mammal Species of the World.
  2. Sanderson, J.; Mallon, D.P.; Driscoll, C.; Breitenmoser, U. & Breitenmoser-Wursten, C. (2008): Felis silvestris ssp. catus Arquivado 24 de febreiro de 2011 en Wayback Machine. na Lista Vermella da IUCN. Versión do 2010.4
  3. Caracal caracal no MSW.
  4. Caracal Gray, 1843 no ITIS.
  5. Ray, J. & Butynski, T. "Profelis aurata". In: J. S. Kingdon et al., eds. (2013): Mammals of Africa. Bloomsbury Publishing. ISBN 978-1-4081-2257-0. Consultado o 14 de outubro de 2018.
  6. Johnson, W. E.; Eizirik, E.; Pecon-Slattery, J.; Murphy, W. J., Antunes, A.; Teeling, E. & O'Brien, S. J. (2006): "The late Miocene radiation of modern Felidae: a genetic assessment". Science 311: 73-77. Consultado o 14 de outubro de 2018.
  7. Johnson, W. E.; Eizirik, E.; Pecon-Slattery, J.; Murphy, W. J.; Antunes, A.; Teeling, E.; O'Brien, S. J. (2006). "The Late Miocene Radiation of Modern Felidae: A Genetic Assessment". Science 311 (5757): 73–7. PMID 16400146. doi:10.1126/science.1122277.  Consultado o 14 de outubro de 2018.
  8. Bahaa-el-din, L.; Mills, D.; Hunter, L. & Henschel, P. (2015). "Caracal aurata". The IUCN Red List of Threatened Species (IUCN) 2015: e.T18306A50663128. doi:10.2305/IUCN.UK.2015-2.RLTS.T18306A50663128.en. Consultado o 14 de outubro de 2018. 
  9. Stephen O'Brien & Warren Johnson (2008): "L'évolution des chats". Pour la science| 366. Base adp en W. Johnson et al. (2006): "The late Miocene radiation of modern felidae: a genetic assessment". Science 311 e C. Driscoll et al (2007): "The near eastern origin of cat domestication". Science 317
  10. La famille des chats Arquivado 24 de setembro de 2015 en Wayback Machine. (en francés)

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]