Shaun Davey

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaShaun Davey
Biografía
Nacemento18 de xaneiro de 1948 Editar o valor em Wikidata (76 anos)
Belfast, Reino Unido Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeIrlanda Editar o valor em Wikidata
EducaciónRockport School (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióncompositor , compositor de bandas sonoras Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1977 Editar o valor em Wikidata -
Xénero artísticoMúsica celta Editar o valor em Wikidata
LinguaAfrihili e lingua inglesa Editar o valor em Wikidata

Páxina webshaundaveymusic.com Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm0202753 Allocine: 60986 Allmovie: p201524 IBDB: 76310
Musicbrainz: df0b8e8f-8f95-4474-8204-3e1c4890062f Discogs: 1931004 Editar o valor em Wikidata

Shaun Davey, nado en Belfast, Irlanda do Norte, o 18 de xaneiro de 1948, é un historiador da arte e compositor irlandés. As súas composicións narrativas teñen sido recoñecidas como unha ponte entre a música tradicional irlandesa e as tradicións de orquestra clásica, sendo interpretadas en eventos como as Olimpiadas Especiais de Dublín ou a toma de posesión do Presidente de Irlanda.[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Primeiros anos[editar | editar a fonte]

Shaun Davey asistiu á Rockport School no condado de Down. Graduouse en Historia da Arte no Trinity College de Dublín en 1971. Despois fixo un máster no Courtauld Institute of Art de Londres. A finais da década de 1970, fixo a súa primeira gravación, Davey and Morris, con James Morris, e o artista convidado Dónal Lunny producida por Tony Hooper de The Strawbs e desde 1977 traballou como compositor a tempo completo.[1] Compuxo jingles publicitarios, incluíndo "The Pride of the Herd" para o National Dairy Council, 7up, Bank of Ireland e moitos máis.

Música orquestral relacionada con Irlanda[editar | editar a fonte]

A reputación de Davey constrúese en catro obras de concertos a gran escala baseadas na historia irlandesa, todas elas usando uilleann pipes e melodías populares.

  1. The Brendan Voyage (1980) representa a viaxe realizada polo explorador Tim Severin, en 1978, desde Irlanda a través do Atlántico até Terranova nun currach de coiro. A viaxe de Severin foi unha recreación da que supostamente fixo Saint Brendan (Brandán). O estilo é semellante ao do compositor de cine John Williams. A obra utiliza as tradicionais pipas de uilleann para representar o pequeno currach, mentres que o resto da orquestra representa as condicións, illas e fauna que atopa o barco.
  2. The Pilgrim (1983) está ambientada nun mundo vagamente medieval onde irlandeses, bretóns e escoceses exploran os mares atlánticos da Europa occidental, de Escocia até a Galiza. Existe en dúas versións: a gravación de 1983 realizada no Festival Intercéltico de Lorient e unha versión ampliada gravada na súa maioría nos anos 90.
  3. Granuaile (1985) conta a historia de Gráinne O'Malley, unha raíña pirata irlandesa no século XVI. Ten máis cancións que os traballos anteriores e conta coa voz de Rita Connolly (que casou con Davey pouco despois). Dónal Lunny volveu colaborar como músico de sesión. Trátase dunha peza musical homofónica ambientada na modalidade re e que tamén estivo acompañada por unha orquestra de cámara.
  4. The Relief of Derry Symphony (1990) ten unha estrutura sinfónica máis evidente. Está baseado ao redor do asedio de Derry do século XVII, mostrando aos protestantes dentro e aos católicos fóra da cidade asediada. Mentres que nos tres traballos anteriores participaba o gaiteiro uilleann Liam O'Flynn, este utiliza unha banda de gaitas escocesa, que entran no auditorio por detrás do público.

Outras gravacións[editar | editar a fonte]

May We Never Have To Say Goodbye, editado polo selo Tara Music, é unha colaboración entre Davey, a RTÉ National Symphony Orchestra e unha serie de artistas famosos. O álbum toma o nome do himno especialmente composto para a cerimonia de apertura dos Special Olympics World Summer Games en Croke Park, xuño de 2003, e interpretado por Rita Connolly, Ronan Tynan e seis coros de Dublín. Preséntase xunto cunha variedade de música da suite de Davey, con solistas tradicionais, cantantes, coro, banda de gaitas e orquestra, xunto con percusión. Este lanzamento tamén inclúe pezas non gravadas de The Pilgrim, xunto con (entre outras): "Fill to me the Parting Glass" (da banda sonora de Waking Ned ), e "Music of the Spheres", unha peza máxica da Royal Produción da Compañía Shakespeare de Pericles .

Beal Tuinne – Live at St. James' church Dingle (TARA4022) é unha colección de cancións composta por Davey con letras baseadas nos poemas do falecido poeta de Kerry Caoimhín Ó Cinnéide. Nesta gravación únense a Davey a súa esposa Rita Connolly e músicos de Dingle: Séamus Begley, Eilís Kennedy, Lawrence Courtney, Eoin Ó Beaglaoí, Daithí Ó Sé e Jim Murray.

Voices from the Merry Cemetery (TARA4023) é unha serie de cancións composta novamente por Davey, pero esta vez baseada en inscricións graves do cemiterio, coñecido como Merry Cemetery, da aldea de Săpânța, na fronteira de Romanía con Ucraína. Para esta gravación en directo, Davey volveu asociarse con Connolly (voz) e O'Flynn (uilleann pipes), así como co Coro de homes romaneses da Facultade de Teoloxía, Sibiu, dirixido polo Dr. Sorin Dobre e seccións da Filharmonía do Estado de Romanía, dirixida por David Brophy.

Bandas sonoras[editar | editar a fonte]

A súa banda sonora orixinal máis famosa foi Waking Ned Devine (1998), con contribucións de John McSherry, Liam Ó Maonlaí, The Voice Squad, Nollaig Casey e Arty McGlynn . Entre as súas outras partituras destacan Twelfth Night, The Tailor of Panama, David Copperfield e The Lion, the Witch and the Wardrobe . Os traballos televisivos inclúen The Hanging Gale para a BBC (a partitura gañou un Ivor Novello e foi nomeada a un BAFTA) e o tema de Ballykissangel (nomeado a un BAFTA). En 2000, colaborou con Richard Nelson no musical The Dead of James Joyce, que foi interpretado en Broadway, polo que a partitura foi nomeada a un Tony.

Outro traballo notable é Granuaile, que conta coa voz soprano de Connolly. O álbum en solitario de Liam O'Flynn Out to an Other Side (1993) tiña varios temas escritos por Davey. Tamén creou un escenario de St. Patrick's Breastplate titulado The Deer's Cry, utilizado por primeira vez na banda sonora do documental de televisión Who Bombed Birmingham e posteriormente incluído no seu álbum The Pilgrim.

Relación con Galiza[editar | editar a fonte]

A música de Shaun Davey reflicte unha grande conexión con Galiza, no contexto do movemento musical pancéltico e a súa reinterpretación das tradicións musicais. A suite The Pilgrim, estreada en 1983, encargada polo Festival Intercéltico de Lorient, inclúe a peza "Santiago", unha composición de Davey inspirada en antigos poemas irlandeses, que destaca a presenza de Galiza. A capa do álbum amosa un mapa no que o país galego comparte espazo xeográfico e simbólico coas demais rexións celtas.[2]

En 1990, Davey realizou unha reinterpretación de The Pilgrim, desta vez enfocándose no contexto histórico do antigo cristianismo céltico que conecta as diferentes "fisterras" atlánticas. A suite foi reelaborada para representar a viaxe sonora do santo navegante San Colm Cille, desde Escocia até Galiza. Esta versión inclúe novos temas de inspiración galega, como "Two Galician Dances", "Vigo", inspirada nas cantigas de Martín Códax, e "The Pilgrim's Sunrise", alborada popularizada por Carlos Núñez.

Granuaile (1985) narra a vida da pirata irlandesa Gráinne Ní Mháille (Grace O'Malley), inclúe o tema "Ripples in the Rockpools", onde se menciona un diálogo entre Gráinne e o seu marido, Dónal an Chogaidh, facendo referencia á cidade da Coruña.[3]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 "SHAUN Davey; Biography". www.shaundavey.com. Consultado o 2023-12-07. 
  2. "AtlanticaBeira/status/1491855762225876997". X (formerly Twitter). Consultado o 2023-12-07. 
  3. "Beira Atlántica: SHAUN DAVEY: MÚSICA PARA PEREGRINOS E PIRATAS". Beira Atlántica. segunda-feira, 5 de setembro de 2022. Consultado o 2023-12-07. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]