Química ambiental

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bolsas brancas cheas de pedras contaminadas rodean a costa cerca dun derramamento de petróleo industrial en Raahe, Finlandia.

A química ambiental é a aplicación da química ao estudo dos problemas e a conservación do ambiente. Estuda os procesos químicos que teñen lugar no ambiente global, ou nalgunha das súas partes: o chan, os ríos e lagos, os océanos, a atmosfera, así como o impacto das actividades humanas sobre a nosa contorna e a problemática que iso ocasiona.[1] A química da atmosfera, a medida que a comunidade internacional presta máis atención aos problemas ecolóxicos globais (con acordos internacionais como o protocolo de Quioto para reducir as emisións de gases de efecto invernadoiro), é unha disciplina que foi cobrando cada vez máis importancia.

O desenvolvemento desta disciplina mostrou as graves consecuencias que tivo para a capa de ozono o uso xeneralizado dos clorofluorocarbonos. Tras as experiencias coa choiva ácida, a combinación de química ambiental e enxeñaría química resultou no desenvolvemento dos tratamentos para limitar as emisións das fábricas.

Tamén a química ambiental ocúpase dos procesos, reaccións, evolución e interaccións que teñen lugar nas masas de auga continentais e mariñas pola vertedura de contaminantes antropolóxicos. Así mesmo, estuda os tratamentos de devanditas verteduras para reducir a súa carga daniña.

Tamén hai interacción entre a chamada química sustentable ou química verde e a preservación do ambiente, pois aquela estuda optimizar os procesos produtivos químicos, eliminando produtos secundarios, empregando condicións menos agresivas (de presión e temperatura, de tipo de disolvente).

A química ambiental encárgase de realizar o supervisor dos proxectos industriais, tendo en conta o impacto ambiental.

A química ambiental e as cinco esferas[editar | editar a fonte]

Tradicionalmente, as ciencias ambientais estudaron os procesos e interaccións na mesosfera, a exosfera, a xeosfera e a biosfera. A química ambiental non só se encarga do estudo da vida, transporte e evolución das substancias nos ámbitos antes sinalados, senón que debe engadir unha quinta esfera, a antroposfera,[2] que involucra as actividades e substancias realizadas polos humanos.

Divisións[editar | editar a fonte]

Dentro da Química ambiental, podemos atopar as seguintes divisións, aínda que é unha materia na que é difícil facer separacións rotundas, pois a maioría dos ciclos bioxeoquímicos afectan a algunhas, ou a todas, as partes:

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Baird, Colin. Química ambiental. Editorial Reveré, 2001. ISBN 842917902X
  2. Manahan, Stanley E. Introducción a la química ambiental. (Tradución de Ivette Mora Leyva). Editorial Reverté, 2007. ISBN 8429179070. Pág. 3.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Stanley E Manahan. Environmental Chemistry. CRC Press. 2004. ISBN 1-56670-633-5, (en inglés).
  • Julian E Andrews, Peter Brimblecombe, Tim Jickells, Peter Liss, Brian Reid. An Introduction to Environmental Chemistry. Blackwell Publishing. 2004. ISBN 0-632-05905-2, (en inglés).
  • Rene P Schwarzenbach, Philip M Gschwend, Dieter M Imboden. Environmental Organic Chemistry, Second edition. Wiley-Interscience, Hoboken, New Jersey, 2003. ISBN 0-471-35750-2, (en inglés).
  • NCERT XI libro de texto (unidade 14), (en inglés).

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]