Avefría

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Pega fría»)
Avefría
Vanellus vanellus


Estado de conservación
Case ameazada (NT)
Case ameazada[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Subfilo: Vertebrata
Clase: Aves
Orde: Charadriiformes
Suborde: Charadrii
Familia: Charadriidae
Xénero: Vanellus
Especie: V. vanellus
Nome binomial
Vanellus vanellus
(Linnaeus, 1758)
Área de distribución da avefría Azul = área de invernada Amarelo = área de cría; Verde = residente
Área de distribución da avefría
Azul = área de invernada
Amarelo = área de cría; Verde = residente

Área de distribución da avefría
Azul = área de invernada
Amarelo = área de cría; Verde = residente
Sinonimia
Véxase o texto
Ovo de Vanellus vanellus

A avefría,[2][3][4][5][6][7], galdaripo, tamouca ou galo da braña,[Cómpre referencia] Vanellus vanellus, é unha ave limícola da familia carádridos.

Taxonomía[editar | editar a fonte]

Descrición[editar | editar a fonte]

A especie foi descita en 1758 por Linneo na 10ª edición do seu Systema Naturae, baixo o nome de Tringa vanellus.[8]

Sinónimos[editar | editar a fonte]

Ademais de polo nome actualmente válido, a especie coñeceuse tamén polos sinónimos:[8]

  • Tringa vanellus Linnaeus (protónimo)
  • Vanellus cristatus Meyer
  • Vanellus vulgaris Bechstein

Características[editar | editar a fonte]

É unha ave de 30 cm de lonxitude e 68 cm de envergadura alar.

A súa plumaxe é verde escura nas partes superiores, e branca no ventre.

As ás son arrendondadas, e a cola é curta.

É migratoria, e chega até o norte de África, o norte da India e a China.

Aliméntase principalmente de insectos, pero tamén come moluscos.

Hábitat e distribución[editar | editar a fonte]

É común na Europa e na Asia de clima temperado. En Galicia só quedan 50 parellas na zona do río Limia.[Cómpre referencia]

A avefría na cultura popular galega[editar | editar a fonte]

Cos bandos da avefría
chega tamén a invernía.

—Popular[9]

Eladio Rodríguez recolle para esta ave o nome de galo monteiro, polo moño de plumas que ten sobra a cabeza [10]. Outro nome baseado na mesma morfoloxía é o de galo da braña.

Constantino García recolleu en Cariño o nome de pito de neve, polo hábitat en que se desenvolve [11]

Ameazas[editar | editar a fonte]

Esta especie sufriu descensos na súa poboación nos anos pasados ​​como resultado da intensificación do uso da terra, a drenaxe das zonas húmidas e a recollida de ovos. A intensificación do uso da terra segue sendo un problema: hoxe en día está ameazada pola redución da produtividade reprodutora como resultado da intensificación e modificación das prácticas agrícolas.[12], especialmente a mellora dos pastos (por exemplo, mediante drenaxe e a aplicación de fertilizantes inorgánicos),[13] o aumento do crecemento dos cultivos de cereais de inverno".[14] Importantes hábitats na área migratoria na costa do mar Báltico están ameazados pola contaminación por petróleo, a drenaxe das zonas húmidas para a rega, o abandono da terra e as prácticas cambiantes de xestión da terra, que provocan o crecemento excesivo de matogueiras.[15] A destrución do seu hábitat tamén pode ocorrer polos cultivos de primavera (utilizando maquinaria) nos campos de cultivo.[12] A especie é susceptible de botulismo aviar, polo que pode verse ameazada por brotes futuros da enfermidade,[16] e pode sufrir a depredación dos niños por parte de depredadores nativos e introducidos (por exemplo, o ourizo europeo, Erinaceus europaeus), nalgunhas illas,[17] córvidos, garzas, gaivotas e raposos. A especie cázase para uso comercial (para venderse como alimento) e con fins recreativos en Irán,[18] e tamén se caza en Francia, Grecia, Italia e España.[19]

Estado de conservación[editar | editar a fonte]

Sospéitase que esta especie está a diminuír a súa poboación a un ritmo moderadamente rápido. Polo tanto, a Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais cualifica o seu status como NT (case ameazada). Se novas informacións suxiren que estes descensos están a producirse máis rápido, merecería unha revalorización; case cumpre os requisitos para cualificarse como VU (vulnerábel).[1]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 BirdLife International (2017): Vanellus vanellus na Lista vermella da UICN. Versión 2022-1. Consultada o 9 de setembro de 2022.
  2. Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para avefría.
  3. Lahuerta Mouriño, Fernando; Vázquez Álvarez, Francisco X.; Rodríguez Villanueva, Xosé L. (2000). Vocabulario multilingüe de organismos acuáticos. Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades. ISBN 84-453-3316-X. 
  4. Penas Patiño, Xosé Manuel (2004). Guía das aves de Galicia. Baía Edicións. ISBN 978-84-96128-69-9. 
  5. Definición de avefría no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.
  6. VV. AA. (2009). Gran Dicionario Xerais da Lingua. Xerais. ISBN 978-84-9914-070-4. 
  7. Mª P., Jiménez Aleixandre, (1991). "Zooloxía". Vocabulario de ciencias naturais. Xunta de Galicia. 
  8. 8,0 8,1 Vanellus vanellus (Linnaeus, 1758) no GBIF. Consultado o 9 de setembro de 2022.
  9. Penas Patiño, Xosé M.; Pedreira López, Carlos (1980). Guía das aves de Galicia. Ficha da avefría. Ilustrado por Calros Silvar. Vigo: Editorial Galaxia. p. 141. ISBN 84-7154-379-6. 
  10. Eladio Rodríguez González: Diccionario enciclopédico gallego-castellano (1958-1961), s. v. galiña.
  11. Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27.
  12. 12,0 12,1 del Hoyo, J., Elliott, A. & and Sargatal, J. (1996): Handbook of the Birds of the World. Volume 3. Hoatzin to Auks. Barcelona, España: Lynx Edicions. ISBN 978-84-8733-420-7.
  13. Baldi, A., Batary, B. & Erdos, S. (2005): "Effects of grazing intensity on bird assemblages and populations of Hungarian grasslands". Agriculture Ecosystems & Environment 108: 251-263.
  14. Eggers, S.; Unell, M. & Pärt, T. (2011): "Autumn-sowing of cereals reduces breeding bird numbers in a heterogeneous agricultural landscape". Biol. Conserv. 144: 1137-1144.
  15. Grishanov, D. (2006): "Conservation problems of migratory waterfowl and shorebirds and their habitats in the Kaliningrad region of Russia". En: G. Boere, C. Galbraith & D. Stroud, eds. Waterbirds around the world, p. 356. Edinburgh, U.K.: The Stationary Office.
  16. Hubalek, Z., Skorpikova, V. & Horal, D. (2005): "Avian botulism at a sugar beet processing plant in South Moravia (Czech Republic)". Vetinarni Medicina 50 (10): 443-445.
  17. Jackson, D. B. (2001): "Experimental Removal of Introduced Hedgehogs Improves Wader Nest Success in the Western Isles, Scotland". Journal of Applied Ecology' 38 (4): 802-812.
  18. Balmaki, B. & Barati, A. (2006): "Harvesting status of migratory waterfowl in northern Iran: a case study from Gilan Province". En: Boere, G., Galbraith, C. & Stroud, D., eds. Waterbirds around the world, pp. 868-869. Edinburgh, UK: The Stationary Office.
  19. Trolliet, B. (2003): "Elements for a lapwing (Vanellus vanellus) management plan". Game and Wildlife Science 20 (1-2)): 93-144.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]