Pedro Areal

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaPedro Areal
Nome orixinalPedro Areal Abreu
Biografía
Nacemento31 de agosto de 1967
Tui
Datos persoais
País de nacionalidadeGalicia Galicia
Actividade
Ocupacióndeportista Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
DeportePiragüismo
Membro do equipo deportivoClub Kayak Tudense
Club Breogán do Grove
Club Escuela Piragüismo Aranjuez


Pedro Areal Abreu, nado en Tui[1] o 31 de agosto de 1967,[2] é un deportista e policía galego que compite en piragüismo na modalidade de maratón.

Gañou cinco medallas no Campionato Mundial de Piragüismo en Maratón e foi seleccionado para dous Xogos Olímpicos, 1992 e 2000. Ademais, con 19 vitorias, é o piragüista máis laureado do Descenso Internacional do Sella, xunto a Bienvenido Pérez.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Comezou a súa carreira deportiva no Club Kayak Tudense[3][4] e en 1984 logrou unha medalla de prata no Campionato de Europa de Piragüismo Júnior celebrado en Múnic, na categoría de C-2 1000.[5] Na mesma categoría logrou unha medalla de prata nos Xogos Mediterráneos de 1991 xunto ao medallista olímpico Narciso Suárez.[6] Ese mesmo ano participou, tamén con Narciso, no Campionato Mundial de Piragüismo en Augas Tranquilas, celebrado en París, finalizando en sexta posición no C-2 1000 metros.[7]

Xa no Club Breogán do Grove[8] logrouse clasificar para os Xogos Olímpicos de Barcelona 92 na categoría C-2 1000 formando parella con Narciso Suárez,[9][10] pero finalmente non puideron competir debido a problemas físicos.[2] En 1994 foi o primeiro piragüista español en gañar unha medalla nun Campionato Mundial de Piragüismo en Maratón, xunto a Bienvenido Pérez, ao remataren terceiros.[1] Era ademais a súa primeira participación. Repetiron medalla de bronce no seguinte mundial, en 1996, en Suecia.[11] En 1997 participaron no Campionato de Europa, celebrado en Pavia, rematando en cuarta posición.[12] Na seguinte cita mundial, en 1998 en Cidade do Cabo, quedaron á porta das medallas, na cuarta posición.[13] A partir dese momento o Mundial pasou a celebrarse cada ano, e en 1999 en Győr, Areal formou parella con Bernardo Merchán no C-2 rematando en sétima posición.[14] Foi seleccionado para os Xogos Olímpicos de 2000 en Sydney, mais quedou no banco de suplentes.[2]

No Mundial de 2001 celebrado no Reino Unido pasou a competir individualmente, no C-1, logrando subir ao podio en terceira posición.[15] Repetiu resultado na mesma categoría no seguinte mundial, celebrado en Zamora, sumando a súa cuarta medalla nos mundiais.[16] En 2003, participou no Campionato de Europa celebrado en Gdánsk, pero non puido rematar a súa carreira.[17] Ese mesmo ano, no mundial de Valladolid rematou en quinta posición[18] e en 2004, en Bergen, sexto.[19]

Tras varias edicións ausente volveu ao mundial en 2008, na cita celebrada na República Checa, onde finalizou en sétima posición.[20] No mundial de 2011, en Singapur, volveu á categoría C-2, formando parella con Tono Campos, e rematando en quinta posición.[21]

En 2018, competiu no Campionato de Europa celebrado en Metković na categoría C-1, chegando á meta en oitava posición.[22] En 2019, con 52 anos, volveu participar nun Mundial, na China, formando parella co catro veces campión do mundo pontevedrés, Óscar Graña. Finalizaron en quinta posición, nunha carreira na que o ouro foi para os tamén galegos Tono Campos e Diego Romero Fraga.[23][24]

Ademais dos seus éxitos internacionais, participou numerosas veces no Descenso Internacional do Sella, tanto en C-1 como en C-2, logrando a vitoria da súa categoría en 19 edicións,[25] o que o converte no deportista máis laureado desta competición, xunto a Bienvenido Pérez.[26]

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

En 2012 o Concello de Tui homenaxeou a Pedro Areal e a outros cinco deportistas olímpicos de Tui (Enrique Míguez Gómez, José Ignacio Bugarín, Jacobo Moroño, Jesús González Álvarez e Frank Casañas) nun acto no que se lle puxo a unha das rúas da vila o nome "Rúa Olímpicos Tudenses" e no que se inaugurou un monumento cos seus nomes,[27] ampliados en 2016 coa inclusión de Óscar Carrera[28]

En 2018, Areal e Bienvenido Pérez recibiron o Premio Valores do Sella, como os dous deportistas máis laureados da competición.[26]

Palmarés internacional[editar | editar a fonte]

Campionato Mundial
Ano Lugar Medalla Evento
1994 Ámsterdam (Países Baixos Países Baixos) Medalla de bronce Bronce C2
1996 Vaxholm (Suecia Suecia) Medalla de bronce Bronce C2
2001 Stockton-on-Tees (Reino Unido Reino Unido) Medalla de bronce Bronce C1
2002 Zamora (España España) Medalla de bronce Bronce C1
2003 Valladolid (España España) Medalla de bronce Bronce C1

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 "Policías con licencia para ganar". La Voz de Galicia (en castelán). 18 de outubro de 2011. Consultado o 5 de novembro de 2019. 
  2. 2,0 2,1 2,2 "Pedro Areal y Oscar García no tuvieron suerte en Barcelona" (PDF) (en castelán). 26 de agosto de 2008. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 06 de novembro de 2019. Consultado o 5 de novembro de 2019. 
  3. "Club Kayak Tudense". 18 de agosto de 2019. Consultado o 5 de novembro de 2019. 
  4. "Pariente Polledo y López Barea, campeones de invierno". ABC (en castelán). 7 de abril de 1986. Consultado o 5 de novembro de 2019. 
  5. "Rubiera y Alvaro, oro en los europeos de júniors". ABC (en castelán). 16 de xullo de 1984. Consultado o 5 de novembro de 2019. 
  6. "Julián Sotelo, oro inesperado en jabalina". ABC (en castelán). 9 de xullo de 1991. Consultado o 5 de novembro de 2019. 
  7. "Resultados de París 1991". www.canoeresults.eu (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  8. "Francisco López Barea y ella, representación hispalense en el equipo olímpico". ABC (en castelán). 29 de outubro de 1990. Consultado o 5 de novembro de 2019. 
  9. "Dieciocho gallegos ganaron ya su pase a los juegos olímpicos de Sidney". La Voz de Galicia (en castelán). 16 de agosto de 2000. Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  10. "La pareja Román-Sánchez buscaráreverdecer los laureles olímpicos". ABC (xornal) (en castelán). 6 de abril de 1992. Consultado o 5 de novembro de 2019. 
  11. "Resultados de Vaxholm 1996" (PDF). www.canoeicf.com (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  12. "Resultados de Pavía 1997" (PDF). www.canoeicf.com (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  13. "Resultados de Cidade do Cabo 1998" (PDF). www.canoeicf.com (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  14. "Resultados de Győr 1999" (PDF). www.canoeicf.com (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  15. "Resultados de Stockton-on-Tees 2001" (PDF). www.canoeicf.com. Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  16. "Resultados de Zamora 2002" (PDF). www.canoeicf.com (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  17. "Resultados de Gdánsk 2003" (PDF). www.canoeicf.com (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  18. "Resultados de Valladolid 2003" (PDF). www.canoeicf.com (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  19. "Resultados de Bergen 2004" (PDF). www.canoeicf.com (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  20. "Resultados de Týn nad Vltavou 2008" (PDF). www.canoeicf.com (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  21. "Resultados de Singapur 2011" (PDF). www.canoeicf.com (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  22. "Resultados de Metković 2018" (PDF). www.canoeicf.com (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  23. "Resultados de Shaoxing 2019" (PDF). www.canoeicf.com (en inglés). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 06 de novembro de 2019. Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  24. "España, segunda por países, cierra el Mundial de Maratón cosechando 10 medallas, 7 en sénior, 1 en sub23 y 2 en júnior" (en castelán). Consultado o 4 de novembro de 2019. 
  25. "El canoísta gallego Pedro Areal, el otro "rey" del Sella". La Nueva España (en castelán). 8 de agosto de 2016. Consultado o 5 de novembro de 2019. 
  26. 26,0 26,1 "Bienvenido Pérez y Pedro Areal reciben el Premio Valores del Sella 2018" (en castelán). 5 de agosto de 2018. Consultado o 5 de novembro de 2019. 
  27. "Tui dedica a los Olímpicos de Tui una calle veinte años después de acordarlo en pleno". Faro de Vigo (en castelán). 19 de novembro de 2012. Consultado o 6 de novembro de 2019. 
  28. "Óscar Carrera Amandi xa figura na rúa Olímpicos Tudenses". 19 de outubro de 2016. Consultado o 6 de novembro de 2019. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]