Marianne Moore

Marianne Moore
Nacemento	15 de novembro de 1887
Lugar de nacemento	Kirkwood
Falecemento	5 de febreiro de 1972
Lugar de falecemento	Nova York
Soterrada	Evergreen Cemetery
Nacionalidade	Estados Unidos de América
Alma máter	Bryn Mawr College
Ocupación	poeta, escritora, ensaísta, tradutora e crítico literario
Nai	Mary Warner Moore
Premios	Bolsa de estudos Guggenheim, Prémio Bollingen, Prémio Pulitzer de Poesia, National Book Award for Poetry, Fellow of the American Academy of Arts and Sciences, Academy of American Poets Fellowship e Shelley Memorial Award
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Marianne Moore, nada en Kirkwood, Missouri, o 15 de novembro de 1887 e finada o 5 de febreiro de 1972, foi unha escritora e poeta modernista estadounidense .

Traxectoria

Marianne Moore naceu na parroquia presbiteriana onde o seu avó materno, John Riddle Warner, era pastor. Era filla dun inventor e enxeñeiro, John Milton Moore, e da súa esposa, Mary Warner. Criouse na casa do seu avó, xa que o seu pai fora enviado a un hospital psiquiátrico antes do seu nacemento. En 1905, Moore comezou a asistir ao Bryn Mawr College, en Pensilvania, graduándose catro anos despois. Ensinou na Carlisle Indian Industrial School en Carlisle, Pensilvania, ata 1915, ano no que comezou a escribir poesía profesionalmente.

Carreira

Marianne Moore en 1935. Fotografía de George Platt Lynes .

Moore foi recoñecida por autores tan diversos como Wallace Stevens, William Carlos Williams, HD, TS Eliot ou Ezra Pound, quizais como resultado das súas viaxes europeas antes da primeira guerra mundial. De 1925 a 1929, Moore traballou como editora da revista literaria e cultural The Dial. Isto fixo que Moore asumise un papel semellante ao de Pound, descubrindo novos poetas como Elizabeth Bishop, Allen Ginsberg, John Ashbery ou James Merrill . Ademais deste traballo editorial, Moore retocou e editou o seu propio traballo anterior.

En 1933 foi galardoado cun premio, o Helen Haire Levinson Prize, pola revista Poetry . A súa colección de poemas, Collected Poems, de 1951, é quizais a súa obra máis valorada e a que lle valeu o Premio Pulitzer, o National Book Award e o Bollingen Prize. Nos círculos literarios de Nova York, Moore converteuse nunha celebridade menor, servindo ocasionalmente como anfitrioa dos de maior protagonismo. Moore asistiu a partidos de boxeo, béisbol ou outros actos públicos vestida dun xeito un tanto estrafalario que se converteu na súa marca persoal: un gorro de tricornio e unha capa negra. Moore era unha entusiasta dos deportes e dos deportistas, especialmente admirando a Muhammad Ali, con quen colaborou no seu disco recitado I Am the Greatest! escribindo algunhas liñas Moore continuou publicando poemas noutros diarios, incluíndo The Nation, The New Republic e Partisan Review, ademais de publicar varias obras e coleccións de poesía e crítica literaria. Tamén mantivo correspondencia con WH Auden e Ezra Pound mentres este último estaba encarcerado.

Obra

• • Poems, 1921. Publicado en Londres por H.D. sen o coñecemento de Moore.
  • Observations, 1924.
  • Selected Poems, 1935. Introdución de T. S. Eliot.
  • The Pangolin and Other Verse, 1936.
  • What Are Years, 1941.
  • Nevertheless, 1944.
  • A Face, 1949.
  • Collected Poems, 1951.
  • Fables of La Fontaine, 1954. Tradución.
  • Predilections: Literary Essays, 1955.
  • Idiosyncrasy and Technique, 1966.
  • Like a Bulwark, 1956.
  • O To Be a Dragon, 1959.
  • Idiosyncrasy and Technique, 1959.
  • The Marianne Moore Reader, 1961.
  • The Absentee: A Comedy in Four Acts, 1962. Dramatización da novela de Maria Edgeworth.
  • Puss in Boots, The Sleeping Beauty and Cinderella, 1963. Adaptacións dos contos de Perrault.
  • Dress and Kindred Subjects, 1965.
  • Poetry and Criticism, 1965.
  • Tell Me, Tell Me: Granite, Steel and Other Topics, 1966.
  • The Complete Poems, 1967.
  • The Accented Syllable, 1969.
  • Homage to Henry James, 1971. Ensaios de Moore, Edmund Wilson, etc.
  • The Complete Poems, 1981.
  • The Complete Prose, 1986.
  • The Selected Letters of Marianne Moore, editado por Bonnie Costello, Celested Goodridge e Cristann Miller. Knopf, 1997.