Lebre europea
| Lebre europea Lepus europaeus | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Lebre europea en Frisia, Países Baixos | |||||||||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||||||||
 Pouco preocupante[1] | |||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||
| Lepus europaeus Pallas, 1778 | |||||||||||||||||||||
 (vermello: nativa; violeta: introducida) Área de distribución da lebre europea
(vermello: nativa; violeta: introducida) | |||||||||||||||||||||
| Subespecies | |||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||
A lebre europea (Lepus europaeus) é unha especie de mamífero lagomorfo da familia dos lepóridos.
Ë unha das principais pezas de caza.
Taxonomía[editar | editar a fonte]
Descrición[editar | editar a fonte]
A especie foi descrita en 1778 por Peter Simon Pallas.[2][3] en Nova Spec. Quad. Glir. Ord.: 30.[2]
Subespecies[editar | editar a fonte]
Na especie recoñécense as subespecies seguintes:[2][3]
- Lepus europaeus caspicus Hemprich & Erhenberg, 1832
- Lepus europaeus connori Robinson, 1918
- Lepus europaeus creticus Barrett-Hamilton, 1903
- Lepus europaeus cyprius Barrett-Hamilton, 1903
- Lepus europaeus cyrensis Satunin, 1905
- Lepus europaeus europaeus Pallas, 1778
- Lepus europaeus hybridus Desmarest, 1822
- Lepus europaeus judeae Gray, 1867
- Lepus europaeus karpathorum Hilzheimer, 1906
- Lepus europaeus medius Nilsson, 1820
- Lepus europaeus occidentalis de Winton, 1898
- Lepus europaeus parnassius Miller, 1903
- Lepus europaeus ponticus Ognev, 1929
- Lepus europaeus rhodius Festa, 1914
- Lepus europaeus syriacus Hemprich & Ehrenberg, 1832
- Lepus europaeus transsylvanicus Matschie, 1901
Características[editar | editar a fonte]
É a lebre de maior tamaño das tres que habitan na Península Ibérica. Sen dimorfismo sexual acentuado, as femias son algo máis pesadas que os machos. As extremidades e as orellas son longas, estas últimas co extremo de cor negra (como toda as especies do xénero Lepus). A pelaxe é de cor parda amarelada, a excepción da zona ventral, que é abrancuxada.
Hábitat e distribución[editar | editar a fonte]
Hábitat[editar | editar a fonte]
De orixe esteparia, vive sobre todo en zonas agrícolas despexadas, tanto nas chairas como nas mesetas e, excepcionalmente, tamén nos bosques de certa extensión, ou nas montañas. Altitudinalmente esténde desde o nivel do mar até a alta montaña, onde pode chegar até os 2 000 m.
Distribución[editar | editar a fonte]
A súa área de distribución natural abrangue case toda Europa (está ausente no norte da península Escandinava, de gran parte da Península Ibérica e dalgunhas illas do Mediterráneo. Tamén se encontra no Norte de África e en Asia Occidental. A súa área de expansión está medrando na actualidade, especialmente nos países da antiga URSS.
En España localízase desde a [[Cataluña|costa catalá] ao norte do Ebro, até a rexión central de Asturias, e desde o sur aragonés, os páramos burgaleses e palentinos até a fronteira de Francia.
Foi introducida no leste de América do Norte e en Sur (no Cono Sur), en Siberia, en Australia e en Nova Zelandia.
Costumes[editar | editar a fonte]
A diferenza do coello, a lebre ocúltase en depresións pouco profundas do solo, xa que conta para camuflarse coa súa coloración mimética. Con excepción do período de celo, vive solitaria. O celo dura de xaneiro a outubro, e os lebratos nacen xa cubertos de pelo e cos ollos abertos.
Depredadores[editar | editar a fonte]
Son presa habitual do lobo (Canis lupus), o raposo (Vulpes vulpes), o gato montés (Felis silvestris) de grandes aves rapaces.
Patoloxías[editar | editar a fonte]
Sofren diversas enfermidades, favorecidas polas repoboacións, como a síndrome da lebre parda, que provocou elevadas mortalidades en Europa e chegou a España en 1991 e a tularemia, doenza perigosa pola súa posíbel transmisión ao home.
Galería[editar | editar a fonte]
-
Pegadas de lebre europea na neve -
Rastro: (a) na herba, (b) normal (c) en fuxida -
Excrementos -
Cranio
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Smith, A. T. & Johnston, C. H. (2008): Lepus europaeus na UICN|Lista vermella]] da UICN. Versión 2018-2. Consultada o 30 de decembro de 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Lepus (?Eulagos) europaeus Pallas, 1778,
- ↑ 3,0 3,1 Lepus europaeus Pallas, 1778 no ITIS.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Lebre europea  |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Lebre europea |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Kingdon, Jonathan & M. Hoffmann (eds.) (2015): The Kingdon Field Guide to African Mammals. Volume V: Carnivores, Pangolins, Equids and Rhinoceroses. Second Edition. Londres: Bloomsbury Publishing. Bloomsbury Natural History. ISBN 978-1-4729-1236-7.
- Walker, E. (1975): Mammals of the World. 2 Vols. Sixth edition. Baltimore, Maryland, USA e Londres Reino Unido: Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-5789-8.
- Wilson, D. E. & Reeder, D. M., editors (2005): Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 3rd ed. Baltimore, Maryland, USA: Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-8221-0.
