Kazimierz Świątek
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 21 de outubro de 1914 Walk (pt)  |
| Morte | 21 de xullo de 2011 (96 anos) Pinsk, Belarús |
| Lugar de sepultura | Cathedral of Name of the Blessed Virgin Mary (en) |
| Cardeal | |
| 26 de novembro de 1994 – | |
| Roman Catholic Archbishop of Minsk-Mohilev (en) | |
| 21 de maio de 1991 – ← Zygmunt Łoziński | |
| Administrador apostólico | |
| 13 de abril de 1991 – 30 de xuño de 2011 Diocese: Diocese católica latina de Pinsk | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Belarús Segunda República Polaca Unión Soviética |
| Grupo étnico | Pobo polaco |
| Relixión | Igrexa católica |
| Educación | Gymnázium Tadeusze Rejtana (en) Wyższe Seminarium Duchowne w Pińsku (en) |
| Actividade | |
| Ocupación | bispo católico (1991–), sacerdote católico (1939–) |
| Consagración | Tadeusz Kondrusiewicz |
Premios | |
Sinatura  | |
 | |
 | |
Kazimierz Świątek (en belaruso: Казімір Свёнтак, "Kazimir Sviontak"), nado o 21 de outubro de 1914 en Valga (Imperio Ruso, hoxe Estonia) e finado o 21 de xullo de 2011 en Pinsk (Belarús), foi un eclesiástico e cardeal católico latino de etnia polaca, que exerceu o seu labor pastoral principalmente en Belarús. Foi arcebispo metropolitano de Minsk-Mahilioŭ entre 1991 e 2006.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Świątek, o maior de dous irmáns, naceu de pais polacos o 21 de outubro de 1914 en Valga, entón parte do Imperio Ruso (hoxe Estonia).[1][2][3][4] Xunto a súa nai e ao seu irmán, foron deportados a Siberia durante a Revolución Rusa de 1917,[2] e o seu pai morreu loitando na guerra polaco-soviética. A partir de 1922, Kazimierz Świątek viviu en Polonia, onde logo de completar os seus estudos de Filosofía e Teoloxía no seminario de Pinsk,[2] foi ordenado sacerdote o 8 de abril de 1939[1][3] polo bispo de Pinsk Kazimir Bukraba; posteriormente traballou nunha parroquia de Pružany.[4]
A Unión Soviética ocupou Pinsk logo da división de Polonia pactada entre nazis e soviéticos en 1939. Świątek foi arrestado pola NKVD en abril de 1941, e permaneceu no corredor da morte en Brest por dous meses, nos que foi brutalmente interrogado.[3][4] Świątek fuxiu da cadea aproveitando a confusión creada pola invasión nazi da Unión Soviética o 22 de xuño de 1941, e volveu a Pružany.[1][3][4] En decembro de 1944, a NKVD arrestouno novamente.[2] Ao ano seguinte foi sentenciado a 10 anos de traballos forzados nun campo de concentración.[2][3] Pasou dous anos en Mariinsk (Kemerovo) e oito en Vorkutlag no norte de Rusia, traballando na taiga e nas minas de carbón; as condicións de traballo eran de frío extremo, e Świątek sufriu secuelas nas pernas e na cara.[3][4] Durante este tempo, celebraba misa en segredo, empregando unha cunca cerámica como cálice, e agochando a eucaristía nunha caixa de mistos para distribuila aos reclusos.[4] Foi liberdado en xuño de 1954, e volveu a Pinsk, onde foi párroco da catedral.[1][2][4]
En 1988 o papa Xoán Paulo II nomeouno monseñor, e en 1989 foi nomeado vigairo xeral.[1][4] O mesmo papa nomeouno en 1991 arcebispo metropolitano de Minsk-Mahilioŭ e administrador apostólico de Pinsk.[1][2][4] No consistorio do 26 de novembro de 1994 creouno cardeal, co título de Cardeal-Presbítero de San Gerardo Maiella.[1][2][4][5]
Foi tamén elixido primeiro presidente da Conferencia dos Bispos Católicos de Belarús.[2][4] Como figura máis recoñedida da Igrexa en Belarús, mantivo unha posición coidadosa co réxime de Lukašenka, evitando entrar en temas políticos, mais manténdose firme cos que tiñan implicación relixiosa.[4]
En xullo de 2006, o papa Bieito XVI aceptou a renuncia de Świątek, xa con 91 anos de idade, ao cargo de arcebispo metropolitano de Minsk-Mahilioŭ, mais permaneceu como administrador apostólico de Pinsk até o 30 de xuño de 2011. Nese momento, a Igrexa medrara en Belarús, chegando ás 400 parroquias e aos case 400 sacerdotes nativos.[4] Finou pouco despois, o 21 de xullo do mesmo ano.[6]
Premios e distincións[editar | editar a fonte]
- Comandante da Lexión de Honor - concedida o 23 de novembro de 2006 polo presidente Jacques Chirac.[7]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Lentz III, Harris M. (2009). Popes and Cardinals of the 20th Century: A Biographical Dictionary (en inglés). McFarland. p. 183. ISBN 9781476621555.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Nir, Roman; Szczerbiński, Marek; Wasilewski, Krzysztof (2012). W nieustannej trosce o polską diasporę (en polaco). Polska w Świecie. p. 133. ISBN 9788393351015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 O'Grady, Desmond (1995). The Turned Card: Christianity Before and After the Wall (en inglés). Gracewing Publishing. pp. 39–40. ISBN 9780852443033.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 Luxmoore, Jonathan (5 de outubro de 2011). "The cardinal who triumphed over Stalin". The Catholic Herald (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 01 de novembro de 2017. Consultado o 23 de maio de 2017.
- ↑ Weigel, George (2009). Witness to Hope: The Biography of Pope John Paul II (en inglés). Zondervan. p. 738. ISBN 9780061758645.
- ↑ Wooden, Cindy (22 de xullo de 2011). "Cardinal who survived gulag dies aged 96". The Catholic Herald (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 07 de marzo de 2018. Consultado o 23 de maio de 2017.
- ↑ "Glaube in der 2. Welt: G2W". Glaube in der 2. Welt: G2W (en alemán) (Zúric) 35. 2007. ISSN 0254-4377.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Królak, Stanisław M (2016). "Wierność powołaniu – ksiądz Kazimierz Świątek (1914-2011)". Rocznik Teologii Katolickiej (en polaco) (Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku) XV (1): 149–179. ISSN 1644-8855. doi:10.15290/rtk.2016.15.1.10.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
| Dignidades da Igrexa católica | ||
|---|---|---|
| Predecesor: Tadeusz Kondrusiewicz (administrador apostólico) |
Arcebispo metropolitano de Minsk-Mahilioŭ 1991 - 2006 |
Sucesor: Tadeusz Kondrusiewicz |
| Predecesor: Władysław Jędruszuk |
Administrador apostólico de Pinsk 1991 - 2011 |
Sucesor: Tadeusz Kondrusiewicz |
| Control de autoridades |
|
|---|
