José Antonio Barrios

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Barrios
Información persoal
Nome José Antonio Barrios Olivero
Nacemento 21 de marzo de 1949
Lugar de nacemento Santa Cruz de Tenerife
Altura 1,72 m.
Posición dianteiro, dianteira
Carreira xuvenil
Tenerife
Carreira sénior
Anos Equipos Aprs (Gls)
1966–1968 Tenerife 54 (24)
1968–1972 Granada 85 (17)
1972–1974 Barcelona 30 (8)
1974–1978 Hércules 115 (35)
1978–1980 Levante 45 (13)
1980–1981 Tenerife 24 (8)
Total 353 (105)
Selección nacional
1964 España olímpica 3 (0)
Adestrador
1992 Orotava
1993 Mensajero
1994 Granada
1997–1998 Vitória
2005 Tenerife
Na rede
FIFA: 286368 Editar o valor em Wikidata
Partidos e goles só en liga doméstica.

editar datos en Wikidata ]

José Antonio Barrios Olivero, nado en Santa Cruz de Tenerife o 21 de marzo de 1949, é un exfutbolista e exadestrador español.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Como futbolista[editar | editar a fonte]

Formouse na canteira do Tenerife, debutando co primeiro equipo na Segunda División con 17 anos, nun partido contra o Burgos no Plantío, correspondente á tempada 1966/67. Habitual no once titular, disputou un total de 24 partidos de liga e un de Copa na súa primeira campaña, marcando un total de 11 goles. Foi o máximo goleador do equipo na seguinte tempada, con 15 goles, pero o Tenerife acabou descendendo á Terceira División.[1]

A continuación fichou polo Granada CF, adestrado por Marcel Domingo, co que debutou na Primeira División nun encontro fronte ao Málaga. Marcou os seus primeiros tres tantos nunha goleada por 4-6 contra o Mallorca no estadio Lluís Sitjar.[2] Xogou un total de 103 partidos co Granada, marcando 24 goles e acadando un sexto posto en liga na tempada 1971/72, con Joseíto no banco.

En 1972 fichou polo Barcelona de Rinus Michels, no que xogou durante as seguintes dúas tempadas.[3] Na primeira delas foi unha peza importante do equipo, sendo titular na maioría de partidos e anotando 8 goles en liga. Acadou o subcampionato ligueiro por detrás do Atlético de Madrid e debutou ademais na Copa da UEFA, marcándolle un gol ao Porto no estadio das Antas.[4]

Na tempada 1974/75 fichou polo Hércules, que se reforzou ese ano con outros xogadores como Santoro, Giuliano, Quique, Juan Carlos ou Arieta II. Na súa primeira tempada, ás ordes de Arsenio Iglesias, o conxunto alacantino logrou a mellor clasificación da súa historia en Primeira División, un quinto posto, sendo Barrios o máximo goleador do equipo, con 13 tantos.[5] Xogou catro campañas no Hércules, disputando un total de 137 partidos oficiais, e marcando 48 goles. A continuación pasou polo Levante, co que logrou o ascenso a Segunda División, e pechou a súa carreira no mesmo club no que a comezara, o Tenerife.

Xogos Olímpicos[editar | editar a fonte]

Foi internacional con España nos Xogos Olímpicos de 1968 en Cidade de México, onde foi titular no partido contra o Xapón.[6]

Como adestrador[editar | editar a fonte]

Trala súa retirada continuou traballando no Tenerife, e foi o director deportivo durante os ascensos de 1987 e 1989, dende Segunda B ata Primeira. Nos seguintes anos foi adestrador de varios equipos, entre eles o Granada e o Vitória de Setúbal, este último na Primeira Liga portuguesa.

Despois de anos afastado do Tenerife, volveu para traballar como axudante do adestrador Martín Marrero primeiro e de Pepe Moré despois. Pasou a dirixir o primeiro equipo a metade da campaña 2004/05, facendo unha boa segunda volta, e continuou como adestrador na tempada seguinte. Tras un bo comezo, acadando o liderado despois de catro vitorias nos cinco primeiros partidos, os resultados deixaron de acompañar e despois de 11 xornadas foi apartado do cargo, aínda que continuou un tempo máis no club. O seu posto foi ocupado provisionalmente por Quique Medina, que tras un partido deu paso a Antonio López Habas.[7]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Temporada 67/68: el CD Tenerife pierde la categoría… y el nombre" (en castelán). 13 de abril de 2020. Consultado o 12 de marzo de 2022. 
  2. "Mallorca 4-6 Granada (1969)". BDFutbol (en castelán). Consultado o 12 de marzo de 2022. 
  3. "Barrios, al Barcelona". El Pueblo Gallego (en castelán) (17845). 8 de xullo de 1972. p. 16. Consultado o 12 de marzo de 2022. 
  4. "3-1 Perdió el Barcelona". El Pueblo Gallego (en castelán) (17906). 21 de setembro de 1972. p. 13. Consultado o 12 de marzo de 2022. 
  5. "Setenta años rugiendo" (en castelán). 21 de marzo de 2019. Arquivado dende o orixinal o 23 de maio de 2019. Consultado o 12 de marzo de 2022. 
  6. "España - Xapón nos Xogos Olímpicos de 1968". FIFA (en inglés). Consultado o 12 de marzo de 2022. 
  7. ""José Antonio Barrios, jugador, director deportivo, ayudante y, finalmente, entrenador"". clubdeportivotenerife.es (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 5 de abril de 2010. Consultado o 12 de marzo de 2022. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]