Jean-Louis Forain
Jean-Louis Forain | |
---|---|
![]() | |
Nome completo | Louis Henri Forain |
Nacemento | 23 de outubro de 1852 |
Lugar de nacemento | Reims |
Falecemento | 11 de xullo de 1931 |
Lugar de falecemento | París |
Soterrado | Cemetery of Le Chesnay |
Nacionalidade | Francia |
Alma máter | Escola Nacional Superior das Belas-Artes |
Ocupación | pintor, ilustrador, gravador, caricaturista, litógrafo, escultor, augafortista, artista gráfico e debuxante |
Cónxuxe | Jeanne Forain |
Coñecido por | Dancer standing behind a covering slide, sen etiquetar e sen etiquetar |
Premios | comendador da Lexión de Honor, Oficial da Lexión de Honra e Cabaleiro da Lexión de Honra |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Jean-Louis Forain , nado en Reims o 23 de outubro de 1852 e finado o 11 de xullo de 1931, foi un pintor, debuxante, caricaturista e ilustrador francés, vinculado a Toulouse-Lautrec, a quen en realidade precedeu como observador da vida moderna. É considerado o membro máis novo do grupo impresionista.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Naceu no seo dunha modesta familia de artesáns. Trasladado a París ao once anos de idade, contou coa protección do escultor Jean-Baptiste Carpeaux e estudou por un tempo na École deas Beaux-Arts, no estudo de Jean-Léon Gérôme e co caricaturista André Gill, aínda que a súa formación foi autodidacta en gran medida. Destacou como ilustrador de publicacións como Le Monde parisien e Le Rire. Tamén buscou o humor nos seus debuxos máis satíricos de xuíces e avogados, nos que tivo un ilustre predecesor, Honoré Daumier. Segundo Siro, Forain foi un dos autores que máis influíron en Castelao, xunto con Olaf Gulbransson, o primeiro polos seus textos nos pés de páxina e o segundo pola liña.[1] Baixo influencia de Manet e Degas, Forain abordou temas recorrentes neles: o teatro, os cafés, a ópera, as casas de alterne e as carreiras de cabalos. Entre 1879 e 1886 participou en catro exposicións impresionistas, invitado por Degas e nunha colectiva da galería Durand-Ruel en Nova York.
A súa primeira mostra individual foi en 1890, na galería Boussod et Valadon dirixida por Theo van Gogh, irmán de Vincent.
Destacou como autor popular a partir de 1890, coas súas caricaturas satíricas. Admirador de Goya, visitou Madrid en 1894 e 1900, a segunda vez para visitar unha exposición súa.
En 1913 expuxo 390 piezas no Museo de Artes Decorativas de París, e en 1917 participou na Exposición de Arte Francesa celebrada en Barcelona con 75 obras. En 1921, por compromiso ofrece ao museo de Reims, a súa cidade natal, un importante lote de debuxos. Morreu o 11 de xullo de 1931
Obras[editar | editar a fonte]
- Scène de café (1878). Museo de Brooklyn
- Bailarina en rosa. Colección Thyssen-Bornemisza.
- Vestíbulo en la Ópera. Museo de Belas Artes de Boston.
- Le Veuf (1884). Museo de Orsay.
- Anna de Noailles (1905).
Exposicións[editar | editar a fonte]
- De xuño a setembro de 1952, na Bibliothèque nationale polo centenario do seu nacemento.
- De maio a xuño de 1978, no museo Marmottan de París.
- De xaneiro a xullo de 1986, no Museo des deux guerres mondiales.
- 2003, no museo Brayer de Baux de Provence.
- Do 8 de abril ao 28 de setembro de 2003 no museo Angladon de Aviñón.
- Do 10 de marzo ao 5 de xuño de 2011 no Petit Palais de París.
Galería[editar | editar a fonte]
A funambulista (Art Institute de Chicago)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ L., Siro (1979). Simplicissimus, Gulbransson e Castelao. Grial, revista galega de cultura. Núm. 63. ISBN 84-7154-628-0.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
![]() |
Commons ten máis contidos multimedia sobre: Jean-Louis Forain |