Gran Premio de Bélxica de 1958

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bélxica Gran Premio de Bélxica de 1958
Detalles da carreira
Carreira 5 de 11 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1958.
Trazado do circuíto de Spa-Francorchamps.
Trazado do circuíto de Spa-Francorchamps.
Data 15 de xuño 1958
Nome oficial XIX Gran Premio de Bélxica
Localización Circuíto de Spa-Francorchamps, Spa, Bélxica
Percorrido Percorrido permanente de carreira
14´120 km
Distancia 24 voltas, 338´880 km
ClimaCálido seco
Pole position
Piloto Mike Hawthorn Ferrari
Tempo 3:57.1
Volta rápida
Piloto Mike Hawthorn Ferrari
Tempo 4:14.7 na volta 3:58.3
Podio
Primeiro Tony Brooks Ferrari
Segundo Mike Hawthorn Ferrari
Terceiro Stuart Lewis-Evans Vanwall

O Gran Premio de Bélxica de 1958 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 15 de xuño de 1958 no Circuíto de Spa-Francorchamps en Spa, Bélxica. Foi a quinta carreira do Campionato do Mundo de Pilotos 1958. Foi o 19º Gran Premio de Bélxica e realizouse sobre 24 voltas ao circuíto de 14 quilómetros cunha distancia de carreira de 339 quilómetros.

O Gran Premio de Bélxica volveu ao calendario logo de faltar no calendario do ano anterior, o circuíto de Spa foi modificado lixeiramente. Os boxes foron reconstruídos, a recta de boxes ampliouse e endereitouse e toda a pista foi reasfaltada.

A carreira foi gañada polo piloto británico Tony Brooks cun Vanwall. Foi a primeira vitoria de Brooks nun Gran Premio en solitario despois de que xa gañara o Gran Premio do Reino Unido de 1957 pero compartindo coche con Stirling Moss. Brooks chegou 20 segundos por diante do seu compatriota británico Mike Hawthorn que pilotaba un Ferrari 246 F1. O compañeiro de Brooks no equipo Vanwall Stuart Lewis-Evans terminou en terceiro lugar logrando o mellor posto da súa carreira, o primeiro dos dous podios da súa curta carreira nos Grandes Premios. A carreira tamén foi a primeira participación no Campionato Mundial dunha muller, empezou e rematou a carreira, Maria Teresa de Filippis que se presentou pilotando un Maserati 250F privado. Terminou décima e última, dúas voltas por detrás do Vanwall de Brooks.

Líderes por volta: Tony Brooks 21 voltas (1, 3, 6-24), Peter Collins 3 voltas (2, 4-5).

Informe[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 4 Tony Brooks Vanwall 24 1:37:06.3 5 8
2 16 Mike Hawthorn Ferrari 24 +20.7 segs 1 7
3 6 Stuart Lewis-Evans Vanwall 24 +3:00.9 11 4
4 40 Cliff Allison Lotus-Climax 24 +4:15.5[1] 12 3
5 10 Harry Schell BRM 23 +1 volta 7 2
6 20 Bélxica Olivier Gendebien Ferrari 23 +1 volta 6
7 28 Francia Maurice Trintignant Maserati 23 +1 volta 16
8 24 Roy Salvadori Cooper-Climax 23 +1 volta 13
9 36 Jo Bonnier Maserati 22 +2 voltas 14
10 26 Italia Maria Teresa de Filippis Maserati 22 +2 voltas 19
Ret 38 Paco Godia Maserati 22 Motor 18
Ret 22 Australia Jack Brabham Cooper-Climax 16 Temperatura 8
Ret 42 Graham Hill Lotus-Climax 12 Motor 15
Ret 18 Italia Luigi Musso Ferrari 5 Accidente 2
Ret 14 Peter Collins Ferrari 5 Temperatura 4
Ret 8 Francia Jean Behra BRM 5 Presión aceite 10
Ret 32 Alemaña Wolfgang Seidel Maserati 4 Palier 17
Ret 2 Stirling Moss Vanwall 0 Motor 9
Ret 30 Masten Gregory Maserati 0 Motor 3
NTS 34 Australia Ken Kavanagh Maserati

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Lang, Mike (1981). Grand Prix! Vol 1. Haynes Publishing Group. p. 131. ISBN 0-85429-276-4. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]


Carreira anterior:
500 Millas de Indianápolis de 1958
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1958
Carreira seguinte:
Gran Premio de Francia de 1958
Carreira anterior:
Gran Premio de Bélxica de 1956
Gran Premio de Bélxica Carreira seguinte:
Gran Premio de Bélxica de 1960