Gran Premio de Bélxica de 1960

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bélxica Gran Premio de Bélxica de 1960
Detalles da carreira
Carreira 5 de 10 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1960.
Trazado do circuíto de Spa-Francorchamps.
Trazado do circuíto de Spa-Francorchamps.
Data 19 de xuño 1960
Nome oficial XXI Gran Premio de Bélxica
Localización Circuíto de Spa-Francorchamps, Spa, Bélxica
Percorrido Percorrido permanente de carreira
14´120 km
Distancia 36 voltas, 508´32 km
ClimaSeco
Pole position
Piloto Australia Jack Brabham Cooper-Climax
Tempo 3:50.0
Volta rápida
Piloto Australia Jack Brabham
Flag of the United Kingdom (3-5).svg Innes Ireland
Flag of the United States.svg Phil Hill
Cooper-Climax
Lotus-Climax
Ferrari
Tempo 3:51.9
Podio
Primeiro Australia Jack Brabham Cooper-Climax
Segundo Flag of New Zealand.svg Bruce McLaren Cooper-Climax
Terceiro Bélxica Olivier Gendebien Cooper-Climax
Restos do coche de Alan Stacey despois do seu accidente mortal no Gran Premio de Bélxica 1960. No recuadro, Stacey antes da carreira.

O Gran Premio de Bélxica de 1960 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 19 de xuño de 1960 no Circuíto de Spa-Francorchamps en Spa, Bélxica. Foi a quinta carreira do Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1960. É lembrado como un dos días máis nefastos da historia da Fórmula 1 debido á morte de Chris Bristow e Alan Stacey e os graves accidentes de Stirling Moss e Mike Taylor.

A distancia da carreira alargarase de 24 a 36 voltas. Os resultados poñen en relevo un trazo infrecuente nas normas sobre a clasificación dos non clasificados. Baixo as regras actuais, Graham Hill clasificaríase terceiro, xa que completou a volta 35 antes que Gendebien. Hill retirouse despois, nos boxes, pero non se clasificou xa que non empuxou o seu coche ata a liña de meta logo de que chegara o gañador (como exixían as normas da época). De feito, a regra de cruzar a liña de meta foi aplicada de xeito diverxente, no Gran Premio de Alemaña de 1959, Harry Schell clasificouse sétimo a pesar de completar só 49 das 60 voltas da carreira.[1]

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pos País Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 2 Australia Jack Brabham Cooper-Climax 36 2:21:37.3 1 8
2 4 Flag of New Zealand.svg Bruce McLaren Cooper-Climax 36 + 1:03.3 14 6
3 34 Bélxica Olivier Gendebien Cooper-Climax 35 + 1 volta 5 4
4 24 Flag of the United States.svg Phil Hill Ferrari 35 + 1 volta 4 3
5 18 Flag of the United Kingdom (3-5).svg Jim Clark Lotus-Climax 34 + 2 voltas 10 2
6 32 Bélxica Lucien Bianchi Cooper-Climax 28 + 8 votas 15 1
Ret 10 Flag of the United Kingdom (3-5).svg Graham Hill BRM 35 Motor 6
Ret 16 Flag of the United Kingdom (3-5).svg Alan Stacey Lotus-Climax 24 Accidente mortal 17
Ret 22 Bélxica Willy Mairesse Ferrari 23 Transmisión 13
Ret 26 Alemaña Wolfgang von Trips Ferrari 22 Transmisión 11
Ret 36 Flag of the United Kingdom (3-5).svg Chris Bristow Cooper-Climax 19 Accidente mortal 9
Ret 30 Flag of the United States.svg Chuck Daigh Scarab 16 Motor 18
Ret 6 Flag of Sweden.svg Jo Bonnier BRM 14 Motor 7
Ret 14 Flag of the United Kingdom (3-5).svg Innes Ireland Lotus-Climax 13 Accidente 8
Ret 8 Flag of the United States.svg Dan Gurney BRM 4 Motor 12
Ret 38 Flag of the United Kingdom (3-5).svg Tony Brooks Cooper-Climax 2 Caixa de cambios 2
Ret 28 Flag of the United States.svg Lance Reventlow Scarab 1 Motor 16
NTS 12 Flag of the United Kingdom (3-5).svg Stirling Moss Lotus-Climax 0 Accidente 3
NTS 20 Flag of the United Kingdom (3-5).svg Mike Taylor Lotus-Climax 0 Accidente 19

Notas[editar | editar a fonte]

  • Pole position: Jack Brabham - 3:50.0
  • Volta rápida: Jack Brabham, Innes Ireland e Phil Hill - 3:51.9
  • Nas prácticas da carreira Stirling Moss e Mike Taylor resultaron feridos en distintos accidentes, Taylor sufriu lesións que porían fin a súa carreira deportiva e as graves feridas de Moss mantiverono fora da competición durante varios meses. Na carreira, Chris Bristow, que pilotaba un vello Cooper do equipo British Racing Partnership, estrelouse contra un terraplén de 1´20 metros de altura e saíu despedido contra uns arames de pugas que o decapitaron, morrendo instantaneamente. Cinco voltas despois, Alan Stacey foi golpeado na cara por un paxaro en Masta e estrelouse fatalmente. Foi o peor fin de semana deste deporte ata o Gran Premio de San Marino de 1994.

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Hayhoe, David & Holland, David (2006). Grand Prix Data Book (4th edition). Haynes, Sparkford, UK. ISBN 1-84425-223-X

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]


Carreira anterior:
Gran Premio dos Países Baixos de 1960
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1960
Carreira seguinte:
Gran Premio de Francia de 1960
Carreira anterior:
Gran Premio de Bélxica de 1958
Gran Premio de Bélxica Carreira seguinte:
Gran Premio de Bélxica de 1961