Saltar ao contido

Gonzalo Hermo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaGonzalo Hermo

Gonzalo Hermo en 2013.
Biografía
Nacemento24 de febreiro de 1987 Editar o valor en Wikidata (37 anos)
Rianxo, España Editar o valor en Wikidata
Formación profesionalFiloloxía Galega
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela - Filoloxía galega Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoPoesía Editar o valor en Wikidata
Lugar de traballo Galicia Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónescritor, filólogo, poeta Editar o valor en Wikidata
Xénero artísticoPoesía
Premios

BNE: XX5225851 Bitraga: 4412 AELG: 476 BUSC: hermo-gonzalez-gonzalo Dialnet: 2130939

Gonzalo Hermo González, nado en Taragoña (Rianxo) o 24 de febreiro de 1987, é un poeta, filólogo e tradutor galego.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Licenciouse en Filoloxía Galega en 2010, e doutorouse en Lingüística Galega pola Universidade de Santiago de Compostela en 2010 coa tese O Tombo de tenzas primeiro (ACS CF 17) (1352-1412): estudo completo e edición das vinte e cinco primeiras tenzas, con especial atención ao elemento onomástico, dirixida por Ana Boullón[1]. Impartiu docencia nas universidades de Santiago de Compostela e na Universitat Autònoma de Barcelona. Vive en Barcelona, traballa no sector editorial e é profesor do curso anual de poesía da Escola de Lletres de Tarragona.

Os seus primeiros textos de creación viron a luz en revistas coma Dorna, Andar 21 ou Nova Ólisbos. En 2008 publicou unha colectánea de poemas na Revista das Letras do xornal Galicia Hoxe baixo o título Escola do resentimento.

Publicou varios libros de poemas. Pola súa obra, recibiu, entre outros, o Premio Xuventude Crea da Xunta de Galicia (2010), o Premio da Asociación Española de Críticas Literarios (2015), o Premio Nacional de Literatura na modalidade de Poesía Nova Miguel Hernández (2015) ou o Premio de Poesía Afundación (2018).

Participou nos festivais internacionais de poesía de Córdoba (Arxentina), Ottawa (Canadá), Barcelona e Mallorca, entre outros. Ademais, traduce poesía galega contemporánea e é membro fundador da editora-libraría-espazo de creación Chan da Pólvora, con sede en Santiago de Compostela.

Traballou no Instituto da Lingua Galega, e é membro das Redes Escarlata.

Narrativa

[editar | editar a fonte]

Obras colectivas

[editar | editar a fonte]

Tradución

[editar | editar a fonte]
  • Ningún precipicio, de Olalla Cociña (Madrid: Diminutos Salvamentos, 2017). Ao español.
  • Permaxeo, de Eva Baltasar (Kalandraka, 2020).
  1. "Defensa da tese de doutoramento de Gonzalo Hermo". Instituto da Lingua Galega. 2 de maio de 2017. 
  2. Tradución ao catalán por Adrià Targa co título Celebració (Godall Edicions, 2016) e ao español por Miriam Reyes (La Bella Varsovia, 2017).
  3. "La vida salvatge". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 07 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-04. 
  4. "Gonzalo Hermo gaña o XVI Premio de Poesía AFundación". Cultura Galega. 18 de xullo de 2018. Consultado o 3 de agosto de 2018. 
  5. "Gonzalo Hermo gaña o Premio Repsol de Narrativa Breve". Praza Pública. Consultado o 25 de setembro de 2019. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Entrevistas e gravacións

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]