Francisco Lloréns

Francisco Lloréns
	;
Biografía
Nacemento	10 de abril de 1874 ; A Coruña, España
Morte	11 de febreiro de 1948 (73 anos); Madrid, España
Lugar de sepultura	cemiterio de Santo Amaro da Coruña
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Educación	Real Academia de España en Roma (pt)
Actividade
Ocupación	pintor
Membro de	Real Academia de Belas Artes de San Fernando ; Real Academia Galega de Belas Artes
Lingua	Lingua castelá
Familia
Fillos	Eva Lloréns Rodríguez
	Premios Gran Cruz da Orde de Carlos lll ;
	Sinatura

Francisco Lloréns Díaz, nado na Coruña o 10 de abril de 1874 e finado en Madrid o 11 de febreiro de 1948, foi un pintor paisaxista galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Foi o menor de tres irmáns, fillo de industrial catalán e nai galega. Estudou na Escola de Artes e Oficios da Coruña, onde foi alumno de Román Navarro. En 1892 trasladouse á Escuela de Bellas Artes de San Fernando de Madrid, onde tivo como profesor ao belga Carlos de Haes. Copiou obras de Velázquez, Murillo e Rubens, completando a formación, dende 1893, no taller de Joaquín Sorolla, de quen aprendeu a paixón pola luz na paisaxe. Alí coñeceu a outros pintores como Josep Benlliure i Gil ou Manuel Benedito Vives.

En 1902 viaxou de bolseiro a Roma, pasando por Barcelona, onde coñeceu a Ramon Casas, Santiago Rusiñol, Antoni Gaudí e Enric Galwey. Na capital de Italia residiu catro anos e publicou as súas impresións no xornal coruñés El Noroeste, asinando Sor Checco.

En 1903 percorreu París (onde quedou seducido por Paul Cézanne e o impresionismo) os Países Baixos e Bruxas, onde residiu preto dun ano antes de tornar a Italia e, en 1906 á Coruña, onde asistía con frecuencia aos faladoiros da súa amiga Emilia Pardo Bazán no pazo de Meirás.

Exerceu con mestría o cartelismo. Chegou a facer propaganda para o Deportivo da Coruña, tomando como modelos as damas da alta sociedade.

En 1943 foi nomeado académico numerario da Real Academia de San Fernando e catedrático de paisaxe. Adicáronlle artigos Wenceslao Fernández Flórez e Ramón Cabanillas, e foi designado académico de honra da Real Academia de Belas Artes Nosa Señora do Rosario e membro correspondente da Real Academia Galega.^[1]

Casou en 1918 con Eva Rodríguez, de quen enviuvou en 1925, quedando con dúas fillas, unha delas Eva Lloréns Rodríguez.

Hidalgo, J. M.; et al. (1997). Artistas galegos nas coleccións de Prensa Española 1893-1936 (en bilingüe). Museo Quiñones de León. VG 930-97.
Pablos, Francisco (1981). Plástica Gallega (en castelán). Caja de Ahorros Municipal de Vigo. pp. 220–221. ISBN 84-7231-603-3.
——— (1981). Pintores gallegos del novecientos (en castelán). Fundación Barrié. ISBN 84-85858-06-9.
——— (2003). A pintura en Galicia - La pintura en Galicia (en bilingüe). Nigra Trea. p. 53. ISBN 84-95364-15-8.
Travieso Mougán, Javier et al., "LLORÉNS, Francisco", Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada.