Carlos o Temerario

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Carlos o Temerario
Nacemento10 de novembro de 1433
Lugar de nacementoDijon
Falecemento5 de xaneiro de 1477
Lugar de falecementoNancy
Causamorto en combate
SoterradoIgreja de Nossa Senhora
NacionalidadeReino de Francia
Ocupaciónpolítico
PaiFilipe III de Borgoña
NaiIsabel de Portugal, Duquesa de Borgoña
CónxuxeCatarina de Valois e de Anjou, Isabel de Bourbon e Margarida de Iorque
FillosMaría de Borgoña
IrmánsPhilip of Burgundy, David of Burgundy e Anthony, bastard of Burgundy
PremiosCabaleiro da Orde do Vélaro de Ouro
Na rede
Musicbrainz: 383b49d9-e1ce-4655-baee-76a64c8cc487 Discogs: 1151372 WikiTree: Valois-334 Find a Grave: 6494 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]
Un mozo Carlos o Temerario, conde do Charolais, portando o colar da orde do Vélaro de Ouro.
Carlos o Temerario por Rubens.
Kunsthistorisches Museum, Viena, Austria.
Tumba do Temerario no igrexa da Nosa Señora de Bruxas.

Carlos I de Valois-Borgoña,[1], chamado Carlos o Temerario (en francés Charles le Téméraire),[2] e tamén o Audaz (en francés: Charles le Hardi), nado en Dijon o 10 ou o 11 de novembro de 1433,[3][4] e finado en Nancy o 5 de xaneiro de 1477, foi o último duque de Borgoña, de Brabante, de Limburgo e de Luxemburgo, entre outros títulos do chamado Estado borgoñón.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Pertencía a unha rama menor dos Valois, que gobernaron Borgoña entre 1364 e 1482.

Carlos era o terceiro fillo, convertido primoxénito despois da morte temperá dos dous primeiros, do duque Filippe III de Borgoña Filipe o Bo (1396-1467), e da súa terceira esposa Isabel de Portugal, filla do rei Xoán I, e por iso recibiu o título de conde do Charolais que, baixo os duques de Valois-Borgoña, estaba reservado ao herdeiro dos Estados borgoñóns.

O poder do ducado de Borgoña alcanzou o seu apoxeo baixo o seu reinado, pero desaparecería en virtude dos hábiles golpes políticos do rei de Francia, Luis XI.

A súa morte en 1477, na batalla de Nancy, significou o fin do soño borgoñón de resucitar a antiga Lotarinxia.

O matrimonio da súa filla María co arquiduque Maximiliano, futuro emperador do Sacro Imperio, ligou a herdanza borgoñoa á liñaxe dos Habsburgo na persoa do fillo de ambos, Filipe o Fermoso, que contraería matrimonio coa raíña Xoana de Castela. O fillo de ambos, Carlos, recibiría o seu nome en memoria do seu avó materno.

O sobrenome de "Temerario" non lle foi adxudicado até o romanticismo. Para os seus coetáneos foi "Carlos o Audaz", "o Gran León" ou "o Guerreiro", e "o Terríbel" para os seus detractores.

Carlos o Temerario na cultura[editar | editar a fonte]

En literatura[editar | editar a fonte]

No cinema[editar | editar a fonte]

  • La Mort du Téméraire, telefilme de Roger Viry-Babel, (1977).

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Jacques Hillairet, "Dictionnaire historique des rues de Paris" (impr. 1973), Les Editions de Minuit, p.483 (columna da esquerda): "L'hôtel de Bourgogne no nº 20 da rúa Etienne Marcel pertence polo tanto aos catro duques de Valois-Bourgogne: Filipe II o Audaz (1342-1404), Xoán sen Medo (1371-1419), Filipe III o Bo (1396-1467) e Carlos I o Temerario (1433-1477)".
  2. Xenealoxía no sitio Medieval Lands
  3. Henri Pirenne, Histoire de Belgique, réédition BiblioBazaar, LLC, 2008, Ler en liña
  4. Philippe Contamine e Geneviève Contamine, Autour de Marguerite d'Écosse: reines, princesses et dames du s. XV, H. Champion, 1999, p. 99.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Bartier, John (1970): Charles le Téméraire. Bruxelles: Charles Dessart.
  • Brion, Marcel (2006): Charles le Téméraire, grand-duc d'Occident. París: Tallandier.
  • Calmette, Joseph (1994): Les Grands Ducs de Bourgogne. París: Albin Michel.
  • Cauchies, Jean-Marie (1996): Louis XI et Charles le Hardi. De Péronne à Nancy (1468-1477): le conflit, Bruxelles: De Boeck Université. "Bibliothèque du Moyen Âge".
  • Debray, Quentin (2007): La Bataille de Nancy. Monaco: Éditions du Rocher. ISBN 978-2-268-06069-9.

Outros artigos[editar | editar a fonte]