Microchirus variegatus
| Microchirus variegatus Acedía raiada, lirpia raiada | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Larva de Microchirus variegatus | |||||||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||||||
| Microchirus variegatus (Donovan, 1808) | |||||||||||||||||||||||||
Microchirus variegatus, (Donovan, 1808) é unha especie de peixe teleósteo da orde dos pleuronectiformes, suborde dos pleuronectoideos e familia dos soleidos,[1] coñecida en galego como acedía raiada,[2] ou lirpia raiada.[3]
Como todos os peixes da familia dos pleuronéctidos, ten o corpo aplanado, asimétrico, e os dous ollos situados no mesmo lado, na chamada cara pigmentada (ou ocular).
Trátase dun pequeno linguado de até 35 cm de lonxitude máxima (de aí o nome vulgar de acedía), que habita en fondos mariños areosos ou lamacentos de 20 a 400 m de profundidade, no Atlántico nororiental, desde as illas Británicas até o norte de Mauritania, e no mar Mediterráneo.[4]
Taxonomía[editar | editar a fonte]
Descrición[editar | editar a fonte]
A especie foi descrita por primeira vez en 1808 polo zoólogo irlandés Edward Donovan, baixo o nome de Pleuronectes variegatus.[1]
Sinónimos[editar | editar a fonte]
Ao longo do tempo foi coñecida, ademais de polo nome orixinario de Donovan e polo actualmente válido, polos sinónimos seguintes:[1]
- Microchirus (Microchirus) variegatus (Donovan, 1808)
- Monochirus lingula Costa, 1848
- Pleuronectes fasciatus Nardo, 1824
- Pleuronectes mangili Risso, 1810
- Pleuronectes microchirus Delaroche, 1809
- Solea variegata (Donovan, 1808)
Etimoloxía[editar | editar a fonte]
O nome específico, variegatus, é a forma masculina do adxectivo do latín científico variegatus, -a,-um, tirado de variegātus, participio pasado de variegāre, "pintar de varias cores".[5]
Literalmente, "de diversas cores", "multicolor".
Características[editar | editar a fonte]
É moi semellante, na forma do corpo, ao linguado común do que se diferencia, ademais de polo seu menor tamaño, polas seguintes características:[6]
- O corpo é relativamente longo, ovalado e deprimido.
- A liña lateral móstrase na cara ocular ou pigmentada, e é recta.
- A cabeza é pequena.
- O ollos encóntranse no lado dereito; o superior está situado en posición máis adiantada ca o inferior.
- O fociño é arredondado, e a boca, que se encontra nunha posición algo ínfera, é pequena e oblicua.
- Os dentes son pequenos.
- O preopérculo non é visíbel (está cuberto poa pel).
- Tanto a aleta dorsal como a anal son bastante longas.
- A aleta pectoral do lado pigmentado é un pouco máis grosa que a do lado cego
- A coloración do lado pigmentado é amarela agrisada, con cinco bandas transversais escuras, que aparecen tamén nas aletas.[3] A do lado cego é branca.
O seu tamaño máximo é de 35 cm,[7] aínda que os espécimes capturados roldan os 14 cm.[8]
Hábitat e distribución[editar | editar a fonte]
É unha especie mariña, demersal, oceanódroma que habita en mares subtropicais, en fondos areosos e lamacentos, no Atlántico nororiental, entre os 60° N e os 15° N, e entre os 18° W e os 36° E, en augas das costas das illas Británicas, polo norte, até Mauritania (na baía de Nuadibú, ou du Lévrier, ao leste do cabo Branco), polo sur, e no mar Mediterráneo.[4]
Bioloxía[editar | editar a fonte]
Nutrición[editar | editar a fonte]
Microchirus variegatus aliméntas duna ampla gama de pequenos organismos bentónicos, principalmente crustáceos (anfípodos e camaróns), vermes poliquetos e moluscos bivalvos.[9][10]
Reprodución[editar | editar a fonte]
A desova prodúcese no Canal da Mancha no mes de abril, e no Mediterráneo máis cedo, en febreiro.[9]
Pesca e usos[editar | editar a fonte]
Microchirus variegatus é obxecto de pesca comercial, aínda que de non moita importacia,[3] capturándose con artes de arrastre,[6] nas zonas de pesca 27, 34 e 37 (nordeste do Atlántico, Atlántico centro-leste e Mediterráneo e mar Negro, respectivamente).[2]
Consómese fritido. A súa carne é de bo sabor.[3]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Microchirus variegatus (Donovan, 1808) no WoRMS.
- ↑ 2,0 2,1 Lahuerta e Vázquez (2000), p. 85.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Rodríguez Solórzano et al. (1983), p. 191.
- ↑ 4,0 4,1 Microchirus variegatus (Risso, 1810) na FishBase.
- ↑ variegado, -da no DRAE.
- ↑ 6,0 6,1 Mas Ferrà et al. (2000), pp. 269-270.
- ↑ Muus, B. J. & J. G. Nielsen (1999). Sea fish. Scandinavian Fishing Year Book, Hedehusene, Denmark.
- ↑ Bauchot, M.-L. (1987): "Poissons osseux", pp. 891-1421, en W. Fischer, M. L. Bauchot & M. Schneider, eds. Fiches FAO d'identification pour les besoins de la pêche. (rev. 1). Méditerranée et mer Noire. Zone de pêche 37, Vol. II. Commission des Communautés Européennes and FAO, Rome.
- ↑ 9,0 9,1 Muust, Bent J. et al. (1998):, p. 274.
- ↑ Quéro, J.-C., M. Desoutter & F. Lagardère (1986): "Soleidae", pp. 1308-1324, en P. J. P. Whitehead, M.-L. Bauchot, J.-C. Hureau, J. Nielsen & E. Tortonese, eds. Fishes of the North-eastern Atlantic and the Mediterranean. UNESCO, Paris. Vol. 3.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Microchirus variegatus  |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Desoutter, M. (1990): "Soleidae", pp. 1037-1049, en: J. C. Quéro, J. C. Hureau, C. Karrer, A. Post & L. Saldanha, eds. Check-list of the fishes of the eastern tropical Atlantic (CLOFETA). Lisboa: JNICT; París: SEI e UNESCO. Vol. 2.</ref>
- Lahuerta Mouriño, Fernando e Francisco X. Vázquez Álvarez (2000): Vocabulario multilingüe de organismos acuáticos. Santiago: Xunta de Galicia / Termigal. ISBN 84-453-2913-8.
- Mas Ferrà, Xavier e Canyelles Ferrà, Xavier (2000): Peixos de les Illes Balears. Palma de Mallorca: Editorial Moll. ISBN 84-273-6013-4.
- Muus, Bent J.; Jørgen G. Nielsen; Preben Dahlstrøm e Bente O. Nyström (1998): Peces de mar del Atlántico y del Mediterráneo. Barcelona: Ediciones Omega. ISBN 84-282-1161-2.
- Nelson, Joseph S. (2006): Fishes of the World. Nova York: John Wiley & Sons, Inc. ISBN 0-471-25031-7.
- Rodríguez Solórzano, Manuel; Sergio Devesa Regueiro e Lidia Soutullo Garrido (1983): Guía dos peixes de Galicia. Vigo: Editorial Galaxia. ISBN 84-7154-433-4.
- van der Land, J.; Costello, M. J.; Zavodnik, D.; Santos, R. S.; Porteiro, F. M.; Bailly, N.; Eschmeyer, W. N. & Froese, R. (2001): "Pisces", en: Costello, M. J. et al., eds.: European register of marine species: a check-list of the marine species in Europe and a bibliography of guides to their identification. Collection Patrimoines Naturels, 50: 357-374. París: Muséum national d'Histoire naturelle. ISBN 2-85653-538-0.