Liña lateral

A liña lateral nun tiburón.

A liña lateral é un órgano sensorial dos peixes que serve para detectar o movemento e as vibracións na auga circundante, o que axuda a estes animais a evitar colisións, a orientarse en relación ás correntes de auga e a localizaren os depredadores e ás súas presas (e a estas, a fuxir daqueles).

As liñas laterais comunmente son visíbeis como tenues liñas que percorren cada lado do peixe, desde as proximidades do opérculo (estrutura que cobre as branquias) até a base da cola.

Algunhas veces partes deste órgano están modificadas para poder actuaren como electrorreceptores, órganos que detectan impulsos eléctricos. É posíbel que vertebrados como os tiburóns usen tamén as liñas laterais para detectaren campos magnéticos.

Por outra parte, a maioría das larvas e algúns adultos de anfibios que permanecen continuamente na auga tamén posúen este órgano, mentres que algúns crustáceos e cefalópodos teñen órganos similares.

Galería de imáxes

• 

  Algunhas escamas da liña lateral do rutilo (Rutilus rutilus)

• 

  As pequenas depresións na cabeza deste lucio conteñe células do sistema da liña lateral.

• 

  Liña lateral visíbel en Scorpis violacea

• 

  Xenopus laevis co órgano da liña lateral visíbel como liñas oblongas brancas.

• 

  Liña lateral dun rapante (Lepidorhombus whiffiagonis)

Referencias bibliográficas

• Popper, A. N. e C. Platt (1993): "Inner ear and lateral line of bony fishes" in David H. Evans (ed.) The Physiology of Fishes 1ª ed. CRC Press ISBN 978-0-8493-8042-6.
• Schellart, Nico A. M. e René J. Wubbels (1998): "The Auditory and Mechanosensory Lateral Line System" in David H. Evans (ed.) The Physiology of Fishes, 2ª ed. CRC Press. ISBN 978-0-8493-8427-1. [1]