José Luís Peixoto

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJosé Luís Peixoto

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento4 de setembro de 1974 Editar o valor em Wikidata (49 anos)
Ponte de Sor, Portugal (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadePortugal Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoArtes escénicas Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónpoeta , escritor , compositor de cancións Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua portuguesa Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Premios
Sinatura
Editar o valor em Wikidata

Páxina webjoseluispeixoto.blogs.sapo.pt… Editar o valor em Wikidata

José Luís Peixoto, nado en Galveias, Alto Alentexo, o 4 de setembro de 1974, é un narrador, poeta e dramaturgo portugués, cuxa primeira obra foi publicada en 2000.[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo de José João Serrano Peixoto, José Luís Peixoto naceu na aldea de Galveias, no alto Alentejo, onde viviu até aos 18 anos, idade en que foi estudar para a Facultade de Ciencias Sociais e Humanas da Universidade Nova de Lisboa.[2] Tras terminar a súa licenciatura en Linguas e Literaturas Modernas, na variante de estudos ingleses e alemáns, foi profesor en varias escolas portuguesas e na Cidade da Praia, en Cabo Verde.[3] En 2001, dedicouse profesionalmente á escrita.

Proxección[editar | editar a fonte]

Con só 27 anos, José Luís Peixoto foi o máis novo vencedor de sempre do Premio Literario José Saramago. Desde ese recoñecemento, a súa obra ten recibido amplo recoñecemento portugués e internacional.[4] Os seus libros están traducidos e publicados en 26 idiomas. A novela Galveias foi o primeiro libro de lingua portuguesa en ser traducido directamente para o idioma xeorxiano, acontecendo o mesmo ao libro A Mãe que Chovia, que foi o primeiro en ser traducido directamente do portugués para o mongol.

Morreste-me foi escollido como un dos 10 libros da primeira década do século XXI pola revista Visão. Nas mesmas condicións, Nenhum Olhar foi escollido como un dos libros da década polo xornal Expresso.

A novela Uma Casa na Escuridão foi incluído na edición europea de "1001 Libros para Ler Antes de Morrer - Unha guía cronolóxica das máis importantes novelas de todos os tempos".

Nenhum Olhar foi incluído na lista do Financial Times das mellores novelas publicadas en Inglaterra en 2007, tendo tamén sido incluído no programa Discover Great New Writers das librarías americanas Barnes & Noble.

A súa obra ten sido abundantemente adaptada para espectáculos e obras artísticas de diversos xéneros.

Ten sido colunista de varios órganos da prensa portuguesa, como é o caso do Jornal de Letras ou das revistas Visão, GQ, Time Out, Notícias Magazine, UP, entre outras.

Sobre a Obra de José Luís Peixoto[editar | editar a fonte]

A obra de José Luís Peixoto presenta asinalábel cohesión formal e temática. Nenhum Olhar, Cal ou Galveias revelan unha nova abordaxe aos temas alentexanos na literatura portuguesa. A ruralidade é retratada a través de grande sofisticación formal, cunha inédita matriz pos-moderna. Podendo estabelecer relacións coa historia de Portugal — como en Cemitério de Pianos, Livro ou Em Teu Ventre —, é tamén común que as obras de José Luís Peixoto traten as relacións persoais e/ou familiares, cunha forte carga autobiográfica — como en Morreste-me, Abraço, todos os seus títulos poéticos ou, mesmo, Dentro do Segredo. A alegoría ocupa tamén un lugar importante na súa escrita, a través dos títulos Uma Casa na Escuridão e Antídoto. Estas abordaxes, no entanto, están distribuídas un pouco por toda a súa obra, non sendo difícil sinalar libros que conteñan varios destes temas principais en simultáneo, a saber: ruralidade, relacións coa historia, análise das relacións persoais e/ou familiares, modelos alegóricos.

Recensión Crítica[editar | editar a fonte]

"Unha das revelacións máis sorprendentes da literatura portuguesa. É un home que sabe escribir e que vai ser o continuador dos grandes escritores." José Saramago

"Peixoto ten unha extraordinaria forma de interpretar o mundo, expresa polas súas escollas certeiras de linguaxe e de imaxes."Equipos Literary Supplement

"Un valor seguro da literatura portuguesa, con gran sentido de linguaxe poética e gran dominio da lingua portuguesa." Manuel Vásquez Montálban

"O fantástico é contado coa naturalidade do cotián. A crónica e a fábula sobrepóñense, como as historias que contan ou presencian ou calan as personaxes de William Faulkner ou de Juan Rulfo." Antonio Muñoz Molina

"Como Saramago, José Luís Peixoto é un escritor tocado polo xenio."Urbano Tavares Rodrigues

"Un dos escritores máis dotados do seu país."Le Monde

"Peixoto articula un interesante discurso sobre a identidade e a orfandade, e elabora en paralelo un marabilloso retrato psicolóxico do mundo rural portugués."

El País

Os seus libros teñen tido referencias críticas en publicacións internacionais de referencia como: The Independent, The Guardian, Equipos Literary Suplement, Esquire, Monocle, Metro, Equipo Out New York, San Francisco Chronicle, El País, El Mundo, ABC, Le Figaro, Le Monde, La Reppublica, Corriere de la Sera, L'Unità, Folla de S.Paulo, Estado de São Paulo, etc.

Obras Publicadas[editar | editar a fonte]

Narrativa[editar | editar a fonte]

  • Morreste-me (2000). Quetzal Editores. Narrativa.
  • Nenhum Olhar (2000). 2019, Quetzal Editores. Novela.
  • Uma Casa na Escuridão (2002). Quetzal Editores. Novela.
  • Antídoto (2003). Temas e Debates. Narrativa.
  • Cemitério de Pianos (2006). Bertrand e Quetzal Editores. Novela.
  • Cal (2007). Bertrand e Quetzal Editores. Narrativa.
  • Livro (2010). Quetzal Editores. Novela.
  • Abraço (2011). Quetzal Editores. Memorias.
  • Galveias (2014). Quetzal Editores. Novela.
  • Em Teu Ventre (2015). Quetzal Editores. Novela.
  • Autobiografia (2019).[5] Quetzal Editores. Novela.

Poesía[editar | editar a fonte]

  • A Criança em Ruínas (2001). Quasi Edições e Quetzal Editores.
  • A Casa, a Escuridão (2002). Temas e Debates e Quetzal Editores.
  • Gaveta de papéis (2008). Quasi Edições e Quetzal Editores.
  • Regresso a Casa (2020). Quetzal Editores

Literatura de Viaxes[editar | editar a fonte]

  • Dentro do Segredo - Uma viagem na Coreia do Norte (2012). Quetzal Editores.
  • O Caminho Imperfeito (2017). Quetzal Editores.

Literatura Infanto-Xuvenil[editar | editar a fonte]

  • A Mãe que Chovia (2012). Quetzal Editores.
  • Todos os Escritores do Mundo Têm a Cabeça Cheia de Piolhos (2016). Quetzal Editores.

Pezas de teatro[editar | editar a fonte]

  • Anathema Estreada (2006). Por Tg STAN no Teatro de la Bastille à Paris.
  • À Manhã Estreada (2007) no Teatro Sao Luiz à Lisbonne.
  • Quando o Inverno Chegar (2007). No Teatro Sao Luiz à Lisbonne.
  • Estrangeiras (2016). Rosa de Porcelana Editora.

Culinaria[editar | editar a fonte]

  • A Viagem do Salmão (2015). Casa das Letras. Con Henrique Sá Pessoa .

Texto para música[editar | editar a fonte]

  • Negócios Estrangeiros, pour Da Weasel (2007).
  • O Velório de Cláudio ou Representação Bufa de Personagens Históricas (2008).
  • Orfeu ed Eurídice (adaptado) (2008).

Escribiu textos para os grupos : A Naifa, Quinta do Bill, Mísia, Joana Amendoeira.

Edicións internacionais[editar | editar a fonte]

  • Os libros de José Luís Peixoto traducíronse a 26 idiomas.
  • Estas son algunhas das editoriais onde están dispoñibles os libros de Peixoto: Bloomsbury (Reino Unido), Doubleday, Random House (EUA), Ediciones Arlequín (México), Grasset (Francia), Seuil (Francia), Literatura Random House (países castelanfalantes), Companhia das Letras (Brasil), Einaudi (Italia), Kedros (Grecia), Meulenhoff (Países Baixos), Atlas Contact (Países Baixos), Kineret (Israel), Wsoy (Finlandia), Polirom (Romanía), Bozicevic (Croacia), Bakur Sulakauri (Xeorxia), entre outras.

Obra en lingua castelá[editar | editar a fonte]

  • 2001 - Nadie nos Mira, Editorial Hiru (Nenhum Olhar, 2000)
  • 2004 - Te Me Moriste, Editora Regional de Extremadura (Morreste-me, 2001)
  • 2007 - Cementerio de Pianos, El Aleph Editores (Cemitério de Pianos, 2006)
  • 2008 - Una Casa en la Oscuridad, El Aleph Editores (Uma Casa na Escuridão, 2002)
  • 2011 - Libro, El Aleph Editores (Livro, 2010)
  • 2016 - Dentro del Secreto, Xordica (Dentro do Segredo, 2014)
  • 2016 - Galveias, Literatura Random House (Galveias, 2014)
  • 2017 - En Tu Vientre, Literatura Random House (Em Teu Ventre, 2015)
  • 2017 - Te Me Moriste, Minúscula (Morreste-me, 2001)
  • 2017 - Nadie nos mira. Ediciones Arlequín. (Nenhum Olhar, 2000)
  • 2018 - Cementerio de pianos, Ediciones Arlequín (Cemitério de Pianos, 2006)
  • 2018 - Libro, Ediciones Arlequín (Livro, 2010)
  • 2020 - Autobiografía, Literatura Random House (Autobiografia, 2019)

Premios[editar | editar a fonte]

  • 2001: Premio José Saramago, Mellor novela publicada en todos os países de fala portuguesa nos dous anos anteriores, por Nenhum Olhar.[6]
  • 2007: Premio Cálamo Outra Mirada, Mellor novela estranxeira publicada en España en 2007, por Cemitério de Pianos.
  • 2008: Premio Daniel Faría, Mellor libro de poesía publicado en Portugal por un poeta menor de 35 anos, por Gaveta de Papéis.
  • 2013: Premio Libro d' Europa, por Livro.
  • 2013: Premio Sociedade Portuguesa de Autores, por A Criança em Ruínas.
  • 2016: Océanos - Premio de Literatura en Lingua Portuguesa, por Galveias .
  • 2019: The Best Translation Award-Japan

Notas[editar | editar a fonte]

  1. lecturalia.com. "José Luís Peixoto: libros y biografía autor". Lecturalia (en castelán). Consultado o 2020-07-09. 
  2. Roque, Tiago (2019). "Tu impossivelmente morto" : auscultação teológica da obra literária de José Luís Peixoto, Mestrado Integrado em Teologia (1.º Grau Canónico), Universidade Católica Portuguesa
  3. Infopédia. "José Luís Peixoto - Infopédia". Infopédia - Dicionários Porto Editora (en portugués). Consultado o 2020-07-09. 
  4. "José Luís Peixoto. Wook". www.wook.pt (en portugués). Consultado o 2020-07-09. 
  5. "papéis jlp". papeisjlp.blogs.sapo.pt (en portugués). Consultado o 2020-07-09. 
  6. "José Luís Peixoto (autor de Galveias)". Babelio (en castelán). Consultado o 2020-07-09. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]