Inhibidor da acetilcolinesterase
Os inhibidores da acetilcolinesterase (AChEIs) con frecuencia chamados con menos precisión inhibidores da colinesterase,[1] inhiben o encima acetilcolinesterase ao degradaren por hidrólise o neurotransmisor acetilcolina en colina e acetato,[2] facendo incrementar desta maneira o nivel e a duración da acción da acetilcolina no sistema nervioso central, ganglios autónomos e unións neuromusculares, que son ricos en receptores da acetilcolina.[2] Os inhibidores da acetilcolinesterase son un dos dous tipos de inhibidores da colinesterase; o outro tipo son os inhibidores da butirilcolinesterase.[2] O encima acetilcolinesterase é o membro principal da familia encimática da colinesterase.[3]
Os inhibidores da acetilcolinesterase clasifícanse como reversibles, irreversibles ou case irreversibles (tamén chamados pseudoirreversibles).[4][5]
Mecanismo de acción[editar | editar a fonte]
Organofosfatos[editar | editar a fonte]
Os organofosfatos como o TEPP (tetraetil pirofosfato) e o sarín inhiben as colinesterases, encimas que hidrolizan o neurotransmisor acetilcolina.
O centro activo das colinesterases presenta dous sitios importantes, chamados sitio aniónico e sitio esterático. Despois de que a acetilcolina se une ao sitio aniónico, o grupo acetilo da acetilcolina pode unirse ao sitio esterático. Aminoácidos importantes que se encontran no sitio esterático son un glutamato, unha histidina e unha serina. Eses residuos interveñen na hidrólise da acetilcolina.
No sitio esterático clívase a acetilcolina, o que orixina un residuo libre de colina e unha colinesterase acetilada. Para que este estado acetilado se rexenere cómpre a hidrólise.[6][7]
Os inhibidores como o TEPP modifican o residuo de serina do sitio esterático da colinesterase.
Esta fosforilación inhibe a unión do grupo acetilo da acetilcolina ao sitio esterático da colinesterase. Como o grupo acetilo non pode unirse á colinesterase, a acetilcolina non pode ser clivada. Polo tanto, a acetilcolina permanecerá intacta e acumularase nas sinapses. Isto dá lugar a unha continua activación dos receptores de acetilcolina, o cal orixina os síntomas agudos do envelenamento por TEPP.[8] A fosforilación da colinesterase polo TEPP (ou calquera outro organofosfato) é irreversible. Isto fai que a inhibición da colinesterase sexa permanente.[6][7]
A colinesterase queda irreversiblemente fosforilada segundo o seguinte esquema de reacción
![{\displaystyle {\ce {E + PX <=> E-PX ->[k_3] EP + X}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/896525e22a1d1b440d2154f6a1cde9e1ddbef67d)
Neste esquema de reacción, E indica o encima, é dicir, a colinesterase, PX a molécula de TEPP, E–PX a colinesterase fosforilada reversible, k3 a velocidade de reacción do segundo paso, EP a colinesterase fosforilada e X o grupo saínte do TEPP.
A fosforilación irreversible da colinesterase ocorre en dúas etapas. Na primiera, a colinesterase queda reversiblemente fosforilada. Esta reacción é moi rápida. Despois, ten lugar a segunda etapa. A colinesterase forma un complexo moi estable co TEPP, no cal o TEPP está unido covalentemente á colinesterase. Esta é unha reacción lenta. Pero despois desta etapa a colinesterase queda inhibida irreversiblemente.[6]
A inhibición irreversible dependente do tempo da colinesterase pode describirse pola seguinte ecuación.[6]
Nesta fórmula, E é a actividade encimática restante, E0 é a actividade encimática inicial, t é o intervalo de tempo despois de mesturar a colinesterase e o TEPP, KI é a disociación constante para o complexo colinesterase-TEPP (E–PX) e I é a concentración do TEPP.
O mecanismo de reacción e a fórmula de arriba son ambos compatibles con outros organofosfatos. O proceso ocorre do mesmo xeito.
Ademais, certos organofosfatos poden causar polineuropatía retardada inducida por organofosfato (PNRIOF ou, en inglés, OPIDN). Esta é unha enfermidade, que se caracteriza pola dexeneración de axóns nos sistemas nerviosos central e periférico. Esta doenza aparece unhas poucas semanas despois da contaminación co organofosfato. Crese que a NTE (neuropathy target esterase, esterase diana da neuropatía) é afectada polo organofosfato que induce a enfermidade. Porén, non se atoparon referencias que indiquen que o TEPP é un dos organofosfatos que poden causar esta polineuropatía.[9]
Usos[editar | editar a fonte]
Os inhibidores da acetilcolinesterase:[6]
- Son substancias naturais que aparecen en velenos inxectados por picadas ou trabadas ou inxeridos (por exemplo, o veleno de molusco onchidal).
- Utilízanse como armas (axentes nerviosos).
- Utilízanse como medicinas:
- Para tatar a miastenia grave, na que se usan para incrementar a transmisión neuromuscular.
- Para tratar o glaucoma.
- Para tratar a síndrome de taquicardia postural.
- Como antídoto para o envelenamento anticolinérxico.
- Para reverter o efecto de relaxantes musculares non despolarizantes.
- Para tratar síntomas neuropsiquiátricos de enfermidades como a enfermidade de Alzheimer, especialmente a apatía.
- Para incrementar as posibilidades de ter soños lúcidos (prolongando o sono REM)[10]
- Para tratar a enfermidade de Alzheimer, a demencia de corpos de Lewy e a enfermidade de Parkinson. Nestes trastornos neurodexenerativos os inhibidores da acetilcolinesterase utilízanse principalmente para tratar síntomas cognitivos da demencia (maiormente déficits de memoria e aprendizaxe). Estes síntomas son atenuados debido ao papel da acetilcolina na cognición no sistema nervioso central. Hai algunhas evidencias que suxiren que os inhibidores da acetilcolinesterase poden aliviar os síntomas psicóticos (especialmente as alucinacións visuais) na enfermidade de Parkinson.[11]
- Para tratar alteracións cognitivas en pacientes de esquizofrenia. Hai algunhas probas que indican a súa eficacia no tratamento de síntomas positivos, negativos e afectivos.[12][13][14]
- Como tratamento para o autismo e para incrementar a porcentaxe de sono REM en nenos autistas, en liña co mecanismo polo cal favorecen os soños lúcidos.[15][16]
- Utilízanse como insecticidas (por exemplo, malatión):
- Resistencia: A procura de xenes de resistencia na carracha Rhipicephalus microplus foi obstculizada pola existencia dun alto número de copias dos xenes que codifican as tres AChEs implicadas.[17] Bellgard et al. 2012, Temeyer et al. 2012 e Bendele et al. 2015 investigaron ditas poboacións e atoparon dificultades para confirmaren a implicación das tres debido ao número de copias.[17]
Efectos secundarios[editar | editar a fonte]
| Posibles efectos secundarios dos inhibidores da acetilcolinesterase[18][19] | |||
|---|---|---|---|
| suave ; xeralmente diminúe | potencialmente grave | ||
| |||
Algúns efectos importantes dos inhibidores da acetilcolinesterase son:
- Accións sobre o sistema nervioso parasimpático (a rama parasimpática do sistema nervioso autónomo), que poden causar bradicardia, hipotensión, hipersecreción, broncoconstrición, hipermotilidade do tracto gastrointestinal e diminución da presión intraocular, incremento do ton do esfínter esofáxico inferior
- Crise colinérxica.
- Accións sobre a unión neuromuscular, que poden ter como resultado unha prolongada contracción muscular.[20]
- Os efectos da neostigmina sobre as náuseas postoperatorias e vómitos son controvertidos e non hai unha clara ligazón na práctica clínica; con todo, hai boas evidencias que apoian a redución do risco cando se administran axentes anticolinérxicos.[21]
A administración de inhibidores da acetilcolinesterase reversibles está contraindicado en pacientes con retención urinaria debida a obstrución uretral.
Sobredose[editar | editar a fonte]
Produce hiperestimulación dos receptores nicotínicos e muscarínicos.[4]
Fase de titulación[editar | editar a fonte]
Cando se usan no sistema nervioso central para aliviar síntomas neurolóxicos, como no caso da rivastigmina na enfermidade de Alzheimer, todos os inhibidores da acetilcolinesterase requiren que as doses se incrementen gradualmente durante varias semanas, e isto xeralmente denomínsase fase de titulación. Moitos outros tipos de tratamentos con fármacos poden requirir tamén unha fase de titulación ou de incremento. Esta estratexia utilízase para conseguir unha tolerancia de eventos adversos e para acadar o efecto clínico desexado.[19] Isto tamén prevén unha sobredose accidental e, polo tanto, recoméndase cando se inicia o tratamento con fármacos que son extremadamente potentes ou tóxicos (fármacos con baixo índice terapéutico).
Exemplos[editar | editar a fonte]
Inhibidor reversible[editar | editar a fonte]
Compostos que funcionan como inhibidor reversible competitivo ou non competitivo da acetilcolinesterase son os que teñen maior uso terapéutico. Entre eles están:
- Algúns organofosfatos que non son irreversibles ou case irreversibles
- Carbamatos
- Derivados do fenantreno
- Cafeína – non competitivo (tamén un antagonista do receptor de adenosina)[22]
- Ácido rosmarínico – éster do ácido cafeico. Atopado en especies de plantas da familia Lamiaceae.[23]
- Alfa-pineno – reversible non competitivo [24][25]
- Piperidinas
- Tacrina, tamén coñecida como tetrahidroaminoacridina (THA)
- Edrophonium
- Huperzina A[26][27]
- Ladostigil
- Unxeremina (ungeremin)[28]
- Lactucopicrín
- Acotiamida
- Ligandos híbridos/bitópicos[29]
Táboa comparativa[editar | editar a fonte]
| Inhibidor | Duración | Principal sitio de acción | Uso clínico | Efectos adversos |
|---|---|---|---|---|
| Edrophonium | curta (10 min)[30] | unión neuromuscular[30] | diagnose da miastenia grave[30] | |
| Neostigmina | media (1–2 h)[30] | unión neuromuscular[30] |
|
visceral[30] |
| Fisostigmina | media (0,5–5 h)[30] | parasimpático posganglionar[30] | tratar o glaucoma (colirios)[30] | |
| Piridostigmina | media (2–3 h)[30] | unión neuromuscular[30] |
tratar a miastenia grave (vía oral)[30] |
|
| Diflos (Dyflos) | longa[30] | parasimpático posganglionar[30] | historicamente para tratar o glaucoma (colirios)[30] | tóxico[30] |
| Ecotiofato (irreversible) | longa[30] | parasimpático posganglionar[30] | tratar o glaucoma (colirios)[30] | efectos sistémicos[30] |
| Paratión (irreversible) | longa[30] | ningún[30] | tóxico[30] |
Inhibidor case irreversible[editar | editar a fonte]
Os compostos que funcionan como inhibidores case irrevesibles da acetilcolinesterase son os que se usan máis como armas químicas ou pesticidas.
- Organofosfatos
- Ecotiofato
- Diisopropil fluorofosfato
- Cadusafos
- Clorpirifos
- Ciclosarín
- Diclorvos
- Dimetoato
- Metrifonato (neste caso é irreversible)
- Sarín
- Soman
- Tabun
- VX
- VE
- VG
- VM
- Diazinón
- Malatión
- Paratión
- Carbamatos
- Inhibidores atípicos
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Medications for treating people with dementia" (PDF). Consultado o 1 de xaneiro de 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 English, Brett A.; Webster, Andrew A. (2012). "Acetylcholinesterase and its Inhibitors". Primer on the Autonomic Nervous System. Elsevier. pp. 631–633. ISBN 978-0-12-386525-0. doi:10.1016/b978-0-12-386525-0.00132-3.
- ↑ Seth (2009-11-18). "23". Textbook Of Pharmacology. Elsevier India. p. III.87. ISBN 978-8131211588.
Anestesia: Os inhibidores da colinesterase probablemente exacerban a relaxación muscular de tipo succinilcolina durante a anestesia. 5. Sisema xenitourinario: Pode ...
- ↑ 4,0 4,1 Colović MB, Krstić DZ, Lazarević-Pašti TD, Bondžić AM, Vasić VM (maio de 2013). "Acetylcholinesterase inhibitors: pharmacology and toxicology". Current Neuropharmacology (Bentham Science Publishers Ltd.) 11 (3): 315–35. PMC 3648782. PMID 24179466. doi:10.2174/1570159x11311030006.
- ↑ McGleenon BM, Dynan KB, Passmore AP (outubro de 1999). "Acetylcholinesterase inhibitors in Alzheimer's disease". British Journal of Clinical Pharmacology 48 (4): 471–80. PMC 2014378. PMID 10583015. doi:10.1046/j.1365-2125.1999.00026.x.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 Colović MB, Krstić DZ, Lazarević-Pašti TD, Bondžić AM, Vasić VM (maio de 2013). "Acetylcholinesterase inhibitors: pharmacology and toxicology". Current Neuropharmacology 11 (3): 315–35. PMC 3648782. PMID 24179466. doi:10.2174/1570159X11311030006.
- ↑ 7,0 7,1 O'Brien, Richard D. (2013-10-22). Toxic Phosphorus Esters: Chemistry, Metabolism, and Biological Effects (en inglés). Elsevier. ISBN 978-1-4832-7093-7.
- ↑ Roberts, Stephen M.; James, Robert C.; Williams, Phillip L. (2014-12-08). Principles of Toxicology: Environmental and Industrial Applications (en inglés). John Wiley & Sons. ISBN 978-1-118-98248-8.
- ↑ Lotti M, Moretto A (2005-01-01). "Organophosphate-induced delayed polyneuropathy". Toxicological Reviews 24 (1): 37–49. PMID 16042503. doi:10.2165/00139709-200524010-00003.
- ↑ Yuschak, Thomas (2006). Advanced Lucid Dreaming: The Power of Supplements. Lulu. ISBN 978-1430305422.
- ↑ Taylor D, Paton C, Shitij K (2012). Maudsley Prescribing Guidelines in Psychiatry (11th ed.). West Sussex: Wiley-Blackwell. ISBN 978-0-47-097948-8.
- ↑ Singh J, Kour K, Jayaram MB (xaneiro de 2012). "Acetylcholinesterase inhibitors for schizophrenia". The Cochrane Database of Systematic Reviews 1 (1): CD007967. PMC 6823258. PMID 22258978. doi:10.1002/14651858.CD007967.pub2.
- ↑ Choi KH, Wykes T, Kurtz MM (setembro de 2013). "Adjunctive pharmacotherapy for cognitive deficits in schizophrenia: meta-analytical investigation of efficacy". The British Journal of Psychiatry 203 (3): 172–8. PMC 3759029. PMID 23999481. doi:10.1192/bjp.bp.111.107359.
- ↑ Ribeiz SR, Bassitt DP, Arrais JA, Avila R, Steffens DC, Bottino CM (abril de 2010). "Cholinesterase inhibitors as adjunctive therapy in patients with schizophrenia and schizoaffective disorder: a review and meta-analysis of the literature". CNS Drugs 24 (4): 303–17. PMID 20297855. doi:10.2165/11530260-000000000-00000.
- ↑ Buckley AW, Sassower K, Rodriguez AJ, Jennison K, Wingert K, Buckley J, Thurm A, Sato S, Swedo S (agosto de 2011). "An open label trial of donepezil for enhancement of rapid eye movement sleep in young children with autism spectrum disorders". Journal of Child and Adolescent Psychopharmacology 21 (4): 353–7. PMC 3157749. PMID 21851192. doi:10.1089/cap.2010.0121.
- ↑ Handen BL, Johnson CR, McAuliffe-Bellin S, Murray PJ, Hardan AY (febreiro de 2011). "Safety and efficacy of donepezil in children and adolescents with autism: neuropsychological measures". Journal of Child and Adolescent Psychopharmacology 21 (1): 43–50. PMC 3037196. PMID 21309696. doi:10.1089/cap.2010.0024.
- ↑ 17,0 17,1 Chatonnet, Arnaud; Lenfant, Nicolas; Marchot, Pascale; Selkirk, Murray E. (2017-04-05). "Natural genomic amplification of cholinesterase genes in animals". Journal of Neurochemistry (International Society for Neurochemistry (Wiley)) 142: 73–81. ISSN 0022-3042. PMID 28382676. doi:10.1111/jnc.13990. hdl:10044/1/48129.
- ↑ Consumer Reports; Drug Effectiveness Review Project (maio de 2012). "Evaluating Prescription Drugs Used to Treat: Alzheimer's Disease Comparing Effectiveness, Safety, and Price" (PDF). Best Buy Drugs: 2. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 5 de setembro de 2012. Consultado o 1 de maio de 2013., que aduce a directriz da Alzheimer's Association como fonte
- ↑ 19,0 19,1 Inglis F (xuño de 2002). "The tolerability and safety of cholinesterase inhibitors in the treatment of dementia". International Journal of Clinical Practice. Supplement (127): 45–63. PMID 12139367.
- ↑ Singh, Ravneet; Sadiq, Nazia M. (2020). Cholinesterase Inhibitors. StatPearls (Treasure Island (FL): StatPearls Publishing). PMID 31335056. Consultado o 2020-10-12.
- ↑ Barash, Paul G; Cullen, Bruce F; Stoelting, Robert K; Cahalan, Michael K; Stock, M Christine (15 de abril de 2013). Clinical Anesthesia (7ª ed.). Lippincott Williams & Wilkins. pp. 552–554. ISBN 978-1-4511-4419-2.
- ↑ Karadsheh N, Kussie P, Linthicum DS (marzo de 1991). "Inhibition of acetylcholinesterase by caffeine, anabasine, methyl pyrrolidine and their derivatives". Toxicology Letters 55 (3): 335–42. PMID 2003276. doi:10.1016/0378-4274(91)90015-X.
- ↑ Vladimir-Knežević S, Blažeković B, Kindl M, Vladić J, Lower-Nedza AD, Brantner AH (xaneiro de 2014). "Acetylcholinesterase inhibitory, antioxidant and phytochemical properties of selected medicinal plants of the Lamiaceae family". Molecules 19 (1): 767–82. PMC 6271370. PMID 24413832. doi:10.3390/molecules19010767.
- ↑ Miyazawa M, Yamafuji C (marzo de 2005). "Inhibition of acetylcholinesterase activity by bicyclic monoterpenoids". Journal of Agricultural and Food Chemistry 53 (5): 1765–8. PMID 15740071. doi:10.1021/jf040019b.
- ↑ Perry NS, Houghton PJ, Theobald A, Jenner P, Perry EK (xullo de 2000). "In-vitro inhibition of human erythrocyte acetylcholinesterase by salvia lavandulaefolia essential oil and constituent terpenes". The Journal of Pharmacy and Pharmacology 52 (7): 895–902. PMID 10933142. doi:10.1211/0022357001774598.
- ↑ Bauer, Brent A. "Huperzine A: Can it treat Alzheimer's?". Mayo Clinic. Arquivado dende o orixinal o 2012-08-19.
- ↑ Wang BS, Wang H, Wei ZH, Song YY, Zhang L, Chen HZ (abril de 2009). "Efficacy and safety of natural acetylcholinesterase inhibitor huperzine A in the treatment of Alzheimer's disease: an updated meta-analysis". Journal of Neural Transmission 116 (4): 457–65. PMID 19221692. doi:10.1007/s00702-009-0189-x.
- ↑ Rhee IK, Appels N, Hofte B, Karabatak B, Erkelens C, Stark LM, Flippin LA, Verpoorte R (novembro de 2004). "Isolation of the acetylcholinesterase inhibitor ungeremine from Nerine bowdenii by preparative HPLC coupled on-line to a flow assay system". Biological & Pharmaceutical Bulletin 27 (11): 1804–9. PMID 15516727. doi:10.1248/bpb.27.1804.
- ↑ Messerer R, Dallanoce C, Matera C, Wehle S, Flammini L, Chirinda B, et al. (xuño de 2017). "Novel bipharmacophoric inhibitors of the cholinesterases with affinity to the muscarinic receptors M1 and M2". MedChemComm 8 (6): 1346–1359. PMC 6072511. PMID 30108847. doi:10.1039/c7md00149e.
- ↑ 30,00 30,01 30,02 30,03 30,04 30,05 30,06 30,07 30,08 30,09 30,10 30,11 30,12 30,13 30,14 30,15 30,16 30,17 30,18 30,19 30,20 30,21 30,22 30,23 30,24 Rang HP (2003). Pharmacology. Edinburgh: Churchill Livingstone. p. 156. ISBN 978-0-443-07145-4.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Acetylcholinesterase inhibitors Medical Subject Headings (MeSH) na Biblioteca Nacional de Medicina dos EUA.
- Acetylcholinesterase: A gorgeous enzyme Interesante artigo de PDB Structure en PDBe
