Aix (xénero)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Aix é un xénero de aves da orde das anseriformes, familia dos anátidos e subfamilia dos anatinos, que inclúe dúas especies de patos do hemisferio norte que mostran un marcado dimorfismo sexual, e que foron domesticados e son criados polas súas calidades ornamentais.

Taxonomía[editar | editar a fonte]

Descrición[editar | editar a fonte]

O xénero foi descrito en 1828 polo zoólogo alemán Friedrich Boie.[1][2]

Etimoloxía[editar | editar a fonte]

Aix é unha palabra do grego antigo usada por Aristóteles para referirse a unha ave mergulladora descoñecida, pero que se supón que era un ganso pequeno, un somorgullo ou un pato.[3]

Sinónimo[editar | editar a fonte]

Ademais de polo seu nome actualmente válido o xénero coñeceuse tamén polo sinónimo:[4]

  • Aeix Anon., 1883

Especies[editar | editar a fonte]

Como quedou dito, o xénero Aix inclúe dúas especies.[2][5]

Ademais, encontráronse algunhas especies fósiles, como Aix praeclara, do mioceno medio de Mongolia.[7]

Nota taxonómica[editar | editar a fonte]

Anteriormente estas especies foron incluídas nun grupo parafilético intermedio entre os anatinos e os tadorninos, e aínda non está moi claro se deberían situarse na subfamilia dos anatinos ou na dos tadorninos.[8][9]

Hábitat[editar | editar a fonte]

Macho de Aix galericulata.

Ambas as especies migran desde as partes setentrionais das súas respectivas áreas de distribución para invernar no sur da área de distribución.

Habitan en regatos e lagoas arboradas de augas tranquilas.

Características[editar | editar a fonte]

As dúas especies son xeralmente consideradas moi atractivas, especialmente os machos multicolores. O xénero presenta un marcado dimorfismo sexual, sendo as femias máis pequenas e menos coloridas.

Dieta[editar | editar a fonte]

Aliméntanse de pequenos crustáceos, insectos e materia vexetal. O pato mandarín é principalmente vexetariano.

Reprodución[editar | editar a fonte]

As dúas especies reproducúcense unha vez ao ano. Son monógamos. O apareamento prodúcese entre febreiro e abril, dependendo da latitude. O tamaño da posta é entre 6 e 15 ovos, e o período de incubación é duns 30 días. Os paatiños son precoces. Saen do niño cun día de vida e son coidados pola nai durante uns 60 días. Os inmaturos teñen unha taxa de mortalidade moi elevada. Os adultos viven normalmente 3 ou 4 anos.

Estado de conservación[editar | editar a fonte]

Ambas as especies están afectadas pola perda de hábitat. A medida que o desenvolvemento humano segue a expandirse, as áreas boscosas preferidas por estes patos seguen a diminuír. A partir de 2016, ambas as especies foran avaliadas pola Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais como LC (pouco preocupante).[10][11]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Aix F. Boie, 1828 no ITIS.
  2. 2,0 2,1 Aix Boie, 1828 na BioLib.
  3. Jobling, James A. (2010): The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. ISBN 978-1-4081-2501-4. p. 37.
  4. Aix F.Boie, 1828 no GBIF.
  5. Peterson, A. P. Zoonomen. Zoological Nomenclature - Anseriformes
  6. Wood Duck (Aix sponsa) en "All About Birds". Cornell Lab of Ornithology.
  7. N. V. Zelenkov e E. N. Kurochkin (2012): "Dabbling ducks (Aves: Anatidae) from the Middle Miocene of Mongolia", Paleontological Journal, 46 (4): 421–429. resumo en inglés.
  8. Johnson, Kevin P. & Sorenson, Michael D. (1999): "Phylogeny and biogeography of dabbling ducks (genus Anas): a comparison of molecular and morphological evidence" (PDF). Auk 116 (3): 792–805.
  9. Madge, Steve & Burn, Hilary (1987): Wildfowl: an identification guide to the ducks, geese and swans of the world. London: Christopher Helm. ISBN 978-0-7470-2201-5.
  10. BirdLife International (2012): Aix galericulata na Lista vermella da UICN. Versión 2022-1. Consultada o 1 de decembro de 2022.
  11. BirdLife International (2012): Aix sponsa na Lista vermella da UICN. Versión 2022-1. Consultada o 1 de decembro de 2022.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Carboneras, Carles; del Hoyo, Josep; Elliot, Andrew & Sargatal, Jordi (1992): "Family Anatidae" en Handbook of the Birds of the World. Volume 1 (Ducks, Geese and Swans). Barcelona: Lynx Edicions. ISBN 84-87334-10-5.

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]